2 e Korintasve 3
1 A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?
Aimacae hoi aimacae maw amkoeh amtong o? To tih ai boeh loe kalah thoemto kaminawk baktiah, nangcae han ang paek o ih panoek paehaih ca maw, to tih ai boeh loe nangcae mah na paek o ih panoek paehaih ca to aicae han angaih maw?
2 Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,
Nangcae loe kaicae palung thungah tarik ih ca, kami boih mah panoek moe, kroek ih capat ah na oh o:
3 duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.
nangcae loe catui hoi tarik ih ca na ai, kahing Sithaw ih Muithla hoiah tarik ih ca ah na oh o; thlung kangphaek pongah tarik ih ca na ai, ngan kaom palung thungah tarik ih ca, tok a sak pae o ih, Kri capat ah ni na oh o, tito amtueng boeh.
4 Dhe këtë besim ne e kemi në Perëndinë me anë të Krishtit;
Aicae loe Kri rang hoiah Sithaw hmaa ah to baktih kacak tanghaih to a tawnh o.
5 jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,
Aicae loe aimacae angoephaih hoiah aimah koehah tih hmuen doeh a sah o thai ai, toe aicae akoephaih loe Sithaw ah ni oh;
6 i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.
Anih mah ni lokmaih kangtha toksahkung ah oh thaihaih to aicae hanah paek; to toksakhaih loe ca tangoengh ah toksakhaih ih na ai ah, Muithla ah toksakhaih ih ni: ca tangoengh mah loe duekhaih to ohsak, toe Muithla mah loe hinghaih to paek.
7 Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,
Thlung nuiah soi moe, tarik ih ca mah loe duekhaih to ohsak, toe anghmaa thaih koiah oh to mah, Israel caanawk mah Mosi ih mikhmai khet thaih han ai khoek to ah anih ih mikhmai to aangsak nahaeloe,
8 sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?
Muithla toksakhaih mah cae loe kawkruk maw aicae han lensawkhaih to omsak aep tih?
9 Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.
Lokcaekhaih kaomsak toksakhaih mah mataeng doeh lensawkhaih to omsak nahaeloe, toenghaih kaomsak toksakhaih mah cae loe kawkruk maw lensawkhaih to om sak aep tih?
10 Sepse ç’ka është lavdëruar nuk është lavdëruar nga kjo pikëpamje, për shkak të asaj lavdie që e kapërcen çdo masë.
Vaihi lensawkhaih loe paroeai len pongah, canghni ih lensawkhaih loe lensawkhaih ah om ai boeh.
11 Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.
Anghmaa ving thaih hmuen mataeng doeh lensawkhaih ah om nahaeloe, kacak poe hmuen cae loe kawkruk maw lensawkhaih ah om aep tih.
12 Duke pasur, pra, një shpresë të tillë, flasim me shumë guxim,
Aicae loe to baktih oephaih a tawnh o pongah, angphathaih om ai ah lok a thuih o.
13 dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.
Israel caanawk mah anghmaa ving thaih aanghaih to boeng khoek to khet o thaih han ai ah, Mosi mah angmah ih mikhmai to kahni hoiah khuk khoep baktih toengah, aicae loe kahni hoiah khuk ai:
14 Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.
toe nihcae poekhaih palungthin loe mikmaeng o: vaihi khoek to Lokpaek Kangquem kroek o naah kahni to takhoe o ving ai, mikhmai to a khuk o vop; mikhmai khukhaih kahni loe Kri rang hoiah takhoe ving boeh.
15 Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.
Vaihni ni khoek to, Mosi ih Cabu kroek naah, nihcae ih palung to kahni mah khuk pae khoep vop.
16 Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.
Toe Angraeng khaeah amlaem kami loe, mikhmai khukhaih kahni to takhoe pae ving tih.
17 Sepse Zoti është Fryma, dhe atje ku është Fryma e Zotit, atje është liria.
Angraeng loe Muithla ah oh: Angraeng ih Muithla ohhaih ahmuen ah, loihhaih to oh.
18 Dhe ne të gjithë, duke soditur fytyrëzbuluar lavdinë e Zotit si në pasqyrë, transformohemi në të njëjtën shëmbëllim nga lavdia në lavdi, posi prej Frymës së Zotit.
Mikhmai khukhaih om ai, aicae boih khaeah loe, hmaidan thungah amtueng baktih toengah, Angraeng lensawkhaih to amtueng, aicae loe Angraeng ih Muithla rang hoiah, lensawkhaih bangah angmah hoi kanghmong ah amkhraihaih hoiah a qoeng o tahang.
