2 e Korintasve 2
1 Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.
Ie amy zao, tampakevetse amako t’ie tsy homb’ama’areo mb’eo aman’anahelo;
2 Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?
fa naho zaho ty mampihontoke anahareo, ia ka ty hampiehake ahy naho tsy i nampanaheloekoo?
3 Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.
Ty nanokirako zay, le he te zaho homb’eo, ro mioremeñe amo ho nampirebek’ ahikoo; fa atokisako ama’areo iaby te ze mahafale ahy ro mahafale anahareo iaby.
4 Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.
Toe an-kaloviloviañe naho fikoretan-tro naho ranomaso maro ty nanokirako, tsy te hampañore, fa ty hampandrendreke anahareo ty fikokoako miheotse.
5 Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.
Aa naho teo ty nampañore, le tsy zaho ty nampanaheloe’e, fe, (tsy mone ho losoreko) mete niorea’ areo iaby.
6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,
Fa nahaeneke indatiy i fandilovañe nipaoha’ i màroy azey.
7 por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.
Ie amy zao, soa re te ihevèa’ areo naho añohòa’ areo, tsy mone t’ie ho opoe’ ty hontoke.
8 Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,
Aa le osiheko, te ho vente’areo ama’e ty fikokoa’ areo.
9 sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.
Ty nisokirako, le ty hitsoke anahareo hera mete mivohotse ndra aman’ inoñ’ inoñe.
10 Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,
Aa le ze ihevea’ areo ro iheveako ka. Le ze napoko—naho toe eo ty ho niheveañe, le fa niheveako añatrefa’ i Norizañey ty ama’ areo,
11 që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.
tsy mone hamañahy antika i mpañìnjey, itika tsy bahimo amo sata’eo.
12 Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,
Ie nivotrake e Troasy añe raho ty amy talili-soa’ i Norizañeiy, le nisokake ho ahiko, amy Talè ao, i lalañey,
13 nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.
fe tsy nazava ty troko, amy te tsy nitreako t’i Titosy rahalahiko. Aa le nangata-dalañe am’iereo vaho nionjomb’e Makedonia mb’eo.
14 Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.
Andriañeñe t’i Andrianañahare, mpiaolo anay am-pandrebahañe nainai’e amy Norizañey, naho aboele’e añama’ay ty harifondrifo’ ty fahafohinañe aze tok’ aia tok’ aia.
15 Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;
Fa aman’ Añahare zahay ro hamañi’ i Norizañey amo mirombakeo naho amo mikoromakeo;
16 për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?
amy raikey ty haimbon-kavilasy ho am-pihomahañe, le amy raikey ty harifondrifon-kavelo ho aman-kaveloñe vaho ia ty mahatafetetse zay?
17 Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.
Tsy manahake i maro mandetake i tsaran’ Añahareiy zahay; fe ami’ty do’e aman’ Añahare naho amy Norizañey, añatrefan’ Añahare ro itaroña’ay.
