2 e Korintasve 2

1 Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

J'ai pris pour moi-même la résolution de ne pas retourner chez vous pour y causer de la tristesse,

2 Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

car si je vous afflige, de qui attendrai-je de la joie, puisque j'aurai affligé moi-même ceux qui devaient m'en donner?

3 Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

Je vous ai écrit comme je l'ai fait, afin qu'en me rendant chez vous je ne sois pas affligé par ceux qui doivent me donner de la joie: je suis persuadé que vous faites tous votre joie de la mienne.

4 Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.

C'est, en effet, le coeur navré et serré, les larmes aux yeux, que je vous ai écrit, non dans le dessein de vous affliger, mais afin de vous faire connaître l'amour extrême que j'ai pour vous.

5 Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

Si quelqu'un a été une cause de tristesse, ce n'est pas moi personnellement qu'il a affligé, mais vous tous, du moins en partie, pour ne rien exagérer.

6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,

C'est assez pour cet homme du blâme que lui a infligé la majorité.

7 por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

Au lieu d'aggraver la peine, vous devez plutôt lui faire grâce et le consoler, dans la crainte que le malheureux ne succombe à une trop grande affliction.

8 Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,

Je vous invite, en conséquence, à rendre à son égard une sentence de charité;

9 sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.

car, en vous écrivant, mon but était aussi de connaître, à l'épreuve, si vous êtes obéissants en toutes choses.

10 Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,

A qui vous pardonnez, je pardonne aussi; car, pour moi, la grâce que j'accorde, si tant est que j'en accorde quelqu'une, je l'accorde à cause de vous, en présence de Christ,

11 që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

pour que nous ne soyons pas les dupes de Satan, dont nous n'ignorons pas les desseins.

12 Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,

Au reste, m'étant rendu à Troas pour l'évangile de Christ, quoiqu'une porte m'y fût ouverte dans le Seigneur,

13 nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

je n'eus point l'esprit en repos, parce que je n'y trouvai pas Tite, mon frère, c'est pourquoi, ayant fait mes adieux aux frères, je partis pour la Macédoine.

14 Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

Grâces soient rendues à Dieu de ce qu'il nous fait toujours triompher en Christ et répand en tout lieu, par notre ministère, le parfum de sa connaissance!

15 Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;

Nous sommes, pour Dieu, l'encens de Christ parmi ceux qui sont sauvés et parmi ceux qui se perdent:

16 për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

aux uns, une odeur de mort, qui donne la Mort; aux autres, un parfum de vie, qui donne la Vie. Mais qui est capable d'un tel ministère?

17 Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.

Pour nous, nous en sommes capable, car nous ne frelatons pas la parole de Dieu, comme plusieurs le font, mais c'est pure, mais c'est telle qu'elle vient de Dieu que nous la prêchons devant Dieu, en Christ.