2 e Korintasve 2

1 Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

But I determined this with myself, that my next visit to you should not be in sorrow.

2 Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

For if I make you sorrowful, who is there to make me glad but he that is made sorrowful by me?

3 Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

And I wrote about this very matter, that I might not on my coming have sorrow from those who ought to gladden me, having confidence in all of you, that my joy is the joy of you all.

4 Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.

For out of much distress and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that ye should be made sorrowful, but that ye might know the exceeding love which I have for you.

5 Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

But if any one hath caused grief, he hath caused it not to me alone, but in a measure, not to be too severe on him, to all of you.

6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,

Sufficient for such a one is this punishment, which was inflicted by the many;

7 por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

so that on the contrary ye ought rather to forgive, and console him, lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow.

8 Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,

Wherefore I beseech you to confirm your love toward him.

9 sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.

For to this end also I wrote, that I might know by putting it to the proof, whether ye are obedient in all things.

10 Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,

But to whom ye forgive anything, I forgive also; for what I have forgiven, if I have forgiven anything, for your sakes I forgave it in the person of Christ,

11 që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

that Satan might not gain an advantage over us; for we are not ignorant of his devices.

12 Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,

Now when I came to Troas to preach the gospel of Christ, and a door had been opened to me by the Lord,

13 nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother; but taking my leave of them, I went forth into Macedonia.

14 Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

But thanks be to God, who always exhibiteth us in triumph in Christ, and manifesteth through us the odor of the knowledge of him in every place.

15 Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;

For we are to God a sweet odor of Christ among those who are being saved, and those who are perishing;

16 për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

to the latter we are the odor of death, producing death; and to the former the odor of life, producing life. And who is sufficient for these things?

17 Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.

For we are not as the many, who adulterate the word of God; but as from sincerity, but as from God, in the sight of God we speak in Christ.