2 e Korintasve 2

1 Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness.

2 Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

For if I make you sorry, who is he then that makes me glad, but the same which is made sorry by me?

3 Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

And I wrote this same to you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is the joy of you all.

4 Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.

For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears; not that you should be grieved, but that you might know the love which I have more abundantly to you.

5 Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

But if any have caused grief, he has not grieved me, but in part: that I may not overcharge you all.

6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,

Sufficient to such a man is this punishment, which was inflicted of many.

7 por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

So that contrariwise you ought rather to forgive him, and comfort him, lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow.

8 Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,

Why I beseech you that you would confirm your love toward him.

9 sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.

For to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether you be obedient in all things.

10 Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,

To whom you forgive any thing, I forgive also: for if I forgave any thing, to whom I forgave it, for your sakes forgave I it in the person of Christ;

11 që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices.

12 Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,

Furthermore, when I came to Troas to preach Christ’s gospel, and a door was opened to me of the Lord,

13 nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from there into Macedonia.

14 Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

Now thanks be to God, which always causes us to triumph in Christ, and makes manifest the aroma of his knowledge by us in every place.

15 Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;

For we are to God a sweet smell of Christ, in them that are saved, and in them that perish:

16 për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

To the one we are the smell of death to death; and to the other the smell of life to life. And who is sufficient for these things?

17 Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.

For we are not as many, which corrupt the word of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ.