< 2 e Korintasve 12 >

1 Sigurisht nuk kam dobi nga të mburrurit; prandaj do t’ia filloj me vegimet dhe zbulesat e Zotit.
Ko e moʻoni ʻoku taʻengali mo au ke polepole. Ka te u lea ki he ngaahi meʻa hā mai mo e ngaahi fakahā ʻoe ʻEiki.
2 Unë njoh një njeri në Krishtin, i cili, para katërmbëdhjetë vjetësh (a ishte në trup, a ishte jashtë trupit, nuk e di; Perëndia e di), u rrëmbye gjer në të tretin qiell.
‌ʻI he taʻu ʻe hongofulu ma fā nai kuo hili, ne u ʻilo ha tangata naʻe ʻia Kalaisi, (pe naʻe ʻi he sino ia, ʻoku ʻikai te u ʻilo; pe naʻe ʻikai ʻi he sino, ʻoku ʻikai te u ʻilo; ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua; ) naʻe ʻohake ia ki hono tolu ʻoe langi.
3 Dhe e di se ai njeri (a me trupin ose pa trupin, nuk e di, Perëndia e di),
Pea ne u ʻilo ʻae tangata ko ia, (pe naʻe ʻi he sino, pe naʻe ʻikai ʻi he sino, ʻoku ʻikai te u ʻilo: ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua; )
4 u rrëmbye në parajsë dhe dëgjoi fjalë të patregueshme, që nuk është e lejuar të thuhen nga njeri.
Koeʻuhi naʻe ʻohake ia ki Palataisi ʻo ne fanongo ki he ngaahi lea taʻefaʻaleaʻaki, ʻaia ʻoku ʻikai ngofua ke lea ʻaki ʻe ha tangata.
5 Për atë njeri unë do të krenohem, por nuk do të krenohem për veten time, veç se për dobësitë e mia.
Ko e tokotaha ko ia teu polepole ai: ka ʻe ʻikai teu polepole ʻiate au, ka ʻi heʻeku ngaahi vaivai.
6 Edhe sikur të doja të krenohesha, nuk do të isha i marrë, sepse do të flisja të vërtetën; por nuk e bëj këtë, se mos ndonjë më çmon më tepër nga ajo që më sheh, a më tepër nga ajo që dëgjon nga unë.
He ka ne u holi ke polepole, ʻe ʻikai ai te u vale; he te u lea moʻoni pe: ka ʻoku ou tukuā, telia naʻa ai ha taha ʻe mahalo lelei lahi hake ʻiate au ʻi he meʻa ʻoku ne mamata ʻiate au, pe ʻi he meʻa ʻoku ne fanongo ʻiate au.
7 Dhe, që të mos më rritet mendja për shkak të jashtëzakonshmërisë së zbulesave, m’u dha një gjëmb në mish, një engjëll i Satanit, për të më rënë me grushta, që të mos mbahem me të madh.
Pea telia naʻaku fielahi fau au ʻi hono lahi ʻoe ngaahi meʻa naʻe fakahā, naʻe tuku kiate au ʻae tolounua ʻi he kakano, ko e meʻa fekau ʻa Sētane, ke tukiʻi au, telia naʻaku fielahi fau.
8 Lidhur me këtë iu luta tri herë Zotit që ta largonte nga unë.
Pea ʻi he meʻa ni, naʻe liunga tolu ʻeku kole lahi ki he ʻEiki, koeʻuhi ke mahuʻi ia ʻiate au.
9 Por ai më tha: “Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi”. Prandaj me kënaqësi të madhe do të krenohem më tepër për dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë.
Pea pehē mai ʻe ia kiate au, “Ko ʻeku tokoni ʻe lahi maʻau: he kuo fakakakato ʻeku mālohi ʻi hoʻo vaivai.” Ko ia teu fiefia lahi mo polepole ai muʻa ʻi heʻeku ngaahi vaivai, koeʻuhi ke nofoʻia au ʻe he mālohi ʻo Kalaisi.
10 Prandaj unë kënaqem në dobësi, në fyerje, në nevoja, në përndjekje, në ngushtica për shkak të Krishtit, sepse, kur jam i dobët, atëherë jam i fortë.
Ko ia ʻoku ou fiemālie ai ʻi he ngaahi vaivai, ʻi he ngaahi manuki, mo e ngaahi masiva, mo e ngaahi fakatanga, mo e ngaahi mamahi, koeʻuhi ko Kalaisi: he kau ka vaivai ʻoku ou toki mālohi.
11 U bëra i marrë duke u mburrur; ju më shtrënguat, sepse u desh që ju të më rekomandoni, sepse nuk qeshë aspak më poshtë se apostujt e lartë, edhe pse unë nuk jam asgjë.
Ko eni, kuo u vale ʻi he polepole; ka kuo mou fakalanga ia ʻiate au: he naʻe totonu hoʻomou fakaongolelei au: he ʻoku ʻikai ha meʻa ʻe taha ʻoku ou tomui ai ʻi he fungani “ʻaposetolo lahi,” ka ʻoku ʻikai ko ha meʻa au.
12 Shenjat e apostullit u vërtetuan ndër ju me durim të madh, me shenja e mrekulli dhe çudira.
Ko e moʻoni ko e ngaahi fakaʻilonga ʻoe ʻaposetolo naʻe fai ʻiate kimoutolu, ʻi he faʻa kātaki kotoa pē, mo e ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi mana, mo e ngaahi ngāue mālohi.
13 Vallë nëse ju mbetët prapa, pra, nga kishat e tjera, rveç se në faktin se unë nuk u bëra barrë për ju? Falmani këtë gabim.
He ko e hā ha meʻa ne mou siʻi hifo ai ʻi he ngaahi siasi kehe, ka koeʻuhi ʻapē ko ʻeku taʻefakamāfasiaʻi ʻakimoutolu? fakamolemolea ʻeku kovi ni.
14 Ja, kjo është e treta herë që jam gati të vij te ju, dhe nuk dua t’ju bëhem barrë, sepse s’kërkoj pasuritë tuaja, por juve; sepse bijtë nuk e kanë për detyrë të mbledhin për prindërit, por prindërit për bijtë.
Vakai, ko hono liunga tolu eni ʻo ʻeku teu ke ʻalu atu kiate kimoutolu; pea ʻe ʻikai te u fakamāfasiaʻi ʻakimoutolu: he ʻoku ʻikai teu kumi hoʻomou meʻa, ka ko kimoutolu: he ʻoku ʻikai ngali ke tokonaki ʻe he fānau maʻae mātuʻa, ka ko e mātuʻa maʻae fānau.
15 Sa për veten time, unë do të shpenzoj me gëzim dhe do të shpenzohem për shpirtrat tuaja, megjithse ju dua më fort dhe më doni më pak.
Pea teu loto fiefia lahi ke ngāue, pea ʻatu mo ʻeku moʻui koeʻuhi ko homou laumālie; neongo ʻae fakasiʻisiʻi ʻae ʻofa kiate au, ʻi he tupulekina ʻo lahi ʻaupito ʻeku ʻofa kiate kimoutolu.
16 Ashtu qoftë! Unë nuk u bëra barrë për ju; megjithatë, duke qenë dinak ju zura me dredhi.
Pea ko ia naʻe ʻikai te u fakamāfasia ʻakimoutolu: ka ʻi he anga fakapotopoto, ne u maʻu ʻakimoutolu ʻi he fakaoloolo.
17 Mos përfitova vallë ndonjë gjë nga ju me anë të ndonjë që dërgova te ju?
He naʻaku maʻumeʻa meiate kimoutolu ʻi ha taha ʻokinautolu naʻaku fekau atu kiate kimoutolu?
18 Unë iu luta Titit dhe me të dërgova edhe këtë vëlla. Mos përfitoi gjë Titi nga ju? A nuk kemi ecur me të njëjtin frymë dhe në të njëjtat gjurmë?
Naʻaku kole kia Taitusi, pe au fekau mo ia ha kāinga [kiate kimoutolu]. Naʻe maʻumeʻa ʻa Taitusi meiate kimoutolu? ʻIkai naʻa ma ʻaʻeva ʻi he laumālie pe taha pea ma topuvaʻe taha pe?
19 A mendoni përsëri se ne kërkojmë të justifikohemi para jush? Ne flasim përpara Perëndisë, në Krishtin, dhe të gjitha këto, o fort të dashur, janë për ndërtimin tuaj.
‌ʻOku mou mahalo ʻoku mau toe fakaongolelei ʻakimautolu kiate kimoutolu? ʻOku mau lea ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua ʻia Kalaisi: ka [ʻoku mau fai ]ʻae meʻa kotoa pē, ʻe kāinga ʻofeina, ke langa hake ai ʻakimoutolu.
20 Sepse kam frikë se mos kur të vij nuk ju gjej sikundër kam dashur dhe se mos ju më gjeni sikundër nuk keni dashur juve se mos ka grindje, xhelozi, zemërime, shpërthime, përgojime, insinuata, kryelartësi, ose trazira midis jush;
He ʻoku ou manavahē, telia ʻi heʻeku hoko atu, ʻe ʻikai te u ʻilo ʻakimoutolu ʻo taau mo hoku loto, pea te mou ʻiloʻi au ʻo taʻetaau mo homou loto: telia naʻa ʻoku ai ʻae fakakikihi, ʻae femehekaʻaki, ʻae feʻiteʻitani, fekeʻikeʻi, ʻae felauʻiʻaki, ʻae fefanafanahi, ʻae fakamofutofuta, ʻae maveuveu:
21 se mos kur të vijë sërish, Perëndia im do të më përulë në mes tuaj dhe unë do të vajtoj për shumë nga ata që kanë mëkatuar më parë dhe nuk u penduan për fëlliqësinë, kurvërinë dhe shthurjen që praktikuan.
Pea telia naʻa ʻi heʻeku toe hoko atu ʻe fakavaivaiʻi au ʻe hoku ʻOtua ʻiate kimoutolu, pea te u tangilāulau ʻi he tokolahi kuo nau fai angahala pea ʻoku teʻeki ai kenau fakatomala ʻi he ngāue ʻuli mo e feʻauaki mo e angafakalielia ʻaia kuo nau fai.

< 2 e Korintasve 12 >