2 e Korintasve 12
1 Sigurisht nuk kam dobi nga të mburrurit; prandaj do t’ia filloj me vegimet dhe zbulesat e Zotit.
Mbe hitolom-pitrèñe iraho, ndra te tsy vente’e, fe honjoneko o aroñaroñeo naho o famentabentara’ i Talèo.
2 Unë njoh një njeri në Krishtin, i cili, para katërmbëdhjetë vjetësh (a ishte në trup, a ishte jashtë trupit, nuk e di; Perëndia e di), u rrëmbye gjer në të tretin qiell.
Fantako t’indaty amy Norizañey, ie folo taoñe efats’ amby izay, (ke am-bata’e, tsy haiko, he tsy am-bata’e, amoeako, fa arofoanan’ Añahare), ie nonjoneñe mb’an-dikeram-pahatelo mb’eo.
3 Dhe e di se ai njeri (a me trupin ose pa trupin, nuk e di, Perëndia e di),
Ty fohiko am’indatiy—ie nofiko ke niam-bata’e he tsy niambata’e, fa arofoanan’ Añahare—
4 u rrëmbye në parajsë dhe dëgjoi fjalë të patregueshme, që nuk është e lejuar të thuhen nga njeri.
ie nampionjoneñe mb’ an-tanen-kavelom-b’eo vaho nahajanjiñe saontsy tsy mete volañeñe, fa faly tsy azo saontsie’ ondaty.
5 Për atë njeri unë do të krenohem, por nuk do të krenohem për veten time, veç se për dobësitë e mia.
Ho rengeko i nitalilieñey, fe tsy hisenge ty vatako naho tsy amy hakepehakoy.
6 Edhe sikur të doja të krenohesha, nuk do të isha i marrë, sepse do të flisja të vërtetën; por nuk e bëj këtë, se mos ndonjë më çmon më tepër nga ajo që më sheh, a më tepër nga ajo që dëgjon nga unë.
Aa ndra t’ie hirenge, tsy hanao minè, fa ty hatò avao ty ho volañeko; fe ifoneñako, kera hañonjona’e ahy ambone’ ty isa’ondaty amako naho ze janji’e amako.
7 Dhe, që të mos më rritet mendja për shkak të jashtëzakonshmërisë së zbulesave, m’u dha një gjëmb në mish, një engjëll i Satanit, për të më rënë me grushta, që të mos mbahem me të madh.
Aa ke ho rengevoheko ty hara’elahi’ o famentabentarañeo, le nampitsipohem-patike ty nofoko, ìra’ i mpañìnjey hamolevole ahiko, hikalañ’ ahy tsy hiebotsebotse.
8 Lidhur me këtë iu luta tri herë Zotit që ta largonte nga unë.
Fa in-telo ty nihalalieko amy Talè t’ie hasitake amako.
9 Por ai më tha: “Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi”. Prandaj me kënaqësi të madhe do të krenohem më tepër për dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë.
Fe hoe re tamako: Mahaeneñe azo o hasoako, vaho fonireñe an-kavozoañe o haozarakoo. Aa le ho sengeko an-kaehake i falejolejokoy, soa te himoneñe amako ato ty faozara’ i Norizañey.
10 Prandaj unë kënaqem në dobësi, në fyerje, në nevoja, në përndjekje, në ngushtica për shkak të Krishtit, sepse, kur jam i dobët, atëherë jam i fortë.
Aa le mahafale ahy o haifoifoko, o fañinjeañeo, o haemberañeo, o fampisoañañeo, vaho o faloviloviañe ty amy Norizañeio, toe maozatse iraho te màmake.
11 U bëra i marrë duke u mburrur; ju më shtrënguat, sepse u desh që ju të më rekomandoni, sepse nuk qeshë aspak më poshtë se apostujt e lartë, edhe pse unë nuk jam asgjë.
Misare gege iraho, fe nizizie’ areo. Toko’e inahareo ty nandrenge ahiko; amy te, tsy zai’ o Firàheñe mitiotiotseo ndra ami’ty inoñ’ inon-draho, ndra te tsy manjofake.
12 Shenjat e apostullit u vërtetuan ndër ju me durim të madh, me shenja e mrekulli dhe çudira.
Fa nimaneañe am-pahaliñisañe añatrefa’ areo o vilom-Piràheñe too—o famantarañeo naho o halatsañeo naho o raha tsitantaneo.
13 Vallë nëse ju mbetët prapa, pra, nga kishat e tjera, rveç se në faktin se unë nuk u bëra barrë për ju? Falmani këtë gabim.
Aa vaho inoñe ty nahamasay anahareo amo Fivory ila’eo, naho tsy te izaho tsy naloetse ama’ areo? Iheveo i nandilarakoy!
14 Ja, kjo është e treta herë që jam gati të vij te ju, dhe nuk dua t’ju bëhem barrë, sepse s’kërkoj pasuritë tuaja, por juve; sepse bijtë nuk e kanë për detyrë të mbledhin për prindërit, por prindërit për bijtë.
Oniño, t’ie veka’e henaneo ty homb’ ama’ areo añe fañintelo’e; tsy te hampivaveako vaho tsy ipaiako vara, fa inahareo, amy te tsy o ajajao ty mañaja ho aman-droae, fa o roae’eo ho a o ana’eo.
15 Sa për veten time, unë do të shpenzoj me gëzim dhe do të shpenzohem për shpirtrat tuaja, megjithse ju dua më fort dhe më doni më pak.
Mahaehake ahy ty hañenga naho hengaeñe ho anahareo, aa naho losoreko ty fikokoako, hazetse hao ty fikokoañe ahiko?
16 Ashtu qoftë! Unë nuk u bëra barrë për ju; megjithatë, duke qenë dinak ju zura me dredhi.
Ndra te izay, tsy niloerako. F’ie mahay fañahy le nitsepake anahareo an-ka’kalitahañe.
17 Mos përfitova vallë ndonjë gjë nga ju me anë të ndonjë që dërgova te ju?
He nañaramamoako amo nañirahakoo?
18 Unë iu luta Titit dhe me të dërgova edhe këtë vëlla. Mos përfitoi gjë Titi nga ju? A nuk kemi ecur me të njëjtin frymë dhe në të njëjtat gjurmë?
Nosiheko t’i Titosy vaho nampindrezako ty rahalahy. Nañaramamo anahareo hao t’i Titosy? Tsy añ’ arofo raike naho an-dia raike hao o fañaveloa’aio?
19 A mendoni përsëri se ne kërkojmë të justifikohemi para jush? Ne flasim përpara Perëndisë, në Krishtin, dhe të gjitha këto, o fort të dashur, janë për ndërtimin tuaj.
Atao’ areo t’ie nitolom-piveroke ama’ areo hao hatrela izay? Toe añatrefan’ Añahare, amy Norizañey ty nitaroña’ay, ry rañetse, hampiraorao anahareo.
20 Sepse kam frikë se mos kur të vij nuk ju gjej sikundër kam dashur dhe se mos ju më gjeni sikundër nuk keni dashur juve se mos ka grindje, xhelozi, zemërime, shpërthime, përgojime, insinuata, kryelartësi, ose trazira midis jush;
Ty maha-mahimahiñ’ahy, izaho hiheo mb’eo, he tsy ho treako ami’ty fisalalàko, vaho tsy ho isa’ areo ami’ty fañiria’ areo ahy; ke eo ty liedietse, ty tsikirìke, ty loa-tiñake, ty firahambañe, ty fandrabioñe, ty fitsikotsikoañe, ty evoñevoñe, vaho ty havalitsikotahañe.
21 se mos kur të vijë sërish, Perëndia im do të më përulë në mes tuaj dhe unë do të vajtoj për shumë nga ata që kanë mëkatuar më parë dhe nuk u penduan për fëlliqësinë, kurvërinë dhe shthurjen që praktikuan.
Hera te hombako mb’eo indraike, le haketran’ Añahareko añatrefa’ areo, vaho hirovetako o maro nandilatse mbe tsy nisoloho amy leotseio, o hakarapiloañeo naho ze hasalarañe nanoeñe.
