2 e Korintasve 12

1 Sigurisht nuk kam dobi nga të mburrurit; prandaj do t’ia filloj me vegimet dhe zbulesat e Zotit.

To be boasting, is needful, —it is not, indeed, profitable, yet will I come to visions and revelations of [the] Lord: —

2 Unë njoh një njeri në Krishtin, i cili, para katërmbëdhjetë vjetësh (a ishte në trup, a ishte jashtë trupit, nuk e di; Perëndia e di), u rrëmbye gjer në të tretin qiell.

I know a man in Christ, who, fourteen years ago, whether in the body, I know not, or out of the body, I know not, God, knoweth, such a one as this, caught away, as far as the third heaven;

3 Dhe e di se ai njeri (a me trupin ose pa trupin, nuk e di, Perëndia e di),

And I know such a man as this, whether in the body or apart from the body, [I know not], —God, knoweth,

4 u rrëmbye në parajsë dhe dëgjoi fjalë të patregueshme, që nuk është e lejuar të thuhen nga njeri.

How that he was caught away into paradise, and heard unspeakable things, which it is not allowable for a man to utter:

5 Për atë njeri unë do të krenohem, por nuk do të krenohem për veten time, veç se për dobësitë e mia.

On behalf of such a one as this, will I boast, but, on behalf of myself, will I not boast, save in my weaknesses; —

6 Edhe sikur të doja të krenohesha, nuk do të isha i marrë, sepse do të flisja të vërtetën; por nuk e bëj këtë, se mos ndonjë më çmon më tepër nga ajo që më sheh, a më tepër nga ajo që dëgjon nga unë.

Although in fact, if I should wish to boast, I shall not be foolish, for, the truth, would I speak; but I forbear, lest anyone, unto me, should reckon above what he beholdeth me [to be], or heareth from me, —even by the exceeding greatness of the revelations.

7 Dhe, që të mos më rritet mendja për shkak të jashtëzakonshmërisë së zbulesave, m’u dha një gjëmb në mish, një engjëll i Satanit, për të më rënë me grushta, që të mos mbahem me të madh.

Wherefore, lest I should be unduly lifted up, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan, that he might buffet me, —lest I should be unduly lifted up.

8 Lidhur me këtë iu luta tri herë Zotit që ta largonte nga unë.

In this behalf, thrice, besought I, the Lord, that it might depart from me;

9 Por ai më tha: “Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi”. Prandaj me kënaqësi të madhe do të krenohem më tepër për dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë.

And at once he said unto me—Sufficient for thee, is my favour, for, my power, in weakness, is made complete. Most gladly, therefore, will I rather boast in my weaknesses, that the power of Christ may spread a tent over me.

10 Prandaj unë kënaqem në dobësi, në fyerje, në nevoja, në përndjekje, në ngushtica për shkak të Krishtit, sepse, kur jam i dobët, atëherë jam i fortë.

Wherefore, I take pleasure in weaknesses, in insults, in necessities, in persecutions, and straits, in behalf of Christ; for, as soon as I am weak, then, am powerful.

11 U bëra i marrë duke u mburrur; ju më shtrënguat, sepse u desh që ju të më rekomandoni, sepse nuk qeshë aspak më poshtë se apostujt e lartë, edhe pse unë nuk jam asgjë.

I have become foolish, —ye, compelled me: —I, in fact, ought, by you, to have been commended; for, not a whit, have I come behind the exceeding overmuch apostles, —even if I am nothing:

12 Shenjat e apostullit u vërtetuan ndër ju me durim të madh, me shenja e mrekulli dhe çudira.

The signs, indeed, of an apostle, were wrought out among you, in all endurance, —[both] in signs, and wonders, and mighty works:

13 Vallë nëse ju mbetët prapa, pra, nga kishat e tjera, rveç se në faktin se unë nuk u bëra barrë për ju? Falmani këtë gabim.

For what is there wherein ye were made inferior to the rest of the assemblies, —save that, I myself, would not allow myself to be a burden unto you? Forgive me this wrong!

14 Ja, kjo është e treta herë që jam gati të vij te ju, dhe nuk dua t’ju bëhem barrë, sepse s’kërkoj pasuritë tuaja, por juve; sepse bijtë nuk e kanë për detyrë të mbledhin për prindërit, por prindërit për bijtë.

Lo! this third time, I am holding myself, in readiness, to come unto you, and I will not allow myself to be a burden; for I seek not yours, but you; —for, the children, ought not to lay up, for the parents, but the parents for the children; —

15 Sa për veten time, unë do të shpenzoj me gëzim dhe do të shpenzohem për shpirtrat tuaja, megjithse ju dua më fort dhe më doni më pak.

And, I, most gladly, will spend, and be fully spent, for your souls: —If I, exceedingly, love you, am I, the less, loved?

16 Ashtu qoftë! Unë nuk u bëra barrë për ju; megjithatë, duke qenë dinak ju zura me dredhi.

But let it be!—I, myself, did not burden you, —Notwithstanding, being crafty, with guile, I caught you?

17 Mos përfitova vallë ndonjë gjë nga ju me anë të ndonjë që dërgova te ju?

Was there, anyone of those whom I have sent unto you, through whom I have overreached you?

18 Unë iu luta Titit dhe me të dërgova edhe këtë vëlla. Mos përfitoi gjë Titi nga ju? A nuk kemi ecur me të njëjtin frymë dhe në të njëjtat gjurmë?

I exhorted Titus, and sent with him the brother, —Did, Titus, overreach you? Was it not, in the same spirit, we walked? Was it not, in the same steps?

19 A mendoni përsëri se ne kërkojmë të justifikohemi para jush? Ne flasim përpara Perëndisë, në Krishtin, dhe të gjitha këto, o fort të dashur, janë për ndërtimin tuaj.

All this time, think ye, that, unto you, we are making a defence? Before God in Christ, we speak; —but all these things, beloved, for your upbuilding.

20 Sepse kam frikë se mos kur të vij nuk ju gjej sikundër kam dashur dhe se mos ju më gjeni sikundër nuk keni dashur juve se mos ka grindje, xhelozi, zemërime, shpërthime, përgojime, insinuata, kryelartësi, ose trazira midis jush;

For I fear—lest, by any means, when I come, not such as I wish, should I find you, and, I, should be found by you, such as ye do not wish; —lest, by any means, [I should find] strife, jealousy, outbursts of wrath, factions, railings, whisperings, puffed up pretensions, confusions; —

21 se mos kur të vijë sërish, Perëndia im do të më përulë në mes tuaj dhe unë do të vajtoj për shumë nga ata që kanë mëkatuar më parë dhe nuk u penduan për fëlliqësinë, kurvërinë dhe shthurjen që praktikuan.

Lest, when I again come, my God should humble me in regard to you, —and I should grieve over many who had before sinned, and not repented of the impurity, and fornication, and wantonness which they had committed.