< 2 e Korintasve 12 >

1 Sigurisht nuk kam dobi nga të mburrurit; prandaj do t’ia filloj me vegimet dhe zbulesat e Zotit.
I am forced to boast, though it is unprofitable, but I will go on to visions and revelations of the Lord.
2 Unë njoh një njeri në Krishtin, i cili, para katërmbëdhjetë vjetësh (a ishte në trup, a ishte jashtë trupit, nuk e di; Perëndia e di), u rrëmbye gjer në të tretin qiell.
I know a Christian man who, fourteen years ago (whether in the body I know not, or out of the body, I know not. God knows), was caught up- -this man of whom I speak - even into the third heaven.
3 Dhe e di se ai njeri (a me trupin ose pa trupin, nuk e di, Perëndia e di),
And I know such a man (whether in the body or apart from the body I know not, God knows),
4 u rrëmbye në parajsë dhe dëgjoi fjalë të patregueshme, që nuk është e lejuar të thuhen nga njeri.
who was caught up into Paradise, and heard unutterable words which no human being is permitted to utter.
5 Për atë njeri unë do të krenohem, por nuk do të krenohem për veten time, veç se për dobësitë e mia.
Of such a one I will boast; but on my own behalf I will not boast except in my weaknesses.
6 Edhe sikur të doja të krenohesha, nuk do të isha i marrë, sepse do të flisja të vërtetën; por nuk e bëj këtë, se mos ndonjë më çmon më tepër nga ajo që më sheh, a më tepër nga ajo që dëgjon nga unë.
If I should choose to continue boasting I should not be foolish, for I should be speaking the truth. But I refrain, lest by the stupendous grandeur of the revelation any one should estimate me beyond what he sees in me, or hears from me.
7 Dhe, që të mos më rritet mendja për shkak të jashtëzakonshmërisë së zbulesave, m’u dha një gjëmb në mish, një engjëll i Satanit, për të më rënë me grushta, që të mos mbahem me të madh.
It was for this reason, lest I should be over-elated, that there was given me a thorn in the flesh, a messenger of Satan, to buffet me, lest I should be over-elated.
8 Lidhur me këtë iu luta tri herë Zotit që ta largonte nga unë.
Concerning this, three times over I supplicated the Lord that it might leave me;
9 Por ai më tha: “Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi”. Prandaj me kënaqësi të madhe do të krenohem më tepër për dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë.
but he has answered me. "My grace is sufficient for you; it is in weakness that my power is perfected."
10 Prandaj unë kënaqem në dobësi, në fyerje, në nevoja, në përndjekje, në ngushtica për shkak të Krishtit, sepse, kur jam i dobët, atëherë jam i fortë.
Most gladly therefore will I boast rather of my weakness, that over me like a tent may be pitched the power of Christ. That is why I rejoice in weakness, in ill-treatment, in troubles, in persecutions and calamities for Christ’s sake. For when I am weak, then am I strong.
11 U bëra i marrë duke u mburrur; ju më shtrënguat, sepse u desh që ju të më rekomandoni, sepse nuk qeshë aspak më poshtë se apostujt e lartë, edhe pse unë nuk jam asgjë.
I am become a fool - you have forced me to; for you yourselves ought to have been my vindicators. In no respect am I inferior to these superapostolic apostles, even though I am nothing.
12 Shenjat e apostullit u vërtetuan ndër ju me durim të madh, me shenja e mrekulli dhe çudira.
In truth the signs of the true apostle were wrought among you in all patience by signs and marvels and powers.
13 Vallë nëse ju mbetët prapa, pra, nga kishat e tjera, rveç se në faktin se unë nuk u bëra barrë për ju? Falmani këtë gabim.
In what respect, then, were you inferior to the other churches, except that I myself was not a burden to you? Forgive me this wrong!
14 Ja, kjo është e treta herë që jam gati të vij te ju, dhe nuk dua t’ju bëhem barrë, sepse s’kërkoj pasuritë tuaja, por juve; sepse bijtë nuk e kanë për detyrë të mbledhin për prindërit, por prindërit për bijtë.
And now for the third time I am preparing to visit you. I will not be a burden to you, for I am not seeking yours, but you. For the children ought not to lay up for the parents, but the parents for the children.
15 Sa për veten time, unë do të shpenzoj me gëzim dhe do të shpenzohem për shpirtrat tuaja, megjithse ju dua më fort dhe më doni më pak.
For my part, I will most gladly spend, yea, and will myself be spent, for your souls. If I love you more abundantly, am I to be loved the less?
16 Ashtu qoftë! Unë nuk u bëra barrë për ju; megjithatë, duke qenë dinak ju zura me dredhi.
But though it be granted that I was not a burden to you, yet, you say, this was my cunning with which I caught you by a trick.
17 Mos përfitova vallë ndonjë gjë nga ju me anë të ndonjë që dërgova te ju?
Did I make gain of you through any of those whom I sent to you?
18 Unë iu luta Titit dhe me të dërgova edhe këtë vëlla. Mos përfitoi gjë Titi nga ju? A nuk kemi ecur me të njëjtin frymë dhe në të njëjtat gjurmë?
I urged Titus to go, and with him I sent our brother. Did Titus make gain of you? And did I not walk in the same spirit as he did? Did I not take the very same steps?
19 A mendoni përsëri se ne kërkojmë të justifikohemi para jush? Ne flasim përpara Perëndisë, në Krishtin, dhe të gjitha këto, o fort të dashur, janë për ndërtimin tuaj.
Do you think that all this time I am defending myself to you? It is before the presence of God that I am speaking in Christ; and all, beloved, for your upbuilding.
20 Sepse kam frikë se mos kur të vij nuk ju gjej sikundër kam dashur dhe se mos ju më gjeni sikundër nuk keni dashur juve se mos ka grindje, xhelozi, zemërime, shpërthime, përgojime, insinuata, kryelartësi, ose trazira midis jush;
For I dread that perhaps, when I come, I may not find you to be such as I wish, and that I may be found by you such as you do not wish; I dread lest there should be quarrels, jealousy, tempers, party spirit, slandering, gossip, arrogance, tumults;
21 se mos kur të vijë sërish, Perëndia im do të më përulë në mes tuaj dhe unë do të vajtoj për shumë nga ata që kanë mëkatuar më parë dhe nuk u penduan për fëlliqësinë, kurvërinë dhe shthurjen që praktikuan.
and lest when I come again my God may humble me before you, and lest I shall mourn for many those who have sinned before, and have not repented of the impurity and immorality and wantonness which they have practised.

< 2 e Korintasve 12 >