< 2 e Korintasve 11 >

1 Oh, sa do të dëshiroja që ju të duronit pak marrëzi me mua! Po në fakt, ju më duroni.
О, да бысте мало потерпели безумию моему! Но и потерпите мя.
2 Jam xheloz për ju me xhelozinë e Perëndisë, sepse ju fejova me një burrë, që t’ju nxjerr para Krishtit si virgjëreshë të dlirë.
Ревную бо по вас Божиею ревностию: обручих бо вас единому мужу деву чисту представити Христови.
3 Por druaj se, ashtu si gjarpëri e gënjeu Evën me dinakërinë e tij, kështu edhe mendja juaj të mos prishet duke u shmangur nga thjeshtësia ndaj Krishtit.
Боюся же, да не како, якоже змий Еву прельсти лукавством своим, тако истлеют и разумы ваши от простоты, яже о Христе.
4 Sepse, po të vinte dikush dhe t’ju predikonte një Jezus tjetër, që ne nuk e kemi predikuar, ose, po të merrnit një frymë tjetër që nuk e keni marrë, ose një ungjill tjetër që nuk e keni pranuar, do ta duronit fort mirë.
Аще бо грядый инаго Иисуса проповедает, егоже не проповедахом, или Духа инаго приемлете, егоже не приясте, или благовествование ино, еже не приясте, добре бысте потерпели.
5 Unë mendoj se nuk kam qenë aspak më poshtë nga apostujt më të shquar.
Непщую бо ничимже лишитися предних Апостол:
6 Dhe, megjithëse jam i thjeshtë në të folur, nuk jam i tillë në dituri; madje me të gjitha mënyrat dhe në të gjitha gjërat jua kemi treguar.
аще бо и невежда словом, но не разумом: но везде явльшеся о всем в вас.
7 Mos vallë bëra mëkat duke e ulur veten time që të lartoheni ju, sepse ju kam predikuar falas ungjillin e Perëndisë?
Или грех сотворих себе смиряя, да вы вознесетеся, яко туне Божие Благовествование благовестих вам?
8 Unë shfyrtësova kishat e tjera, duke marrë një rrogë që t’ju shërbej juve.
От иных церквей уях, приим оброк к вашему служению: и пришед к вам, и в скудости быв, не стужих ни единому:
9 Dhe, kur isha midis jush dhe isha nevojtar, nuk iu bëra barrë askujt; sepse nevojat e mia i plotësuan vëllezërit që erdhën nga Maqedonia; dhe në çdo gjë u ruajta që të mos ju bëhem barrë ju, edhe për të ardhmen do të ruhem.
скудость бо мою исполниша братия, пришедше от Македонии: и во всем без стужения вам себе соблюдох и соблюду.
10 Duke qenë se e vërteta e Krishtit është në mua, kjo mburrje, përsa më përket mua, nuk do të më ndalohet në vendet e Akaisë.
Есть истина Христова во мне, яко похваление сие не заградится о мне в странах Ахайских.
11 Pse? Ndoshta sepse nuk ju dua? Perëndia e di.
Почто? Зане не люблю ли вас? Бог весть. А еже творю, и сотворю,
12 Por atë që bëj, do ta bëj përsëri, që t’u pres çdo shkas atyre që duan shkas, që ata të gjenden si edhe ne, në atë gjë, për të cilën mburren.
да отсеку вину хотящым вины, да, о немже хвалятся, обрящутся якоже и мы.
13 Të tillë apostuj të rremë, janë punëtorë hileqarë, që shndërrohen në apostuj të Krishtit.
Таковии бо лживи апостоли, делателе льстивии, преобразующеся во Апостолы Христовы.
14 Dhe nuk është për t’u çuditur, sepse Satanai vet shndërrohet në engjëll drite.
И не дивно: сам бо сатана преобразуется во Ангела светла:
15 Nuk është, pra, gjë e madhe, nëse edhe punëtorët e tij shndërrohen në punëtorë (marrin trajtën e punëtorëve) të drejtësisë, fundi i të cilëve do të jetë sipas veprave të tyre.
не велие убо, аще и служителие его преобразуются яко служители правды: имже кончина будет по делом их.
16 Po e them përsëri: Askush të mos mendojë se jam i marrë; në mos, më pranoni edhe si të marrë, që edhe unë të mburrem pakëz.
Паки глаголю: да никтоже мнит мя безумна быти: аще ли ни, поне яко безумна приимите мя, да и аз мало что похвалюся.
17 Atë që po them në mburrjen e guximit tim, nuk po e them sipas Zotit, por në marrëzi.
А еже глаголю, не глаголю по Господе, но яко в безумии в сей части похвалы:
18 Duke qenë se shumë vetë mburren sipas mishit, edhe unë do të mburrem.
понеже мнози хвалятся по плоти, и аз похвалюся.
19 Sepse ju që jeni të ditur, i duroni lehtë të marrët.
Любезно бо приемлете безумныя, мудри суще:
20 Sepse tashmë ju duroni, nëse dikush ju robëron, nëse dikush ju gllabëron, nëse dikush ju grabit, nëse dikush krenohet, nëse dikush ju godet në fytyrë.
приемлете бо, аще кто вас порабощает, аще кто поядает, аще кто не влепоту проторит, аще кто по лицу биет вы, аще кто величается.
21 Flas për turpin tim, sikurse ne të ishim të dobët; megjithatë në çdo gjë që dikush guxon, po flas si i marrë, marr guxim edhe unë.
По досаждению глаголю, зане аки мы изнемогохом. О немже аще дерзает кто, несмысленно глаголю, дерзаю и аз.
22 Janë ata Hebrenj? Jam edhe unë! Janë ata Izraelitë? Jam edhe unë! janë ata pasardhës të Abrahamit? Jam edhe unë.
Еврее ли суть? И аз. Израилите ли суть? И аз. Семя Авраамле ли суть? И аз.
23 Janë ata shërbëtorë të Krishtit? Po flas si i pamend, unë jam edhe më tepër si këta; në mundime më tepër, në goditje më tepër, në burgje më tepër dhe shpesh në rrezik për vdekje.
Служителие ли Христовы суть? Не в мудрости глаголю, паче аз. В трудех множае, в ранах преболе, в темницах излиха, в смертех многащи.
24 Nga Judenjtë mora pesë herë nga dyzetë kamxhike pa një.
От Иудей пять краты четыредесять разве единыя приях:
25 Tri herë më rrahën me shkopinj, një herë më qëlluan me gurë, tri herë m’u mbyt anija në det, kalova një ditë e një natë në humnerë.
трищи палицами биен бых, единою каменьми наметан бых, трикраты корабль опровержеся со мною: нощь и день во глубине сотворих:
26 Në udhëtime të shpeshta në rreziqe lumenjsh, në rreziqe kusarësh, në rrezik nga ana e bashkëtdhetarëve, rreziqe nga ana johebrenjve, rreziqe në qytet, rreziqe në shkretëtirë, rreziqe në det, rreziqe midis vëllezërve të rremë,
в путных шествиих множицею: беды в реках, беды от разбойник, беды от сродник, беды от язык, беды во градех, беды в пустыни, беды в мори, беды во лжебратии:
27 në lodhje e në mundim, në netët pa gjumë, në uri e në etje, shpesh herë në agjërime, në të ftohtë dhe në të zhveshur.
в труде и подвизе, во бдениих множицею, во алчбе и жажди, в пощениих многащи, в зиме и наготе.
28 Përveç këtyre gjërave të jashtme, ajo që më mundon çdo ditë është kujdesja për të gjitha kishat.
Кроме внешних, нападение еже по вся дни, и попечение всех церквей.
29 Kush është i dobët, që të mos jem edhe unë? Kush është skandalizuar dhe unë të mos përvëlohem?
Кто изнемогает, и не изнемогаю? Кто соблазняется, и аз не разжизаюся?
30 Në qoftë se duhet të mburrem, unë do të mburrem me ato që kanë të bëjnë me dobësinë time.
Аще хвалитися ми подобает, о немощи моей похвалюся.
31 Perëndia dhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, që është i bekuar përjetë, e di se unë nuk gënjej. (aiōn g165)
Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа весть, сый благословен во веки, яко не лгу. (aiōn g165)
32 Në Damask, qeveritari i mbretit Areta e ruante qytetin e Damaskasve për të më zënë,
В Дамасце языческий князь Арефы царя стрежаше Дамаск град, яти мя хотя:
33 por nga një dritare më ulën përgjatë murit me një shportë, dhe shpëtova nga duart e tij.
и оконцем в кошнице свешен бых по стене, и избегох из руку его.

< 2 e Korintasve 11 >