2 e Korintasve 11

1 Oh, sa do të dëshiroja që ju të duronit pak marrëzi me mua! Po në fakt, ju më duroni.

Oh! si vous pou viez supporter de ma part un peu de folie! Mais oui, vous me supportez.

2 Jam xheloz për ju me xhelozinë e Perëndisë, sepse ju fejova me një burrë, që t’ju nxjerr para Krishtit si virgjëreshë të dlirë.

J’ai conçu pour vous une jalousie de Dieu; car je vous ai fiancés à un époux unique, pour vous présenter au Christ comme une vierge pure.

3 Por druaj se, ashtu si gjarpëri e gënjeu Evën me dinakërinë e tij, kështu edhe mendja juaj të mos prishet duke u shmangur nga thjeshtësia ndaj Krishtit.

Mais je crains bien que, comme Eve fut séduite par l’astuce du serpent, ainsi vos pensées ne se corrompent et ne perdent leur simplicité à l’égard du Christ.

4 Sepse, po të vinte dikush dhe t’ju predikonte një Jezus tjetër, që ne nuk e kemi predikuar, ose, po të merrnit një frymë tjetër që nuk e keni marrë, ose një ungjill tjetër që nuk e keni pranuar, do ta duronit fort mirë.

Car si quelqu’un vient vous prêcher un autre Jésus que celui que nous vous avons prêché, ou si vous recevez un autre esprit que celui que vous avez reçu, ou un autre évangile que celui que vous avez embrassé, vous le supportez fort bien.

5 Unë mendoj se nuk kam qenë aspak më poshtë nga apostujt më të shquar.

Certes, j’estime que je ne suis inférieur en rien à ces apôtres par excellence!

6 Dhe, megjithëse jam i thjeshtë në të folur, nuk jam i tillë në dituri; madje me të gjitha mënyrat dhe në të gjitha gjërat jua kemi treguar.

Si je suis étranger à l’art de la parole, je ne le suis pas à la science; à tous égards et en tout, nous l’avons fait voir parmi vous.

7 Mos vallë bëra mëkat duke e ulur veten time që të lartoheni ju, sepse ju kam predikuar falas ungjillin e Perëndisë?

Ou bien ai-je commis une faute, parce qu’en m’abaissant moi-même pour vous élever, je vous ai annoncé gratuitement l’Evangile de Dieu?

8 Unë shfyrtësova kishat e tjera, duke marrë një rrogë që t’ju shërbej juve.

J’ai dépouillé d’autres Eglises, en recevant d’elles un salaire, pour pouvoir vous servir.

9 Dhe, kur isha midis jush dhe isha nevojtar, nuk iu bëra barrë askujt; sepse nevojat e mia i plotësuan vëllezërit që erdhën nga Maqedonia; dhe në çdo gjë u ruajta që të mos ju bëhem barrë ju, edhe për të ardhmen do të ruhem.

Me trouvant au milieu de vous et dans le besoin, je n’ai été à charge à personne: des frères venus de Macédoine ont pourvu à ce qui me manquait. Je me suis gardé de vous être à charge en quoi que ce soit, et je m’en garderai.

10 Duke qenë se e vërteta e Krishtit është në mua, kjo mburrje, përsa më përket mua, nuk do të më ndalohet në vendet e Akaisë.

Aussi vrai que la vérité du Christ est en moi, je proteste que cette gloire-là ne me sera pas les contrées de l’Achaïe.

11 Pse? Ndoshta sepse nuk ju dua? Perëndia e di.

Pourquoi? Parce que je ne vous aime pas? Ah! Dieu le sait!

12 Por atë që bëj, do ta bëj përsëri, që t’u pres çdo shkas atyre që duan shkas, që ata të gjenden si edhe ne, në atë gjë, për të cilën mburren.

Mais ce que je fais, je le ferai encore, pour ôter ce prétexte à ceux qui en cherchent un, afin d’être reconnus semblables à nous dans la conduite dont ils se vantent.

13 Të tillë apostuj të rremë, janë punëtorë hileqarë, që shndërrohen në apostuj të Krishtit.

Ces gens-là sont de faux apôtres, des ouvriers astu cieux, qui se déguisent en apôtres du Christ.

14 Dhe nuk është për t’u çuditur, sepse Satanai vet shndërrohet në engjëll drite.

Et ne vous en étonnez pas; car Satan lui-même se déguise en ange de lumière.

15 Nuk është, pra, gjë e madhe, nëse edhe punëtorët e tij shndërrohen në punëtorë (marrin trajtën e punëtorëve) të drejtësisë, fundi i të cilëve do të jetë sipas veprave të tyre.

Il n’est donc pas étrange que ses ministres aussi se déguisent en ministres de justice. Leur fin sera selon leurs œuvres.

16 Po e them përsëri: Askush të mos mendojë se jam i marrë; në mos, më pranoni edhe si të marrë, që edhe unë të mburrem pakëz.

Je le répète, que personne ne me regarde comme un insensé; si non, acceptez-moi comme tel, afin que moi aussi je me glorifie un peu.

17 Atë që po them në mburrjen e guximit tim, nuk po e them sipas Zotit, por në marrëzi.

Ce que je vais dire, avec cette assurance d’avoir sujet de me glorifier, je ne le dis pas selon le Seigneur, mais comme si j’étais en état de folie.

18 Duke qenë se shumë vetë mburren sipas mishit, edhe unë do të mburrem.

Puisque tant de gens se glorifient selon la chair, je me glorifierai aussi.

19 Sepse ju që jeni të ditur, i duroni lehtë të marrët.

Et vous qui êtes sensés, vous supportez volontiers les insensés.

20 Sepse tashmë ju duroni, nëse dikush ju robëron, nëse dikush ju gllabëron, nëse dikush ju grabit, nëse dikush krenohet, nëse dikush ju godet në fytyrë.

Vous supportez bien qu’on vous asservisse, qu’on vous dévore, qu’on vous pille, qu’on vous traite avec arrogance, qu’on vous frappe au visage.

21 Flas për turpin tim, sikurse ne të ishim të dobët; megjithatë në çdo gjë që dikush guxon, po flas si i marrë, marr guxim edhe unë.

Je le dis à ma honte, nous avons été bien faibles! Cependant, de quoi que ce soit qu’on ose se vanter, — je parle en insensé, moi aussi je l’ose.

22 Janë ata Hebrenj? Jam edhe unë! Janë ata Izraelitë? Jam edhe unë! janë ata pasardhës të Abrahamit? Jam edhe unë.

Sont-ils Hébreux? Moi aussi, je le suis. Sont-ils Israélites? Moi aussi. Sont-ils de la postérité d’Abraham? Moi aussi.

23 Janë ata shërbëtorë të Krishtit? Po flas si i pamend, unë jam edhe më tepër si këta; në mundime më tepër, në goditje më tepër, në burgje më tepër dhe shpesh në rrezik për vdekje.

Sont-ils ministres du Christ? — Ah! je vais parler en homme hors de sens: — je le suis plus qu’eux: bien plus qu’eux par les travaux, bien plus par les coups, infiniment plus par les emprisonnements; souvent j’ai vu de près la mort;

24 Nga Judenjtë mora pesë herë nga dyzetë kamxhike pa një.

cinq fois j’ai reçu des Juifs quarante coups de fouet moins un;

25 Tri herë më rrahën me shkopinj, një herë më qëlluan me gurë, tri herë m’u mbyt anija në det, kalova një ditë e një natë në humnerë.

trois fois, j’ai été battu de verges; une fois j’ai été lapidé; trois fois j’ai fait naufrage; j’ai passé un jour et une nuit dans l’abîme.

26 Në udhëtime të shpeshta në rreziqe lumenjsh, në rreziqe kusarësh, në rrezik nga ana e bashkëtdhetarëve, rreziqe nga ana johebrenjve, rreziqe në qytet, rreziqe në shkretëtirë, rreziqe në det, rreziqe midis vëllezërve të rremë,

Et mes voyages sans nombre, les périls sur les fleuves, les périls de la part des brigands, les périls de la part de ceux de ma nation, les périls de la part des Gentils, les périls dans les villes, les périls dans les déserts, les périls sur la mer, les périls de la part des faux frères,

27 në lodhje e në mundim, në netët pa gjumë, në uri e në etje, shpesh herë në agjërime, në të ftohtë dhe në të zhveshur.

les labeurs et les peines, les nombreuses veilles, la faim, la soif, les jeûnes multipliés, le froid, la nudité!

28 Përveç këtyre gjërave të jashtme, ajo që më mundon çdo ditë është kujdesja për të gjitha kishat.

Et sans parler de tant d’autres choses, rappellerai-je mes soucis de chaque jour, la sollicitude de toutes les Eglises?

29 Kush është i dobët, që të mos jem edhe unë? Kush është skandalizuar dhe unë të mos përvëlohem?

Qui est faible que je ne sois faible aussi? Qui vient à tomber sans qu’un feu me dévore?

30 Në qoftë se duhet të mburrem, unë do të mburrem me ato që kanë të bëjnë me dobësinë time.

S’il faut se glorifier, c’est de ma faiblesse que je me glorifierai.

31 Perëndia dhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, që është i bekuar përjetë, e di se unë nuk gënjej. (aiōn g165)

Dieu, qui est le Père de notre Seigneur Jésus-Christ, et qui est béni éternellement, sait que je ne mens pas. (aiōn g165)

32 Në Damask, qeveritari i mbretit Areta e ruante qytetin e Damaskasve për të më zënë,

A Damas, l’ethnarque du roi Arétas faisait garder la ville pour se saisir de moi;

33 por nga një dritare më ulën përgjatë murit me një shportë, dhe shpëtova nga duart e tij.

mais on me descendit par une fenêtre, dans une corbeille, le long de la muraille, et j’échappai ainsi de ses mains.