2 e Korintasve 10

1 Personalisht unë, Pali, po ju këshi-lloj me anë të zemërbutësisë dhe të mirësisë së Krishtit; unë, që kur ndodhem vetë midis jush jam i përunjur, ndërsa kur jam larg jush tregohem i guximshëm ndaj jush.

Agora eu mesmo, Paulo, vos rogo pela humildade e doçura de Cristo, eu que em vossa presença sou humilde entre vós, mas estando ausente sou ousado para convosco.

2 Ju lutem, që, kur të vij te ju, të mos jem i detyruar të veproj me guxim me atë siguri, me të cilin mendoj të guxoj kundër disave, që na konsiderojnë sikur ecim sipas mishit.

Sim, peço-lhe que não mostre, quando presente, coragem com a confiança com que pretendo ser ousado contra alguns, que nos consideram caminhar de acordo com a carne.

3 Sepse, edhe pse ecim në mish, nuk luftojmë sipas mishit,

Pois embora andemos na carne, não fazemos guerra de acordo com a carne;

4 sepse armët e luftës sonë nuk janë prej mishi, por të fuqishme në Perëndinë për të shkatërruar fortesat,

pois as armas de nossa guerra não são da carne, mas poderosas diante de Deus para derrubar as fortalezas,

5 që të hedhim poshtë mendimet dhe çdo lartësi që ngrihet kundër njohjes së Perëndisë dhe t’ia nënshtrojmë çdo mendim dëgjesës së Krishtit,

throwing para baixo a imaginação e toda coisa alta que é exaltada contra o conhecimento de Deus e trazendo todo pensamento para o cativeiro à obediência de Cristo,

6 dhe jemi gati të ndëshkojmë çdo mosbindje, kur të bëhet e përkryer bindja juaj.

e estar em prontidão para vingar toda desobediência quando sua obediência for feita plena.

7 A i shihni gjërat sipas pamjes së jashtme? Në qoftë se dikush është i bindur në veten e tij se është i Krishtit, le ta mendojë këtë përsëri nga vetja e tij: sikurse ai është i Krishtit, ashtu edhe ne jemi të Krishtit.

Você só olha para as coisas como elas aparecem na frente de seu rosto? Se alguém confia em si mesmo que é de Cristo, deixe-o considerar isto novamente consigo mesmo, que assim como ele é de Cristo, também nós somos de Cristo.

8 Edhe, nëse unë do ta mburrja veten më tepër për autoritetin tonë, që Zoti na dha për ndërtimin tuaj dhe jo për shkatërrimin tuaj, nuk do të turpërohesha.

Pois mesmo que eu me vanglorie um pouco abundantemente de nossa autoridade, que o Senhor deu para edificar-vos e não para vos lançar para baixo, não me envergonharei,

9 Nuk dua të dukem se po kërkoj t’ju tremb me letrat e mia.

para não parecer que desejo aterrorizar-vos com minhas cartas.

10 Sepse dikush thotë: “Letrat e tij janë të ashpra dhe të fuqishme, kurse paraqitja e tij trupore është e dobët, dhe fjala e tij ka pak peshë”.

Pois, “Suas cartas”, dizem, “são pesadas e fortes, mas sua presença corporal é fraca, e seu discurso é desprezado”.

11 Le ta dijë, pra, ai njeri, se ashtu si jemi në fjalë, me anë të letrave kur jemi larg, të tillë do të jemi edhe me vepra, kur të jemi të pranishëm.

Que tal pessoa considere isto, que o que somos em palavras por cartas quando estamos ausentes, tal somos também em ações quando estamos presentes.

12 Sepse nuk guxojmë të renditemi ose të krahasohemi me ata që e rekomandojnë veten e vet; por ata, duke matur veten e tyre dhe duke u krahasuar me veten e tyre, nuk kanë mend.

Pois não somos ousados em numerar ou comparar-nos com alguns dos que se recomendam. Mas eles mesmos, medindo-se por si mesmos, e comparando-se consigo mesmos, não são compreensivos.

13 Por ne nuk do të mburremi jashtë masës, po sipas masës së rregullës që caqet i caktoi Perëndia, sa të arrijmë deri te ju,

Mas não nos vangloriaremos além dos limites próprios, mas dentro dos limites com os quais Deus nos designou, que chegam até a vocês.

14 Sepse ne nuk po shtrihemi përtej caqeve, sikurse nuk arritëm deri te ju, sepse ne arritëm më të vërtetë deri te ju me anë të predikimit të ungjillit të Krishtit.

Pois não nos esticamos muito, como se não chegássemos a vocês. Pois chegamos até você com a Boa Nova de Cristo,

15 Dhe ne nuk mburremi përtej masës për punët e tjetrit, por kemi shpresë se, duke u rritur besimi juaj, ne do të kemi një konsideratë më të madhe ndër ju, sipas cakut tonë,

não nos vangloriando além dos limites adequados no trabalho de outros homens, mas tendo esperança de que à medida que sua fé crescer, seremos abundantemente ampliados por você em nossa esfera de influência,

16 sa që përhapim ungjillin edhe përtej vendeve tuaj, pa u mburrur me ato që janë bërë në këtë lëmë nga të tjerë.

de modo a pregar a Boa Nova até mesmo às partes além de você, não para nos vangloriarmos do que outra pessoa já fez.

17 Ai që lëvdohet, le të lëvdohet në Zotin,

Mas “aquele que se vangloria, que se vanglorie no Senhor”.

18 sepse nuk miratohet ai që e rekomandon veten e tij, po ai të cilin e rekomandon Zoti.

Pois não é aquele que se elogia a si mesmo que é aprovado, mas a quem o Senhor elogia.