2 i Kronikave 5

1 Kështu u përfundua tërë puna që Salomoni kishte urdhëruar për shtëpinë e Zotit. Atëherë Salomoni solli tërë gjërat që i ati kishte shenjtëruar: argjendin, arin dhe të gjitha veglat, dhe i futi në thesaret e shtëpisë së Perëndisë.

Naʻe pehē ʻa hono fakaʻosi ʻae ngāue kotoa pē naʻe fai ʻe Solomone maʻae fale ʻo Sihova: pea naʻe ʻomi ki loto ʻe Solomone ʻae ngaahi meʻa naʻe fakatapui ʻe heʻene tamai ko Tevita: pea mo e siliva, mo e koula, pea mo e nāunau kotoa pē, naʻa ne ʻai fakataha mo e ngaahi koloa ʻoe fale ʻoe ʻOtua.

2 Atëherë Salomoni mblodhi në Jeruzalem pleqtë e Izraelit dhe të gjithë krerët e fiseve, princat e familjeve atërore të bijve të Izraelit, për ta çuar lart arkën e besëlidhjes të Zotit nga qyteti i Davidit, domethënë nga Sioni.

Pea naʻe toki fakataha ʻe Solomone ki Selūsalema ʻae kau mātuʻa ʻo ʻIsileli, pea mo e ʻeiki ʻoe ngaahi faʻahinga, ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ke ʻohake ʻae puha ʻoe fuakava ʻa Sihova mei he Kolo ʻo Tevita, ʻaia ko Saione.

3 Tërë burrat e Izraelit u mblodhën rreth mbretit për festën që binte në muajin e shtatë.

Ko ia naʻe fakataha mai ʻae kau tangata kotoa pē ʻo ʻIsileli ki he tuʻi ʻi he kātoanga naʻe fai ʻi hono fitu ʻoe māhina.

4 Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën dhe Levitët morën arkën.

Pea naʻe haʻu ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli: pea naʻe hiki hake ʻae puha ʻoe fuakava ʻe he kau Livai.

5 Ata e çuan lart arkën, çadrën e mbledhjes dhe të gjitha përdorëset e shenjta që ndodheshin në çadër. Këto gjëra i mbartën priftërinjtë dhe Levitët.

Pea naʻa nau ʻohake ʻae puha ʻoe fuakava, mo e fale fehikitaki ʻoe fakatahaʻanga, pea mo e ngaahi meʻa tapu naʻe ʻi he fale fehikitaki, naʻe ʻohake ia ʻe he kau taulaʻeiki pea mo e kau Livai.

6 Mbreti Salomon dhe tërë asambleja e Izraelit, e mbledhur rreth tij, u grumbulluan rreth arkës dhe flijuan një sasi kaq të madhe dhensh dhe lopësh që nuk mund të numëroheshin as të llogariteshin.

Pea ko Solomone foki ko e tuʻi, pea mo e fakataha kātoa ʻo ʻIsileli ʻaia naʻe fakataha mai kiate ia ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava, naʻa [nau ]feilaulau ʻaki ʻae fanga sipi mo e fanga pulu, ʻaia naʻe ʻikai faʻa lauʻi ko e meʻa ʻi heʻene lahi ʻaupito.

7 Priftërinjtë e çuan pastaj arkën e besëlidhjes të Zotit në vendin e vet, në shenjtëroren e tempullit, në vendin shumë të shenjtë, nën krahët e kerubinëve.

Pea naʻe ʻomi ʻe he kau taulaʻeiki ʻae puha ʻoe fuakava ʻa Sihova ki hono potu, ki he folofolaʻanga ʻi he fale, ki he potu toputapu ʻaupito, ʻi he lolo kapakau ʻoe ongo selupi:

8 Në fakt kerubinët i shtrinin krahët mbi vendin e arkës dhe mbulonin nga lart arkën dhe shufrat e saj.

He naʻe malofa atu ʻe he ongo selupi ʻa hona kapakau ki ʻolunga ʻi he potu ʻoe puha ʻoe fuakava, pea naʻe fakamalumalu ʻae puha ʻoe fuakava mo hono kau haʻamo ʻe he ongo selupi mei ʻolunga.

9 Shufrat ishin aq të gjata sa që skajet e tyre në arkë mund të shiheshin përballë vendit shumë të shenjtë, por nuk dukeshin nga jashtë. Ato kanë mbetur atje deri ditën e sotme.

Pea naʻa nau toʻo mai ʻae kau haʻamo, koeʻuhi ke hā mai ʻae mui haʻamo mei he puha ʻoe fuakava ʻi he ʻao ʻoe folofolaʻanga: ka naʻe ʻikai ha ia mei tuʻa. Pea ʻoku ʻi ai pe ia ʻo aʻu ki he ʻaho ni.

10 Në arkë nuk kishte asgjë tjetër veç dy pllakave që Moisiu kishte vendosur në malin Horeb, kur Zoti lidhi një besëlidhje me bijtë e Izraelit, kur këta kishin dalë nga Egjipti.

Naʻe ʻikai ha meʻa ʻi he puha ʻoe fuakava, ka ko e ongo [maka ]lafalafa ʻaia naʻe ʻai ki ai ʻe Mōsese ʻi Holepi, ko e potu naʻe fai ai ʻe Sihova ha fuakava mo e fānau ʻa ʻIsileli ʻi heʻenau haʻu mei ʻIsipite.

11 Tani, ndërsa priftërinjtë dilnin nga vendi i shenjtë (tërë priftërinjtë e pranishëm në të vërtetë ishin shenjtëruar pa respektuar rendin e klasave,

Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene hū mai ʻae kau taulaʻeiki mei he potu toputapu: (he naʻe fakamāʻoniʻoniʻi ʻae kau taulaʻeiki kotoa pē naʻe ʻi ai, pea naʻe ʻikai te nau tali fakalakanga:

12 dhe tërë Levitët këngëtarë, Asafi, Hemani, Jeduthuni, bijtë dhe vëllezërit e tyre, të veshur me li të bardhë, me cembale, harpa dhe qeste në dorë rrinin më këmbë në lindje të altarit, dhe bashkë me ta njëqind e njëzet priftërinjtë që u binin borive)

Mo e kau Livai foki naʻe fai ʻae hiva, ʻakinautolu kotoa pē naʻe ʻo ʻAsafi, mo Hemani, mo Situtuni, mo ʻenau ngaahi foha mo honau kāinga, naʻe kofuʻaki ʻae tupenu lelei mo hinehina, mo [nau ]toʻo ʻae ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi ūtete, mo e ngaahi haʻape, naʻa nau tuʻu ki he potu fakahahake ʻoe feilaulauʻanga, pea naʻe tuʻu fakataha mo kinautolu ʻae kau taulaʻeiki ʻe toko teau ma uofulu naʻe ifi ʻaki ʻae ngaahi meʻalea: )

13 dhe kur trumbetarët dhe këngëtarët si një njeri i vetëm bënë të dëgjohet bashkarisht zëri i tyre për të lëvduar dhe për të kremtuar Zotin dhe e ngritën zërin në tingullin e borive, të cembaleve dhe të veglave të tjera muzikore dhe lëvduan Zotin: “Sepse është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në përjetësi”, ndodhi që shtëpia, shtëpia e Zotit, u mbush me një re,

Naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene kau taha ʻae kau ifi meʻalea mo e kau hiva, ke nau leʻo taha pe ʻi he hiva mo e fakafetaʻi kia Sihova: pea ʻi heʻenau hiki hake honau leʻo ʻi he meʻalea mo e ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi meʻa fasi hiva mo nau hiva kia Sihova, ʻo pehē, “He koeʻuhi ʻoku angalelei ia: pea ʻoku tuʻumaʻu ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa:” naʻe toki fakafonu ai ʻae fale ʻaki ʻae ʻao, ʻio, ʻae fale ʻo Sihova:

14 dhe priftërinjtë nuk mundën të rrinin për të shërbyer për shkak të resë, sepse lavdia e Zotit mbushte shtëpinë e Perëndisë.

Pea ko ia naʻe ʻikai faʻa tuʻu ai ʻae kau taulaʻeiki ke fai ʻae tauhi koeʻuhi ko e ʻao: he ko e nāunau ʻo Sihova naʻe fakafonu ʻaki ʻae fale ʻoe ʻOtua.