2 i Kronikave 29

1 Ezekia ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Abijah; ishte bija e Zakarias.

Naʻe uofulu taʻu mo e taʻu ʻe nima ʻae motuʻa ʻo Hesekaia ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe uofulu ma hiva ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē ko ʻApisa ko e ʻofefine ʻo Sakalia.

2 Ai bëri atë që ishte e drejtë në sytë e Zotit, pikërisht ashtu si kishte vepruar Davidi, i ati.

Pea naʻe fai lelei ʻe ia ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻo fakatatau ki he meʻa kotoa pē naʻe fai ʻe Tevita ko ʻene tamai.

3 Në vitin e parë të mbretërimit të tij, në muajin e parë, ai hapi portat e shtëpisë të Zotit dhe i restauroi.

ʻI he ʻuluaki taʻu ʻo ʻene pule, ʻi he ʻuluaki māhina, naʻa ne toʻo ʻae ngaahi matapā ʻoe fale ʻo Sihova, ʻo ne ngaohi ia ke lelei.

4 Pastaj solli priftërinjtë dhe Levitët, dhe i mblodhi në sheshin lindor,

Pea ne ʻomi ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai, ʻo ne tānaki ʻakinautolu ke fakataha ki he hala fakahahake.

5 dhe u tha: “Më dëgjoni, o Levitë! Tani shenjtërohuni dhe shenjtëroni shtëpinë e Zotit, Perëndisë të etërve tuaj, dhe nxirrni nga vendi i shenjtë çdo gjë të papastër.

Pea naʻe pehē ʻe ia kiate kinautolu, ʻae kau Livai, “Ke mou tokanga kiate au, ko eni mou fakamaʻa ʻakimoutolu, pea fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova ko e ʻOtua ʻo hoʻomou ngaahi tamai, pea mou fetuku atu ʻae ngaahi meʻa ʻuli mei he potu māʻoniʻoni.

6 Sepse etërit tanë kanë kryer mëkate dhe kanë bërë atë që është e keqe në sytë e Zotit, Perëndisë tonë dhe e kanë braktisur, duke i hequr fytyrat e tyre nga banesa e Zotit dhe duke i kthyer krahët.

He naʻe fai hala ʻetau ngaahi tamai, pea fai ʻaia naʻe kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova ko hotau ʻOtua, pea naʻa nau liʻaki ia, pea naʻe tafoki honau mata mei he fale nofoʻanga ʻo Sihova, pea fulituʻa ki ai.

7 Ata madje kanë mbyllur portat e portikut, kanë shuar llambat dhe nuk kanë djegur më temjan as nuk kanë ofruar olokauste në vendin e shenjtë të Perëndisë të Izraelit.

Pea kuo nau tāpuni ʻae ngaahi matapā ʻoe hūʻanga fale fakamalumalu, pea tāmateʻi ʻae ngaahi maama, pea naʻe ʻikai tutu ʻae meʻa namu kakala pe ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu ʻi he potu māʻoniʻoni ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli.

8 Prandaj zemërimi i Zotit ra mbi Judën dhe Jeruzalemin, dhe ai i ka braktisur në telashe, në shkretim dhe në përbuzje, siç mund ta shihni me sytë tuaj.

Ko ia naʻe tō ai ʻae houhau ʻa Sihova ki Siuta mo Selūsalema, pea naʻa ne tukuange ʻakinautolu ki he mamahi, mo e fakaofoofo, mo e fakaʻiseʻisa, ʻo hangē ko ia ʻoku mou mamata ai ʻaki homou mata.

9 Dhe ja, për shkak të kësaj, etërit tanë ranë nga goditjet e shpatës, dhe bijtë tanë, bijat tona dhe gratë tona janë në robëri.

Vakai, he kuo tō ʻetau ngaahi tamai ʻi he heletā, pea ʻoku nofo pōpula ʻi he meʻa ni hotau ngaahi foha mo hotau ngaahi ʻofefine mo hotau ngaahi uaifi.

10 Tani kam në zemër të bëj një besëlidhje me Zotin, Perëndinë e Izraelit, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të largohet prej nesh.

Pea ko eni, ʻoku ʻi hoku loto ia ke fai ʻae fuakava kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke tafoki hono houhau lahi meiate kitautolu.

11 Bij të mij, mos u tregoni të shkujdesur tani, sepse Zoti ju ka zgjedhur që t’i shërbeni atij, që të jemi shërbëtorët e tij dhe që t’i ofroni temjan”.

‌ʻE hoku ngaahi foha, ʻoua eni naʻa mou taʻetokanga: he kuo fili ʻakimoutolu ʻe Sihova ke tuʻu ʻi hono ʻao, ke tauhi ia, pea ke mou ngāue kiate ia, pea tutu ʻae meʻa namu kakala.”

12 Atëherë Levitët u ngritën: Mahathi, bir i Amasait, Joeli, bir i Azariahut, nga bijtë e Kehathit. Nga bijtë e Merarit, Kishi, bir i Abdiut dhe Azariahut, bir i Jehalelelit. Nga Ghershonitët, Joahu, bir i Zimahut dhe Edeni, bir i Joahut.

Pea naʻe tuʻu hake ai ʻae kau Livai, ko Mehati ko e foha ʻo ʻAmasai, mo Soeli ko e foha ʻo ʻAsalia, ʻi he ngaahi foha ʻoe kau Kohate: pea ʻi he ngaahi foha ʻo Melali, ko Kisi ko e foha ʻo ʻApiti, mo ʻAsalia ko e foha ʻo Sehalili: pea ʻi he kakai Kesoni: ko Soa ko e foha ʻo Sima, mo Iteni ko e foha ʻo Soe:

13 Nga bijtë e Elitsafanit, Shimri dhe Jeieli. Nga bijtë e Asafit, Zakaria dhe Mataniahu.

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻIlisafani: ko Simili, mo Sieli: pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAsafi: ko Sakalia, mo Matania:

14 Nga bijtë e Hemanit, Jehieli dhe Shimei. Nga bijtë e Jeduthunit, Shemajahu dhe Uzieli.

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Hemani: ko Sehieli, mo Simi: pea ʻi he ngaahi foha ʻo Situtuni: ko Simaia, mo ʻUsili.

15 Ata mblodhën vëllezërit e tyre dhe u shenjtëruan; pastaj hynë në shtëpinë e Zotit për ta pastruar, sipas urdhrit të mbretit, në përputhje me fjalët e Zotit.

Pea naʻa nau fakakātoa honau ngaahi kāinga, pea fakamaʻa ʻakinautolu, pea haʻu, ʻo hangē ko e fekau ʻae tuʻi, ʻi he folofola ʻa Sihova, ke fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova.

16 Kështu priftërinjtë hynë brënda shtëpisë të Zotit për ta pastruar dhe nxorën jashtë, në oborrin e shtëpisë të Zotit, të gjitha sendet e papastra që gjetën në tempullin e Zotit; Levitët i morën për t’i çuar jashtë në përroin e Kidronit.

Pea naʻe hū ʻae kau taulaʻeiki ki he potu ʻi loto ʻi he fale ʻo Sihova, ke fakamaʻa ia, ʻonau fetuku mei ai ʻae ngaahi meʻa ʻuli kotoa pē naʻa nau ʻilo ʻi he faletapu ʻo Sihova ki he lotoʻā ʻoe fale ʻo Sihova. Pea naʻe ʻave ia ʻe he kau Livai, ʻo fetuku ia ki he mamaʻo ki he vaitafe ko Kitiloni.

17 Filluan të shenjtërohen ditën e parë të muajit; ditën e tetë të muajit hynë në portikun e Zotit; brenda tetë ditëve pastruan shtëpinë e Zotit dhe e përfunduan ditën e gjashtëmbëdhjetë të muajit të parë.

Pea naʻa nau kamata ʻi he ʻuluaki ʻaho ʻoe ʻuluaki māhina ke fakamaʻa, pea ʻi hono valu ʻoe ʻaho ʻoe māhina naʻa nau hoko ki he hūʻanga fale fakamalumalu ʻo Sihova: ko ia naʻa nau fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova ʻi he ʻaho ʻe valu: pea ʻi hono ʻaho ʻe hongofulu ma ono ʻi he ʻuluaki māhina naʻa nau fakaʻosi.

18 Pastaj hynë në pallatin e mbretit Ezekia dhe i thanë: “Kemi pastruar tërë shtëpinë e Zotit, altarin e olokausteve me të gjitha veglat e tij dhe tryezën e bukëve të paraqitjes me gjithë veglat e saj.

Pea naʻa nau ʻalu ai kia Hesekaia ko e tuʻi, ʻo pehē, “Kuo mau fakamaʻa ʻae potu kotoa pē ʻoe fale ʻo Sihova, mo e feilaulauʻanga ʻoe meʻa tutu mo hono ngaahi ipu kotoa pē ʻo ia, mo e palepale ʻoe mā ʻoe ʻao, mo hono ngaahi ipu kotoa pē ʻo ia.

19 Përveç kësaj kemi vënë përsëri në vend dhe kemi pastruar të gjitha përdorëset që mbreti Ashaz në mëkatin e tij kishte flakur tej gjatë mbretërimit të tij; dhe ja, tani janë përpara altarit të Zotit”.

Pea koeʻuhi ko e ngaahi ipu kotoa pē, ʻaia naʻe liʻaki ʻe he tuʻi ko ʻEhapi ʻi heʻene pule, ʻi heʻene angahala, kuo ʻosi ʻemau teuʻi mo fakatapui, pea vakai, ʻoku nau ʻi he muʻa feilaulauʻanga ʻo Sihova.”

20 Atëherë mbreti Ezekia u ngrit shpejt, mblodhi parinë e qytetit dhe u ngjit në shtëpinë e Zotit.

Pea naʻe tuʻu hengihengi hake ʻa Hesekaia ko e tuʻi, ʻo ne tānaki ke fakataha ʻae kau pule ʻoe kolo, pea ʻalu ia ki he fale ʻo Sihova.

21 Ata sollën shtatë dema, shtatë desh, shtatë qengja dhe shtatë cjep, si flijim për mëkatin për mbretërinë, për shenjtëroren dhe për Judën. Pastaj mbreti urdhëroi priftërinjtë, bijtë e Aaronit, t’i ofronin në altarin e Zotit.

Pea naʻa nau ʻomi ʻae fanga pulu ʻe fitu, mo e sipitangata ʻe fitu, mo e lami ʻe fitu, mo e kosi tangata ʻe fitu, ko e feilaulau ʻi he angahala ʻae puleʻanga, pea maʻae fale nofoʻanga, pea mo Siuta. Pea naʻe fekau ia ki he kau taulaʻeiki ko e ngaahi foha ʻo ʻElone ke ʻatu ia ʻi he funga feilaulauʻanga ʻo Sihova.

22 Kështu therën demat, dhe priftërinjtë mblodhën gjakun e tyre dhe spërkatën altarin me të; në të njëjtën mënyrë therën deshtë dhe spërkatën gjakun e tyre mbi altar; pastaj therën qengjat dhe spërkatën me gjakun e tyre altarin.

Ko ia naʻa nau tāmateʻi ʻae fanga pulu, pea naʻe fakatali ʻae toto ʻe he kau taulaʻeiki, pea nau luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga: pea pehē pe, hili ʻenau tāmateʻi ʻae fanga sipitangata, naʻa nau luluku ʻaki ʻae toto ʻae feilaulauʻanga: pea naʻa nau tāmateʻi ʻae fanga lami foki, pea nau luluku ʻae toto ki he feilaulauʻanga.

23 Pastaj i paraqitën mbretit dhe asamblesë cjeptë e flijimit për mëkatin, dhe ata vunë mbi to duart e tyre.

Pea naʻa nau ʻomi kituʻa ʻae fanga kosi tangata ko e feilaulau maʻae angahala ki he ʻao ʻoe tuʻi mo e fakataha; pea naʻa nau hilifaki honau nima ki ai.

24 Priftërinjtë i therën dhe ofruan gjakun e tyre mbi altar si flijim për mëkatin, si shlyerje e fajit për tërë Izraelin, sepse mbreti kishte urdhëruar të ofronin olokaustin dhe flijimin për mëkatin, për tërë Izraelin.

Pea naʻe tāmateʻi ʻakinautolu ʻe he kau taulaʻeiki, pea fai ʻae fakalelei ʻaki ʻa honau toto ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga, ke fai ai ʻae fakalelei koeʻuhi ko ʻIsileli kotoa pē: he naʻe fekau ʻe he tuʻi ke fai ʻae feilaulau tutu mo e feilaulau maʻae angahala maʻa ʻIsileli kotoa pē.

25 Mbreti vendosi gjithashtu Levitët në shtëpinë e Zotit me cembale, me harpa dhe me qeste, sipas urdhrit të Davidit, të Gadit, shikuesi i mbretit, dhe të profetit Nathan, sepse urdhri ishte dhënë nga Zoti me anë të profetëve të tij.

Pea naʻa ne fokotuʻu ʻae kau Livai he fale ʻo Sihova mo e ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi ūtete, mo e ngaahi haʻape, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Tevita, pea mo Kata ko e tangata kikite ʻae tuʻi, mo Netane ko e palōfita: he naʻe pehē pe ʻae fekau ʻa Sihova ʻi heʻene kau palōfita.

26 Kështu Levitët zunë vend me veglat e Davidit, dhe priftërinjtë me boritë.

Pea naʻe tuʻu ʻae kau Livai mo e ngaahi meʻa faiva ʻa Tevita, mo e kau taulaʻeiki mo e ngaahi meʻalea.

27 Atëherë Ezekia urdhëroi që olokausti të ofrohej mbi altar; dhe në çastin që filloi olokausti, filloi gjithashtu kënga e Zotit me boritë dhe me shoqërimin e veglave të Davidit, mbretit të Izraelit.

Pea naʻe fekau ʻe Hesekaia ke fai ʻae feilaulau tutu ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga. Pea ʻi he kamata ʻatu ʻae feilaulau tutu, naʻe kamata foki ʻae hiva kia Sihova ʻaki ʻae ngaahi meʻalea, pea ʻi he ngaahi meʻa faiva naʻe tuʻutuʻuni ʻe Tevita ko e tuʻi ʻo ʻIsileli.

28 Atëherë tërë asambleja u përul, ndërsa këngëtarët këndonin dhe trumbetierët u binin veglave të tyre; e tërë kjo vazhdoi deri në fund të olokaustit.

Pea naʻe hū ʻae fakataha kotoa pē, pea hiva ʻae kau hiva, pea fakaongo ʻe he kau ifi meʻalea: pea naʻe fai ai pe ʻae meʻa ni kotoa pē ke ʻoua ke ʻosi ʻae feilaulau tutu.

29 Me të mbaruar olokausti, mbreti dhe tërë ata që ishin me të u përkulën dhe adhuruan.

Pea hili ʻenau fakaʻosi ʻae feilaulau, naʻe punou ʻae tuʻi mo kinautolu kotoa pē naʻe ʻiate ia, ʻonau hū.

30 Pastaj mbreti Ezekia dhe paria urdhëruan Levitët të lëvdonin Zotin me fjalët e Davidit dhe të shikuesit Asaf; ata e lëvduan me gëzim, pastaj u përkulën dhe e adhuruan.

Pea naʻe fekau foki ʻe Hesekaia ko e tuʻi mo e houʻeiki ki he kau Livai ke hiva mo fakafetaʻi kia Sihova ʻaki ʻae ngaahi lea ʻa Tevita, pea mo ʻAsafi ko e tangata kikite. Pea naʻa nau hiva ʻaki ʻae ngaahi fakafetaʻi ʻi he fiefia, ʻonau punou hifo honau ʻulu ʻo hū.

31 Atëherë Ezekia mori fjalën dhe tha: “Tani që i jeni shenjtëruar Zotit, afrohuni dhe sillni flijime dhe oferta falënderimi në shtëpinë e Zotit”. Kështu asambleja solli flijime dhe oferta falenderimi; dhe të gjithë ata që ua donte zemra sollën olokauste.

Pea naʻe tali ʻe Hesekaia ʻo ne pehē, “Ko eni kuo mou fakatapui ʻakimoutolu kia Sihova, mou haʻu ke ofi, pea ʻomi ʻae ngaahi feilaulau mo e feilaulau fakafetaʻi ki he fale ʻo Sihova.” Pea naʻe ʻomi ʻe he fakataha ʻae ngaahi feilaulau mo e ngaahi feilaulau fakafetaʻi: pea ʻomi ʻekinautolu naʻe loto ʻataʻatāina ʻae ngaahi feilaulau tutu.

32 Numri i olokausteve që solli asambleja ishte shtatëdhjetë dema, njëqind desh dhe dyqind qengja; të tëra këto ishin olokauste për Zotin.

Pea ko hono lau ʻoe ngaahi feilaulau tutu, ʻaia naʻe ʻomi ʻe he fakataha lahi, ko e fanga pulu ʻe fitungofulu, ko e sipitangata ʻe teau, mo e lami ʻe uangeau: ko eni kotoa pē ko e feilaulau tutu kia Sihova.

33 Kafshët e shenjtëruara ishin gjashtëqind lopë dhe tre mijë dele.

Pea ko e meʻa naʻe fakatapui ko e fanga pulu ʻe onongeau mo e sipi ʻe tolu afe,

34 Por priftërinjtë ishin shumë të pakët dhe nuk mund të rripnin tërë olokaustet; prandaj vëllezërit e tyre, Levitët, i ndihmuan deri sa mbaroi tërë puna dhe deri sa të shenjtëroheshin priftërinjtë e tjerë, sepse Levitët e kishin zemrën më të pastër në shenjtërimin e priftërinjve.

Pea naʻe tokosiʻi ʻae kau taulaʻeiki, ko ia naʻe ʻikai te nau faʻa fai ke fohi ʻae feilaulau tutu kotoa pē: ko ia naʻe tokoni ai ʻakinautolu ʻe honau kāinga ko e kau Livai, ke ʻoua ke ʻosi ʻae ngāue, pea ke ʻoua ke fakamaʻa ʻa hono toe ʻoe kau taulaʻeiki: he naʻe angatonu lahi hake ʻi loto ʻae kau Livai ke fakamaʻa ʻakinautolu ʻi he kau taulaʻeiki.

35 Pati një numër të madh olokaustesh së bashku me dhjamin e fljimeve të falënderimit dhe me blatimet e olokausteve. Kështu u rivendos shërbimi i shtëpisë të Zotit.

Pea naʻe lahi ʻaupito foki ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngako ʻoe ngaahi feilaulau fakalelei, mo e feilaulau inu ʻi he feilaulau tutu kotoa pē. Ko ia naʻe teuteu lelei ʻae ngāue ʻoe fale ʻo Sihova.

36 Ezekia dhe tërë populli u gëzua që Perëndia e kishte përgatitur popullin; në të vërtetë kjo gjë u bë shpejt.

Pea naʻe fiefia ʻa Hesekaia, mo e kakai kotoa pē, ko e meʻa ʻi he teuteuʻi ʻe he ʻOtua hono kakai: he naʻe fai fakafokifā pe ʻae meʻa ni.