2 i Kronikave 20
1 Mbas këtyreve ngjarjeve ndodhi që bijtë e Moabit, bijtë e Amonit dhe të tjerë me ta së bashku me Amonitët erdhën të luftojnë kundër Jozafatit.
Et dans la suite il arriva que les fils de Moab et les fils d'Ammon, et avec eux une fraction des Meünites s'avancèrent contre Josaphat pour l'attaquer.
2 Kështu erdhën disa të informonin Jozafatin, duke thënë: “Një shumicë e madhe është nisur kundër teje që përtej detit, nga Siria; ja, tani ata janë në Hatsatson-Thamar” (që është En-Gedi).
Et l'on vint en donner avis à Josaphat en ces termes: Il arrive contre toi une grande multitude depuis l'autre côté de la mer, depuis Aram, et voilà qu'ils sont à Hatsatson-Thamar, c'est-à-dire Engueddi.
3 Atëherë Jozafati u trëmb dhe filloi të kërkojë Zotin, dhe shpalli një agjërim në gjithë Judën.
Alors Josaphat eut crainte, et il se décida à consulter pour lui l'Éternel; et il proclama un jeûne pour tout Juda.
4 Kështu ata të Judës u mblodhën për të kërkuar ndihmën e Zotit, dhe nga të gjitha qytetet e Judës vinin për të kërkuar Zotin.
Et Juda s'assembla pour obtenir secours de l'Éternel, et de toutes les villes de Juda aussi l'on arriva pour chercher l'Éternel.
5 Pastaj Jozafati u ngrit më këmbë në mes të asamblesë së Judës dhe të Jeruzalemit në shtëpinë e Zotit përpara oborrit të ri
Et Josaphat parut dans l'Assemblée de Juda et de Jérusalem au Temple de l'Éternel devant le nouveau parvis
6 dhe tha: “O Zot, Perëndia i etërve tanë, a nuk je ti Perëndia që është në qiell? Po, ti sundon mbi të gjitha mbretëritë e kombeve, në duart e tua janë forca dhe fuqia dhe nuk ka njeri që mund të të rezistojë.
et il dit: Éternel, Dieu de nos pères, n'es-tu pas Dieu dans les Cieux, et n'es-tu pas souverain de tous les royaumes des nations? et dans ta main est force et vertu, et il n'est personne qui te résiste.
7 A nuk ke qenë ti, Perëndia ynë, që ke dëbuar banorët e këtij vendi përpara popullit tënd të Izraelit dhe ia ke dhënë për gjithnjë pasardhësve të mikut tënd Abraham?
N'as-tu pas, ô notre Dieu, chassé les habitants de ce pays devant ton peuple d'Israël, et ne l'as-tu pas donné pour l'éternité à la race d'Abraham qui t'aimait?
8 Ata kanë banuar aty dhe kanë ndërtuar një shenjtërore për emrin tënd, duke thënë:
Et ils l'ont habité et t'y ont érigé un Sanctuaire pour ton Nom, disant:
9 “Në rast se na godet një fatkeqësi, shpata, gjykimi apo murtaja ose zia e bukës, ne do të paraqitemi përpara këtij tempulli dhe përpara teje (sepse emri yt është në këtë tempull), do të të klithim ty nga fatkeqësia jonë, ti do të na dëgjosh dhe do të na vish në ndihmë”.
Si nous sommes assaillis par la calamité, l'épée, le jugement et la peste et la famine, nous nous présenterons devant ce Temple et devant toi, car ton Nom est dans ce Temple, et nous élèverons vers toi nos cris du sein de notre détresse, et tu exauceras et sauveras.
10 Dhe ja, tani bijtë e Amonit, të Moabit dhe ata të malit Seir, në territorin e të cilëve nuk e lejove Izraelin të hynte kur ata po dilnin nga Egjipti (prandaj ata qëndruan larg tyre dhe nuk i shkatërruan),
Or maintenant voici les fils d'Ammon et de Moab et ceux de la montagne de Séïr, chez lesquels tu n'as pas permis aux Israélites d'entrer, lorsqu'ils venaient du pays d'Egypte et qu'ils évitèrent et ne détruisirent pas,
11 dhe ja, tani ata na shpërblejnë, duke ardhur të na dëbojnë nga trashëgimia jote që na ke dhënë në zotërim.
voilà que ces gens nous payent de retour en venant nous chasser de notre propriété où tu nous as installés.
12 O Perëndia ynë, a nuk do t’i dënosh ata? Sepse ne jemi pa forcë përpara kësaj shumice të madhe që vjen kundër nesh; nuk dimë çfarë të bëjmë, por sytë tona janë drejtuar te ti”.
O notre Dieu, n'exerceras-tu pas tes jugements sur eux? Car nous sommes sans force devant cette nombreuse multitude qui marche sur nous, et nous ne savons que faire, mais nos yeux sont tournés vers toi.
13 Tani tërë burrat e Judës, me fëmijët, bashkëshortet dhe bijtë e tyre, rrinin më këmbë përpara Zotit.
Or tout Juda était debout devant l'Éternel, et même leurs enfants, leurs femmes et leurs fils.
14 Atëherë në mes të asamblesë Fryma e Zotit përfshiu Jahazielin, birin e Zakarias, bir i Benajahut, bir i Jejelit, bir i Mataniahut, një Levit nga bijtë e Asafit.
Mais Jahaziel, fils de Zacharie, fils de Benaïa, fils de Jehiel, fils de Matthania, Lévite, des fils d'Asaph, reçut l'Esprit de l'Éternel au sein de l'Assemblée
15 Dhe ky tha: “Dëgjoni, ju të gjithë nga Juda, ju banorë të Jeruzalemit dhe ti, o mbret Jozafat! Kështu ju thotë Zoti: “Mos kini frikë, mos u tronditni për shkak të kësaj shumice të madhe, sepse beteja nuk është juaja, por e Perëndisë.
et il dit: Attention! tout Juda, et habitants de Jérusalem, et toi, roi Josaphat! Ainsi parle à vous l'Éternel: Soyez sans crainte et sans effroi devant cette nombreuse multitude, car ce n'est pas ici votre guerre, c'est celle de Dieu.
16 Nesër hidhuni kundër tyre; ja, ata do të ngjiten nëpër të përpjetën e Tsitsit, dhe ju do t’i gjeni në skajin e luginës përballë shkretëtirës së Jeruelit.
Demain faites une descente sur eux; voici, ils graviront la montée de Tsits et vous les atteindrez à l'extrémité de la vallée devant le Désert de Jéruël.
17 Nuk do të jeni ju që do të luftoni në këtë betejë; zini pozicion, qëndroni pa lëvizur dhe do të shihni lirimin e Zotit, që është me ju. O Judë, o Jeruzalem, mos kini frikë dhe mos u tronditni; nesër do të dilni kundër tyre, sepse Zoti është me ju””.
Vous n'aurez pas à vous y battre, paraissez, faites halte et soyez témoins de la délivrance que l'Éternel opérera pour vous. Juda et Jérusalem, soyez sans crainte et sans effroi, demain sortez à leur rencontre! et l'Éternel sera avec vous.
18 Atëherë Jozafati uli për tokë fytyrën e tij, dhe tërë Juda dhe banorët e Jeruzalemit ranë përmbys përpara Zotit dhe e adhuruan.
Alors Josaphat s'inclina la face contre terre, et tout Juda et les habitants de Jérusalem se prosternèrent devant l'Éternel pour rendre hommage à l'Éternel.
19 Pastaj Levitët, bijtë e Kehathitëve dhe të Korahitëve, u ngritën për të lëvduar me zë të lartë Zotin, Perëndinë e Izraelit.
Et les Lévites, des fils des Cahathites et des fils des Coraïtes, se levèrent pour louer l'Éternel, Dieu d'Israël, à haute et forte voix.
20 Mëngjesin vijues u çuan shpejt dhe u nisën për në shkretëtirën e Tekoas; ndërsa po viheshin për rrugë, Jozafati, duke qëndruar në këmbë, tha: “Dëgjomëni, o Judë, dhe ju banorë të Jeruzalemit! Besoni
Et au matin ils se levèrent et partirent pour le Désert de Thékôa, et à leur départ Josaphat parut et dit: Écoutez-moi, Juda et habitants de Jérusalem! soyez fermes à vous confier en l'Éternel, votre Dieu, et vous pourrez être fermes: confiez-vous dans ses prophètes et vous aurez le succès.
21 Pastaj, pasi u këshillua me popullin, caktoi ata që duhet t’i këndonin Zotit dhe duhet ta lëvdonin për shkëlqimin e shenjtërisë së tij, ndërsa ecnin përpara ushtrisë dhe thonin: “Kremtoni Zotin, sepse mirësia e tij zgjat përjetë”.
Et il se consulta avec le peuple, et il désigna des chantres de l'Éternel, qui, en costume sacré, rendaient grâces en passant devant la troupe équipée, et disaient: Louez l'Éternel, car sa miséricorde est éternelle.
22 Kur ata filluan të këndojnë dhe të lëvdojnë, Zoti ngriti një pritë kundër bijve të Amonit dhe të Moabit dhe atyre të malit të Seirit që kishin ardhur kundër Judës, dhe mbetën të mundur.
Et dans le moment où ils commençaient le concert et le cantique, l'Éternel plaça une embuscade contre les fils d'Ammon, de Moab, et ceux de la montagne de Séïr venus en Juda, et ceux-ci furent défaits.
23 Bijtë e Amonit dhe të Moabit u ngritën kundër banorëve të malit të Seirit për të realizuar shfarosjen dhe shkatërrimin e tyre; mbasi kryen shfarosjen e banorëve të Seirit, ndihmuan njeri-tjetrin për të shkatërruar veten e tyre.
Et les fils d'Ammon et de Moab prirent position contre les habitants de la montagne de Séïr pour les dévouer et les massacrer, et quand ils en eurent fini avec les habitants de Séïr, ils s'aidèrent l'un l'autre à leur propre carnage.
24 Kështu kur ata të Judës arritën në lartësinë prej nga mund të kqyrej shkretëtira, u kthyen nga turma, dhe ja, nuk kishte veçse kufoma të shtrira për tokë, asnjë nuk kishte shpëtuar.
Cependant Juda atteignit la hauteur d'où on a la vue du Désert, et là ils regardèrent du côté de la multitude, et voilà que c'étaient des cadavres jonchant la terre, et pas un n'avait échappé.
25 Atëherë Jozafati dhe njerëzit e tij shkuan për të marrë plaçkën e luftës; midis tyre gjetën një sasi të madhe pasurish mbi kufomat e tyre dhe sende me vlerë; morën për vete më tepër se sa mund t’i mbartnin; iu deshën tri ditë për të marrë plaçkën, aq e shumtë ishte ajo.
Alors Josaphat et son monde vinrent pour le pillage de leur butin, et ils trouvèrent chez eux abondance de bien, d'habits et de vases précieux, et ils en enlevèrent tant qu'ils ne les pouvaient porter; et ils furent trois jours à piller le butin, car il était considérable.
26 Ditën e katërt u mblodhën në Luginën e Bekimit, ku bekuan Zotin; prandaj ky vend quhet Lugina e Bekimit edhe sot.
Et le quatrième jour ils s'assemblèrent dans la Vallée de bénédiction, car là ils bénirent l'Éternel, c'est pourquoi ils donnèrent à ce lieu le nom de Vallée de bénédiction, qu'il a encore aujourd'hui.
27 Pastaj tërë njerëzit e Judës dhe të Jeruzalemit, me Jozafatin në krye, u nisën me gëzim për t’u kthyer në Jeruzalem, sepse Zoti u kishte dhënë shkas të gëzohen mbi armiqtë e tyre.
Et tous les hommes de Juda et de Jérusalem, et Josaphat à leur tête, reprirent le chemin de Jérusalem dans la joie, car l'Éternel leur avait donné dans leurs ennemis une cause de joie.
28 Kështu hynë në Jeruzalem me harpa, me qeste dhe me bori dhe u drejtuan nga shtëpia e Zotit.
Et ils firent leur entrée à Jérusalem avec des harpes et des luths et des trompettes, jusqu'au Temple de l'Éternel.
29 Tmerri i Zotit ra mbi të gjitha mbretëritë e vendeve të tjera, kur mësuan që Zoti kishte luftuar kundër armiqve të Izraelit.
Et la terreur de Dieu envahit tous les royaumes des pays divers, lorsqu'ils apprirent que l'Éternel avait livré bataille aux ennemis d'Israël.
30 Mbretëria e Jozafatit qe e qetë; Perëndia i tij i dha paqe rreth e qark.
Et le royaume de Josaphat fut tranquille, et son Dieu lui donna le repos de toutes parts.
31 Kështu Jozafati mbretëroi mbi Judë. Ai ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e pesë vjet në Jeruzalem; e ëma quhej Azubah dhe ishte bija e Shihlit.
Ainsi régna Josaphat sur Juda. Il avait trente-cinq ans à son avènement et régna vingt-cinq ans à Jérusalem. Or le nom de sa mère était Azuba, fille de Silchi.
32 Ai ndoqi kudo rrugët e atit të tij, Asa, dhe nuk u largua prej tyre, duke bërë atë që ishtë e drejtë në sytë e Zotit.
Et il marcha sur les errements de son père Asa, et il n'en dévia point, pratiquant ce qui est bien aux yeux de l'Éternel.
33 Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën, sepse populli nuk e kishte akoma zemrën të kthyer në mënyrë të qëndrueshme nga Perëndia i etërve të tyre.
Seulement les tertres ne disparurent pas, et le peuple n'avait pas non plus le cœur dirigé vers le Dieu de ses pères.
34 Pjesa tjetër e bëmave të Jozafatit, nga e para deri në atë të fundit, janë të shkruara në analet e Jehut, birit të Hananit, që përfshihen në librin e mbretërve të Izraelit.
Le reste des actes de Josaphat, les premiers et les derniers sont d'ailleurs consignés dans les histoires de Jéhu, fils de Hanani, insérées dans le livre des rois d'Israël.
35 Pas kësaj Jozafati, mbret i Judës, u lidh me Ashaziahun, mbretin e Izraelit, që vepronte me paudhësi;
Et dans la suite Josaphat, roi de Juda, se confédéra avec Achazia, roi d'Israël, impie dans sa conduite.
36 ai u lidh me të për të ndërtuar anije që të shkonin në Tarshish; i pajisën anijet në Etsion-Geber.
Et ils se confédérèrent ensemble pour construire des navires pour le voyage de Tarsis; et ils firent leurs vaisseaux à Etsion-Géber.
37 Atëherë Eliezeri, bir i Dodavahut nga Mareshah, profetizoi kundër Jozafatit, duke thënë: “Nga që je bashkuar me Ashaziahun, Zoti ka shkatërruar veprat e tua”. Kështu anijet u shkatërruan dhe nuk arritën dot në Tarshish.
Alors Eliézer, fils de Dodava, de Marésa, prononça une prophétie contre Josaphat en ces termes: Parce que tu t'es confédéré avec Achazia, l'Éternel a détruit ton œuvre. Et les navires furent mis en pièces et ne purent faire le voyage de Tarsis.
