2 i Kronikave 2

1 Pastaj Salomoni vendosi të ndërtojë një tempull në emër të Zotit dhe një pallat për vete.

Pea naʻe pau pe ʻae loto ʻo Solomone ke langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova, pea mo ha fale maʻa hono puleʻanga.

2 Salomoni rekrutoi shtatëdhjetë mijë burra që të mbartnin pesha, tetëdhjetë mijë të nxirrnin gurë në malet dhe tre mijë e gjashtëqind veta për t’i mbikqyrur.

Pea naʻe vahe atu ʻo lau ʻe Solomone ʻae kau tangata ʻe toko fitu mano ke fua ʻae ngaahi kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, pea mo e toko tolu afe mo e onongeau ke enginakiʻi ʻakinautolu.

3 Pastaj Salomoni i çoi fjalë Hiramit, mbretit të Tiros: “Ashtu si ke bërë me Davidin, atin tim, të cilit i dërgove kedra për të ndërtuar një shtëpi në të cilën të banonte, bëj të njëjtën gjë me mua.

Pea naʻe fekau atu ʻe Solomone kia Helami ko e tuʻi ʻo Tala, ʻo pehē, “ʻO hangē ko hoʻo fai kia Tevita ko ʻeku tamai, mo ke ʻomi kiate ia ʻae ngaahi sita ke langa ʻaki moʻona ha fale ke nofo ai.

4 Ja unë jam duke ndërtuar një tempull në emër të Zotit, Perëndisë tim, për t’ia kushtuar atij, për të djegur para tij temjan erëmirë, për të ekspozuar vazhdimisht bukët e paraqitjes dhe për të ofruar olokauste në mëngjes dhe në mbrëmje, të shtunave, kur të ketë hënë të re dhë në festat e caktuara nga Zoti, Perëndia ynë. Ky është një ligj i përjetshëm për Izraelin.

Vakai, ko au foki ʻoku ou langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova ko hoku ʻOtua, ke fakatapui ia kiate ia, pea ke tutu ʻi hono ʻao ʻae meʻa namu kakala lelei, pea ke ʻi ai maʻuaipē ʻae mā ʻoe ʻao, pea ke [fai ]ai ʻae feilaulau tutu ʻi he pongipongi mo e efiafi, pea ʻi he ʻaho tapu pea ʻi he ngaahi māhina foʻou, pea ʻi he ngaahi kātoanga molumalu ʻo Sihova ko homau ʻOtua. Ke pehē ni ʻo taʻengata ʻi ʻIsileli.

5 Tempulli që unë do të ndërtoj do të jetë i madh, sepse Perëndia ynë është më i madh se tërë perënditë e tjera.

Pea ʻoku lahi ʻae fale ʻoku ou langa: he ʻoku lahi hake ʻa homau ʻOtua ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.

6 Po kush do të jetë në gjendje t’i ndërtojë një tempull me qenë se qiejtë dhe qiejtë e qiejve nuk janë në gjendje ta nxenë? E kush jam unë që t’i ndërtoj një tempull, qoftë edhe vetëm për të djegur temjan para tij?

Ka ko hai ʻoku faʻa langa ha fale kiate ia, kae vakai ʻoku ʻikai faʻa hao ia ʻi he langi pe ʻi he loto langi lahi ʻaupito? Pea ko ia, ko hai au, ke u langa ha fale moʻona, ka koeʻuhi pe ke tutu ʻae feilaulau ʻi hono ʻao?

7 Prandaj dërgomë tani një njeri të shkathët që di të punojë arin, argjendin, bronzin, hekurin, purpurin, të kuqen flakë, ngjyrë vjollcën dhe që të dijë të bëjë çdo lloj prerjesh, duke punuar bashkë me specialistët që janë pranë meje në Judë dhe në Jeruzalem, dhe që ati im David ka përgatitur.

Ko ia foki ke ke tuku mai ni ha tangata tufunga poto ʻi he ngaohi ʻoe koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea, pea ʻi he kulokula mo e kulaʻahoʻaho, mo e lanumoana, pea ne poto ke fai ʻae tongitongi fakataha mo e kau tangata nima meaʻa ʻoku nofo mo au ʻi Siuta mo Selūsalema, ʻakinautolu naʻe fili ʻe Tevita ko ʻeku tamai.

8 Dërgomë edhe nga Libani dru kedri, qiparisi dhe santali, sepse e di që shërbëtorët e tu janë të aftë të presin drurin e Libanit; dhe ja, shërbëtorët e mi do të punojnë bashkë me shërbëtorët e tu,

Tuku mai foki ʻae ngaahi ʻakau sita, mo e ngaahi paini, mo e ʻakau ko e ʻalimuku mei Lepanoni: he ʻoku ou ʻilo ʻoku poto ʻa hoʻo kau tamaioʻeiki ʻi he fai taʻanga ʻi Lepanoni: pea vakai, ʻe kau fakataha ʻa ʻeku kau tamaioʻeiki mo hoʻo kau tamaioʻeiki,

9 për të më pregatitur lëndë druri me shumicë, sepse tempulli që do të ndërtoj do të jetë i madh dhe i mrekullueshëm.

‌ʻIo, ke teuteu ʻae taʻanga ʻakau ke lahi ʻaupito: he ko e fale ʻoku ou teu ni ke langa ʻe fakamanavahē ʻa hono lahi.

10 Dhe shërbëtorëve të tu që do të rrëzojnë dhe do të presin drurët unë do t’u jap njëzet mijë kore gruri, njëzet mijë kore elbi, njëzet mijë bate verë dhe njëzet mijë bate vaji”.

Pea vakai, te u foaki ki hoʻo kau tamaioʻeiki, ʻae kau tangata ʻoku fai ʻae taʻanga, ko e fuaʻanga uite kuo tuki ʻe ua mano, mo e fuaʻanga paʻale ʻe ua mano, mo e uaine ko e kaloni ʻe taha kilu, mo e nima mano, mo e kaloni ʻe taha kilu mo e nima mano ʻoe lolo.”

11 Dhe Hirami, mbret i Tiros, u përgjigj me një shkrim, që i dërgoi Salomonit: “Me qenë se Zoti e do popullin e tij, të ka caktuar mbret mbi të”.

Pea naʻe toki fai ʻe Helami ko e tuʻi ʻo Taia ʻae tohi ko hono tali, ʻaia naʻa ne ʻave kia Solomone, “Ko e meʻa ʻi he ʻofa ʻa Sihova ki hono kakai kuo ne fakanofo koe ko e tuʻi ke pule kiate kinautolu.

12 Hirami thoshte gjithashtu: “I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, që ka bërë qiejtë dhe tokën, sepse i ka dhënë mbretit David një bir të urtë, shumë të zgjuar dhe të aftë, që do të ndërtojë një tempull për Zotin dhe një pallat mbretëror për vete!

Pea naʻe pehē foki ʻe Helami, Fakafetaʻi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻaia naʻe ngaohi ʻae langi pea mo māmani, pea kuo ne tuku kia Tevita ko e tuʻi ha foha ʻoku poto, pea ʻoku fai fakapotopoto mo fakakaukau lelei, ke ne langa ha fale kia Sihova, pea mo e fale ki hono puleʻanga.

13 Unë po të dërgoj një njeri të shkathët dhe të ditur të atit tim Hiram, që është

Pea kuo u fekau atu eni kiate koe ha tangata poto, ʻoku faʻa fakakaukau, ʻaia naʻe ʻia Helami ko ʻeku tamai,

14 bir i një gruaje nga bijat e Danit, ndërsa i ati ishte një njeri nga Tiro. Ai di të punojë arin, bronzin, hekurin, gurin, drurin, purpurin dhe ngjyrë vjollcën, të kuqe flakë, pëlhurën e hollë dhe di të bëjë çdo prerje dhe çdo lloj vizatimi që i besohet. Ai do të punojë me specialistët e tu dhe me specialistët e zotit tim David, atit tënd.

Ko e tama ʻoe fefine mei he ngaahi ʻofefine ʻo Tani, pea ko e tangata Taia ʻa ʻene tamai, ʻoku poto ke ngāue ʻi he koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea mo e maka, pea ʻi he ʻakau, mo e kulokula, mo e lanumoana, pea ʻi he tupenu lelei, pea ʻi he kulaʻahoʻaho: pea ke tongi foki ʻae meʻa tongitongi ʻi he anga kehekehe, pea, ʻoku ne faʻa ʻilo ʻae anga ʻoe meʻa kotoa pē ʻe tuku kiate ia ke fai, fakataha mo hoʻo kau tangata poto ʻoʻou, pea mo e kau tangata poto ʻa ʻeku ʻeiki ko Tevita ko hoʻo tamai.

15 Tani, pra, imzot le t’u dërgojë shërbëtorëve të tij grurin, elbin, vajin dhe verën, që u ka premtuar;

Pea ko eni, ko e uite, mo e paʻale, mo e lolo, pea mo e uaine, ʻaia kuo lea ki ai ʻa ʻeku ʻeiki, tuku ke ne ʻomi ia ki heʻene kau tamaioʻeiki:

16 dhe ne do të presim tërë drurët e Libanit për të cilat ke nevojë; do t’i sjellim me trap nëpër det deri në Jafo dhe ti do t’i mbartësh në Jeruzalem”.

Pea te mau fai ʻae taʻanga ʻakau ʻi Lepanoni, ʻo hangē ko ia te ke loto ki ai: pea te mau ʻoange ia kiate koe ʻo taulani ia ʻi tahi ki Sopa: pea ʻe ʻaʻau ʻa hono ʻohake ki Selūsalema.”

17 Salomoni regjistrioi tërë të huajt që ndodheshin në vendin e Izraelit, mbas regjistrimit që kishte bërë Davidi, i ati; ata ishin njëqind e pesëdhjetë e tre mijë e gjashtëqind veta,

Pea naʻe lau hake ʻe Solomone ʻae kakai muli kotoa pē naʻe ʻi he fonua ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko hono lau hake ʻakinautolu ʻe Tevita ko ʻene tamai: pea naʻe lau ʻakinautolu ko e tokotaha kilu mā nima mano, mo e tolu afe ma onongeau.

18 dhe mori shtatëdhjetë mijë prej tyre për të mbartur pesha, tetëdhjetë mijë për të prerë gurë në mal dhe tre mijë e gjashtëqind mbikqyrës që ta bënin popullin të punonte.

Pea naʻa ne vaheʻi ʻae toko fitu mano ʻiate kinautolu ke fua kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, mo e kau enginaki ʻe toko tolu afe mo e onongeau ke tuku ha ngāue ki he kakai.