2 i Kronikave 14

1 Pastaj Abijahun pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Asa. Në kohën e tij vendi qe i qetë dhjetë vjet.

A HIAMOE o Abiia me kona mau kupuna, a kanu lakou ia ia ma ke kulanakauhale o Davida; a noho alii iho la o Asa, kana keiki mahope ona. I kona mau la, ua maluhia ka aina i na makahiki he umi.

2 Asa bëri atë që ishtë e mirë dhe e drejtë në sytë e Zotit, Perëndisë të tij.

Hana iho la o Asa i ka maikai a me ka pololei, imua o Iehova kona Akua.

3 Ai hoqi nga vendi altarët e perëndive të huaj dhe vendet e larta, shkatërroi shtyllat e shenjta dhe i bëri copë-copë Asherimët.

Lawe aku la oia i na kuahu o na akua e, a me na wahi kiekie, wawahi iho la oia i na kii, kulai no hoi i na kii o Asetarota.

4 Përveç kësaj urdhëroi Judën të kërkojë Zotin, Perëndinë e etërve të tyre, dhe të zbatojë në praktikë ligjin dhe urdhërimet.

A kauoha ae la oia i ka Iuda e imi ia Iehova i ke Akua o ko lakou kupuna, a e malama i kona kanawai, a me kana kauoha.

5 Hoqi gjithashtu nga të gjitha qytetet e Judës vendet e larta dhe idhujt; dhe me të mbretëria njohu një periudhë qetësie.

Lawe aku la ia mailoko aku o na kulanakauhale a pau o Iuda, i na wahi kiekie, a me na kii; a maluhia iho la ke aupuni imua ona.

6 Ai ndërtoi qytete të fortifikuara në Judë, sepse vendi ishte i qetë. Në ato vite nuk pati asnjë luftë kundër tij, sepse Zoti i kishte dhënë qetësi.

A kukulu iho la ia i na kulanakauhale paa i ka pa ma Iuda; no ka mea, ua maluhia ka aina, aohe ona kaua i kela mau makahiki, no ka mea, hoomalu mai o Iehova ia ia.

7 Ai u thoshte atyre të Judës: “Le t’i ndërtojmë këto qytete dhe t’i rrethojmë me mure, me kulla, me porta dhe shufra. Vendi është akoma në dispozicionin tonë, sepse kemi kërkuar Zotin, Perëndinë tonë; ne e kemi kërkuar dhe ai na ka dhënë paqe rreth e qark”. Kështu ata iu vunë ndërtimit dhe u begatuan.

Olelo aku la oia i ka Iuda, Ina kakou, e kukulu kakou i keia mau kulanakauhale, e hana a puni i na pa, a me na halekiai, a me na ipuka, a me na mea e paa ai, oiai ka aina ia kakou; no ka mea, ua imi kakou ia Iehova, i ko kakou Akua, ua imi no kakou, a ua hoomalu mai ia ia kakou a puni: a kukulu ae la lakou me ka pomaikai.

8 Asa kishte një ushtri prej treqindmijë njerëzish nga Juda që mbanin ushta dhe mburoja, si dhe dyqind e tetëdhjetë mijë nga Beniamini që mbanin mburoja dhe gjuanin me hark; tërë këta ishin burra të fortë dhe trima.

Aia ia Asa he poe koa, he poe lawe palekaua a me na ihe, noloko mai o Iuda ekolu haneri tausani; a noloko mai o Beniamina, he poe lawe i na aahuapoo, a he poe lena i na kakaka, elua haneri a me kanawalu tausani; he poe koa ikaika keia poe a pau loa.

9 Kundër tyre doli Zerahu, Etiopasi, me një ushtri prej një milion burrash dhe me treqind qerre dhe arriti deri në Mareshah.

A hele mai io lakou la o Zera no Aitiopa mai me ka poe koa, hookahi tausani tausani, a me na kaa kaua ekolu haneri, a hiki mai lakou i Maresa.

10 Asa doli atëherë kundër tij dhe u vendosën në rend beteje në luginën e Tsefathahut pranë Mareshahut.

A hele ku e o Asa ia ia, a hoonohonoho i ke kaua ma ke awawa o Zepata ma Maresa.

11 Atëherë Asa i klithi Zotit, Perëndisë të tij, dhe tha: “O Zot, nuk ka njeri veç teje që mund të ndihmojë në luftimet midis një të fuqishmi dhe atij që i mungon forca. Na ndihmo, o Zot, Perëndia ynë, sepse ne mbështetemi te ti dhe dalim kundër kësaj shumice në emrin tënd. O Zot, ti je Perëndia ynë; mos lejo që njeriu të ta kalojë ty!”.

A kahea aku la o Asa ia Iehova, i kona Akua, i aku la, E Iehova, ua like wale no ia oe ke kokua mamuli o ka poe lehulehu, a mamuli hoi o ka poe ikaika ole: e kokua mai ia makou, e Iehova ko makou Akua; no ka mea, ke hilinai aku nei makou ia oe, a ma kou inoa makou e hele ku e aku ai i keia poe lehulehu. E Iehova, o oe no ko makou Akua; mai noho oe a lanakila ke kanaka maluna ou.

12 Kështu Zoti goditi Etiopasit përpara Asas dhe përpara Judës, dhe Etiopasit ua mbathën këmbëve.

Alaila, luku mai la o Iehova i ko Aitiopa imua o Asa, a imua o ka Iuda; a auhee aku la ko Aitiopa.

13 Atëherë Asa dhe njerëzit që ishin me të i ndoqën deri në Gherar. Prandaj Etiopasit u mundën, prej tyre nuk mbeti asnjë i gjallë, sepse ata u shkatërruan përpara Zotit dhe ushtrisë së tij. Dhe ata morën një plaçkë shumë të madhe.

Alualu aku la o Asa a me na kanaka me ia a hiki i Gerara; haule ko Aitiopa, aole i hiki ia lakou ke ola; no ka mea, ua lukuia lakou imua o Iehova, a imua o kona poe koa, a ua lawe lakou i ka waiwai pio he nui loa.

14 Pastaj sulmuan tërë qytetet rreth e qark Gherarit, sepse tmeri i Zotit i kishte zënë, dhe ata plaçkitën tërë qytetet në të cilat kishte plaçkë të madhe.

A luku lakou i na kulanakauhale a pau a puni o Gerara, no ka mea, maluna o lakou ka makau ia Iehova; a hoopio lakou i na kulanakauhale a pau; a he nui loa ka waiwai pio iloko olaila.

15 Sulmuan gjithashtu vathët e bagëtive dhe morën me vete një numër të madh dhensh dhe devesh. Pastaj u kthyen në Jeruzalem.

A luku lakou i na halelewa o na holoholona, a lawe aku la lakou i na hipa a me na kamelo he nui loa, a hoi lakou i Ierusalema.