1 Thesalonikasve 4

1 Sa për të tjerat, pra, vëllezër, ju lutemi dhe ju bëjmë thirrje në Zotin Jezus që, sikundër morët prej nesh se si duhet të ecni për t’i pëlqyer Perëndisë, kështu të teproni edhe më shumë.

he bhrAtaraH, yuSmAbhiH kIdRg AcaritavyaM IzvarAya rocitavyaJca tadadhyasmatto yA zikSA labdhA tadanusArAt punaratizayaM yatnaH kriyatAmiti vayaM prabhuyIzunA yuSmAn vinIyAdizAmaH|

2 Sepse ju e dini se ç’urdhërime ju lamë nga ana e Zotit Jezus.

yato vayaM prabhuyIzunA kIdRzIrAjJA yuSmAsu samarpitavantastad yUyaM jAnItha|

3 Sepse ky është vullneti i Perëndisë: shenjtërimi juaj; të hiqni dorë nga kurvëria;

IzvarasyAyam abhilASo yad yuSmAkaM pavitratA bhavet, yUyaM vyabhicArAd dUre tiSThata|

4 që secili prej jush të dijë ta mbajë enën e vet në shenjtëri dhe me nder,

yuSmAkam ekaiko janaH svakIyaM prANAdhAraM pavitraM mAnyaJca rakSatu,

5 jo me pasione epshi, si johebre që nuk e njohin Perëndinë,

ye ca bhinnajAtIyA lokA IzvaraM na jAnanti ta iva tat kAmAbhilASasyAdhInaM na karotu|

6 dhe që askush të mos mashtrojë ose t’ia hedhë në punë vëllait të vet, sepse Perëndia është hakmarrësi për të gjitha këto gjëra, sikurse edhe ju thamë më parë dhe e dëshmuam.

etasmin viSaye ko'pyatyAcArI bhUtvA svabhrAtaraM na vaJcayatu yato'smAbhiH pUrvvaM yathoktaM pramANIkRtaJca tathaiva prabhuretAdRzAnAM karmmaNAM samucitaM phalaM dAsyati|

7 Sepse Perëndia nuk na thirri në ndyrësi, por në shenjtërim.

yasmAd Izvaro'smAn azucitAyai nAhUtavAn kintu pavitratvAyaivAhUtavAn|

8 Prandaj ai që i përbuz këto gjëra, nuk përbuz një njeri, por Perëndinë që ju dha edhe Frymën e tij të Shenjtë.

ato heto ryaH kazcid vAkyametanna gRhlAti sa manuSyam avajAnAtIti nahi yena svakIyAtmA yuSmadantare samarpitastam Izvaram evAvajAnAti|

9 Sa për dashurinë vëllazërore, nuk keni nevojë që t’ju shkruaj, sepse ju vetë jeni të mësuar nga Perëndia që të doni njeri tjetrin.

bhrAtRSu premakaraNamadhi yuSmAn prati mama likhanaM niSprayojanaM yato yUyaM parasparaM premakaraNAyezvarazikSitA lokA Adhve|

10 Sepse ju e bëni këtë ndaj gjithë vëllezërve që janë në gjithë Maqedoninë; por ne ju bëjmë thirrje, vëllezër, që në këtë të shtohemi edhe më shumë.

kRtsne mAkidaniyAdeze ca yAvanto bhrAtaraH santi tAn sarvvAn prati yuSmAbhistat prema prakAzyate tathApi he bhrAtaraH, vayaM yuSmAn vinayAmahe yUyaM puna rbahutaraM prema prakAzayata|

11 dhe të përpiqeni me kujdes të jetoni në paqe, të merreni me gjërat tuaja dhe të punoni me duart tuaja, ashtu si ju kemi urdhëruar,

aparaM ye bahiHsthitAsteSAM dRSTigocare yuSmAkam AcaraNaM yat manoramyaM bhavet kasyApi vastunazcAbhAvo yuSmAkaM yanna bhavet,

12 që të silleni me nder ndaj atyre që janë jashtë dhe të mos keni nevojë për asgjë.

etadarthaM yUyam asmatto yAdRzam AdezaM prAptavantastAdRzaM nirvirodhAcAraM karttuM svasvakarmmaNi manAMmi nidhAtuM nijakaraizca kAryyaM sAdhayituM yatadhvaM|

13 Tashmë, vëllezër, nuk duam që të jeni në mosdije përsa u përket atyre që flenë, që të mos trishtoheni si të tjerët që nuk kanë shpresë.

he bhrAtaraH nirAzA anye lokA iva yUyaM yanna zocedhvaM tadarthaM mahAnidrAgatAn lokAnadhi yuSmAkam ajJAnatA mayA nAbhilaSyate|

14 Sepse, po të besojmë se Jezusi vdiq dhe u ringjall, besojmë gjithashtu që Perëndia do të sjellë me të, me anë të Jezusit, ata që kanë fjetur.

yIzu rmRtavAn punaruthitavAMzceti yadi vayaM vizvAsamastarhi yIzum AzritAn mahAnidrAprAptAn lokAnapIzvaro'vazyaM tena sArddham AneSyati|

15 Dhe këtë po jua themi me fjalën e Zotit: ne të gjallët, që do të mbetemi deri në ardhjen e Zotit, nuk do të jemi përpara atyre që kanë fjetur,

yato'haM prabho rvAkyena yuSmAn idaM jJApayAmi; asmAkaM madhye ye janAH prabhorAgamanaM yAvat jIvanto'vazekSyante te mahAnidritAnAm agragAminona na bhaviSyanti;

16 sepse Zoti vetë, me një urdhër, me zë kryeengjëlli dhe me borinë e Perëndisë, do të zbresë nga qielli dhe ata që vdiqën në Krishtin do të ringjallen të parët;

yataH prabhuH siMhanAdena pradhAnasvargadUtasyoccaiH zabdenezvarIyatUrIvAdyena ca svayaM svargAd avarokSyati tena khrISTAzritA mRtalokAH prathamam utthAsyAnti|

17 pastaj ne të gjallët, që do të kemi mbetur, do të rrëmbehemi bashkë me ata mbi retë, për të dalë përpara Zotit në ajër; dhe kështu do të jemi përherë bashkë me Zotin.

aparam asmAkaM madhye ye jIvanto'vazekSyante ta AkAze prabhoH sAkSAtkaraNArthaM taiH sArddhaM meghavAhanena hariSyante; itthaJca vayaM sarvvadA prabhunA sArddhaM sthAsyAmaH|

18 Ngushëlloni, pra, njëri-tjetrin me këto fjalë.

ato yUyam etAbhiH kathAbhiH parasparaM sAntvayata|