1 Thesalonikasve 3

1 Prandaj, mbasi nuk mundëm më të rezistonim, na u duk e pëlqyeshme të të qëndrojmë, të vetëm, në Athinë,

Aussi nous n'y tenions plus; nous nous sommes alors décidés à rester seuls à Athènes,

2 dhe dërguam Timoteun, vëllanë tonë dhe shërbenjës të Perëndisë, dhe bashkëpunëtorin tonë në predikimin e ungjillit të Krishtit, që t’ju fuqizojë dhe t’ju japë zemër në besimin tuaj,

et à vous envoyer Timothée, notre frère, qui est ministre de Dieu dans l'Évangile du Christ, pour vous fortifier, pour vous engager, dans l'intérêt de votre foi,

3 që të mos lëkundet askush në këto pikëllime, sepse ju e dini vetë se për këtë jemi caktuar.

à ne pas vous laisser ébranler par les épreuves de ce temps-ci. Vous savez vous-mêmes que nous y sommes destinés.

4 Sepse, edhe kur ishim midis jush, ju parashikuam se do të heqim vështirësi, pikërisht sikurse ndodhi, dhe ju këtë e dini.

Quand nous étions chez vous, nous vous avons, en effet, prédit qu'il nous fallait être éprouvés et, vous le savez, c'est ce qui est arrivé.

5 Për këtë arsye edhe unë, mbasi nuk rezistoja më, dërgova të marr vesh për besimin tuaj, se mos ju kishte tunduar tunduesi, dhe mundimi ynë të kishte shkuar kot.

Voilà pourquoi, n'y tenant plus, j'ai envoyé savoir des nouvelles de votre fidélité; je craignais que le Tentateur ne vous eût tentés, et que notre peine n'eût été perdue.

6 Por tani që u kthye Timoteu prej jush dhe na solli lajme të mira për besimin dhe dashurinë tuaj, dhe se ju ruani gjithnjë një kujtim të mirë për ne dhe keni mall të madh që të na shihni, sikurse edhe ne t’ju shohim juve,

Mais Timothée vient d'arriver de chez vous, et il nous a apporté de bonnes nouvelles de votre foi et de votre amour; il nous a dit le bon souvenir que vous conservez de nous et votre désir de nous revoir, désir qui est aussi le nôtre.

7 prandaj, o vëllezër, ne u ngushëlluam për ju, me gjithë pikëllimin dhe vuajtjet tona, për hir të besimit tuaj,

Aussi votre foi nous a-t-elle fortifiés, frères, au milieu de nos afflictions et de nos épreuves.

8 sepse tani rrojmë me të vërtetë, në qoftë se ju qëndroni të patundur në Zotin.

Dans ce moment, nous ne vivons que parce que vous êtes attachés au Seigneur.

9 Sepse çfarë falënderimi mund t’i drejtojmë Perëndisë për ju, për gjithë gëzimin që ndiejmë për shkakun tuaj përpara Perëndisë sonë,

Comment pouvons-nous assez remercier Dieu de toute la joie que vous nous faites éprouver devant lui,

10 duke u lutur shumë, natë e ditë, që të shohim fytyrën tuaj dhe të plotësojmë gjërat që ende i mungojnë besimit tuaj?

nous qui lui demandons instamment, jour et nuit, de faire que nous vous revoyions et que nous allions compléter ce qui manque encore à votre foi!

11 Po vetë Perëndia, Ati ynë, dhe Zoti ynë Jezu Krishti e sheshoftë rrugën tonë për te ju.

Veuille Dieu notre Père et le Seigneur Jésus aplanir le chemin qui mène chez vous;

12 Dhe Zoti shtoftë dhe teproftë në dashurinë për njeri tjetrin dhe për të gjithë, ashtu si edhe ne ndaj jush,

et veuille le Seigneur augmenter et faire abonder votre amour les uns pour les autres et pour tous les hommes (comme aussi le nôtre pour vous),

13 për të bërë të pa tundura zemrat tuaja, pa të meta në shenjtëri përpara Perëndisë dhe Atit tonë, në ardhjen e Perëndisë sonë Jezu Krisht bashkë me gjithë shenjtorët e tij. Amen.

pour que vos coeurs se fortifient et soient d'une irréprochable sainteté, en présence de Dieu notre Père, à l'apparition de notre Seigneur Jésus au milieu de tous ses saints!