1 Thesalonikasve 3

1 Prandaj, mbasi nuk mundëm më të rezistonim, na u duk e pëlqyeshme të të qëndrojmë, të vetëm, në Athinë,

WHEREFORE when we could no longer forbear, we thought it good to be left at Athens alone:

2 dhe dërguam Timoteun, vëllanë tonë dhe shërbenjës të Perëndisë, dhe bashkëpunëtorin tonë në predikimin e ungjillit të Krishtit, që t’ju fuqizojë dhe t’ju japë zemër në besimin tuaj,

and sent Timothy our brother, and a minister of God, and our fellow-labourer in the gospel of Christ, that he might stablish you, and comfort you concerning your faith:

3 që të mos lëkundet askush në këto pikëllime, sepse ju e dini vetë se për këtë jemi caktuar.

that no man might be shaken by these tribulations; for ye yourselves know that thereunto we are appointed.

4 Sepse, edhe kur ishim midis jush, ju parashikuam se do të heqim vështirësi, pikërisht sikurse ndodhi, dhe ju këtë e dini.

For when we were with you, we told you before that we were about to suffer tribulation; as also it came to pass, and ye know.

5 Për këtë arsye edhe unë, mbasi nuk rezistoja më, dërgova të marr vesh për besimin tuaj, se mos ju kishte tunduar tunduesi, dhe mundimi ynë të kishte shkuar kot.

For this cause also, when I could no longer forbear, I sent to know your fidelity, lest by any means the tempter had tempted you, and our labour should be in vain.

6 Por tani që u kthye Timoteu prej jush dhe na solli lajme të mira për besimin dhe dashurinë tuaj, dhe se ju ruani gjithnjë një kujtim të mirë për ne dhe keni mall të madh që të na shihni, sikurse edhe ne t’ju shohim juve,

But now when Timothy returned to us from you, and brought us the glad tidings of your faith and love, and that ye retain a kind remembrance of us always, earnestly desirous to see us, as we are also to see you:

7 prandaj, o vëllezër, ne u ngushëlluam për ju, me gjithë pikëllimin dhe vuajtjet tona, për hir të besimit tuaj,

for this cause we have felt consolation, brethren, in you under all our tribulation and distress, because of your fidelity.

8 sepse tani rrojmë me të vërtetë, në qoftë se ju qëndroni të patundur në Zotin.

For now we live, if ye stand fast in the Lord.

9 Sepse çfarë falënderimi mund t’i drejtojmë Perëndisë për ju, për gjithë gëzimin që ndiejmë për shkakun tuaj përpara Perëndisë sonë,

For what sufficient thanks can we render to God for you, for all the joy with which we rejoice on your account before our God,

10 duke u lutur shumë, natë e ditë, që të shohim fytyrën tuaj dhe të plotësojmë gjërat që ende i mungojnë besimit tuaj?

night and day most fervently praying that we may see your face, and amply supply the deficiencies of your faith?

11 Po vetë Perëndia, Ati ynë, dhe Zoti ynë Jezu Krishti e sheshoftë rrugën tonë për te ju.

Now God himself, and our Father, and the Lord Jesus Christ direct our way unto you.

12 Dhe Zoti shtoftë dhe teproftë në dashurinë për njeri tjetrin dhe për të gjithë, ashtu si edhe ne ndaj jush,

And the Lord cause you to abound and overflow with love one to another, and towards all men, as we also do to you:

13 për të bërë të pa tundura zemrat tuaja, pa të meta në shenjtëri përpara Perëndisë dhe Atit tonë, në ardhjen e Perëndisë sonë Jezu Krisht bashkë me gjithë shenjtorët e tij. Amen.

to the end that your hearts may be established blameless in holiness before God and our Father, at the coming of our Lord Jesus Christ with all his saints.