1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Para vocês mesmos sabem, irmãos, nossa visita a vocês não foi em vão,
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
mas tendo sofrido antes e sido vergonhosamente tratados, como sabem, em Philippi, ousamos em nosso Deus contar-lhes a Boa Nova de Deus em muitos conflitos.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Pois nossa exortação não é de erro, nem de impureza, nem de engano.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Mas mesmo que tenhamos sido aprovados por Deus para receber a Boa Nova, assim falamos - não como homens agradáveis, mas Deus, que testa nossos corações.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Pois não fomos encontrados em nenhum momento usando palavras de bajulação, como você sabe, nem um manto de cobiça (Deus é testemunha),
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
nem buscando glória dos homens (nem de você nem de outros), quando poderíamos ter reivindicado autoridade como apóstolos de Cristo.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
Mas nós fomos gentis entre vocês, como uma mãe lactante cuida de seus próprios filhos.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Mesmo assim, desejando carinhosamente por você, tivemos o prazer de lhe transmitir não somente a Boa Nova de Deus, mas também nossas próprias almas, porque você se tornou muito querido para nós.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Para vocês se lembram, irmãos, de nosso trabalho e trabalho; para trabalhar noite e dia, para não sobrecarregar nenhum de vocês, nós lhes pregamos a Boa Nova de Deus.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Vós sois testemunhas com Deus de quão santos, justos e irrepreensíveis nos comportamos para com vocês que acreditam.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
Como vocês sabem, nós exortamos, confortamos e imploramos a cada um de vocês, como um pai faz com seus próprios filhos,
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
para que caminhem dignamente de Deus, que os chama para seu próprio Reino e glória.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
Por esta causa também agradecemos a Deus sem cessar que, quando você recebeu de nós a palavra de Deus, você a aceitou não como a palavra dos homens, mas como é na verdade, a palavra de Deus, que também funciona em você que acredita.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
Para vocês, irmãos, tornaram-se imitadores das assembléias de Deus que estão na Judéia em Cristo Jesus; pois vocês também sofreram as mesmas coisas de seus próprios compatriotas, assim como eles sofreram dos judeus
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
que mataram tanto o Senhor Jesus quanto seus próprios profetas, e nos expulsaram, e não agradam a Deus, e são contrários a todos os homens,
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
proibindo-nos de falar aos gentios para que eles possam ser salvos, para encher seus pecados sempre. Mas a ira chegou sobre eles até o extremo.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Mas nós, irmãos, sendo enlutados por uma curta temporada na presença, não no coração, tentamos ainda mais ver seu rosto com grande desejo,
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
porque queríamos ir até você - eu, Paulo, uma e outra vez - mas Satanás nos impediu.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
Para que nossa esperança, ou alegria, ou coroa de regozijo? Não é mesmo você, diante de nosso Senhor Jesus em sua vinda?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Pois vós sois nossa glória e nossa alegria.
