< 1 Thesalonikasve 2 >

1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Irmãos e irmãs, vocês mesmos sabem o que a nossa visita significou para vocês e que ela não foi perda de tempo.
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
Vocês se lembram de que, após termos passado por muitos problemas e termos sido mal recebidos em Filipos, com a ajuda de Deus, ainda tivemos coragem para anunciar-lhes o evangelho de Deus, apesar da oposição que enfrentamos.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Pois nós falamos sobre coisas que não são enganosas, sem valor ou falsas.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Muito pelo contrário, temos a aprovação de Deus para o que dizemos; ele nos deu a missão de anunciar o evangelho. Nós não queremos agradar às pessoas, mas, sim, a Deus. Ele é o único que julga os nossos motivos.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Como vocês bem sabem, nunca fizemos elogios falsos, nem tentamos enganar ninguém. Deus é nossa testemunha quanto a isso!
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
Nós não estávamos tentando ganhar elogios de ninguém, nem de vocês e nem de quaisquer outras pessoas. Nós poderíamos ter sido uma “carga” para vocês, como mensageiros de Cristo,
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
mas, pelo contrário, agimos gentilmente entre vocês, qual mãe que cuida dos próprios filhos.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Nós os amamos tanto que ficamos muito contentes em compartilhar com vocês não apenas as boas novas de Deus, mas também nossa própria vida, pois vocês se tornaram muito queridos para nós.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Vocês não se lembram, irmãos e irmãs, de todo nosso esforço, trabalhando dia e noite para não nos tornar uma carga para qualquer um de vocês, quando lhes anunciamos o evangelho de Deus?
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Vocês mesmos são testemunhas de como agimos. E Deus também pôde ver como os tratamos de uma forma santa, justa e correta.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
Vocês sabem que cuidamos de cada um de vocês exatamente como um pai cuida dos próprios filhos.
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
Nós os aconselhamos, consolamos e suplicamos para que vocês vivessem como Deus quer que vivam, esse mesmo Deus que chama vocês para participarem do seu próprio Reino e de sua glória.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
Há outro motivo para sempre agradecermos a Deus: quando lhes anunciamos a mensagem de Deus, vocês a ouviram e a aceitaram, sem nunca tratá-la como uma mensagem vinda de homens. Pelo contrário, vocês entenderam o que essa mensagem realmente é, ou seja, a palavra que vem de Deus. Isso acontece porque Deus trabalha por meio daqueles que creem nele.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
A experiência que vocês, irmãos e irmãs, tiveram também aconteceu com as igrejas de Deus que pertencem a Cristo Jesus, na Judeia. Exatamente como os judeus fizeram a seus irmãos judeus cristãos, vocês também sofreram nas mãos dos seus patrícios.
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
Foram eles, os judeus, que mataram o Senhor Jesus e os profetas e que nos perseguiram. Eles não agradecem a Deus e são agressivos com todos,
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
tentando impedir que falemos para pessoas de outras nações, para que sejam salvas. Eles sempre encontram um meio de pecar, mas finalmente foram julgados por Deus.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Irmãos e irmãs, nós sentimos como se tivéssemos passado por uma separação familiar, pois já há algum tempo não visitamos vocês. Mas, a nossa separação é apenas física, não espiritual. Nós fizemos um grande esforço para ir vê-los pessoalmente, pois era isso o que queríamos fazer.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
Nós realmente queríamos ir visitá-los e eu, Paulo, tentei mais de uma vez, mas Satanás nos impediu.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
Pois o que nos traz esperança, deixa-nos felizes, e que realmente nos dá orgulho é que, quando estivermos diante do Senhor Jesus Cristo, na sua volta, vocês também estejam conosco nesse momento.
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Vocês são o nosso orgulho e a nossa alegria!

< 1 Thesalonikasve 2 >