< 1 Thesalonikasve 2 >

1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Ulwakhuva umwe yumwe mloumanyile, valolukolo ukhuta ukwincha kwito khulu umwe satwinchile vavule.
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
Mloumanyile ukhuta pavutengulielo twako nvilwe khange vatuvambile inchasoni. Mlaumanyile ukhuta pavutenguleilo twakuveilwe khaange vakhatuvombela inchasoni ukhu khuvu Filipu, nduvu muloamanyile, twaale nuvukitu mwa nguluve ukhulinchoova ileivangeli lya Nguluve nabupala uvulipapingi.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Pakhuva indeekho njeito sanji ehumila nuvuvivi mbuliiyu ni ngofyo.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Nduvutwidekwiwe nu Nguluve nukwideekwi wa elivaangeli vutwita evwo. Twinchova khista khuvahovosya avaanu putukhung'ovoosya u Nguluve umwene veikhonchiwola inumbula achieto.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Pakhuva satwanchoovele amamenyu gakhihele hele usikhigyooni nduvu muloumanyile, hata ukhunchovela amamenyu ndagavudeesi mumbunogwe, u Nguluve intangeili veitu.
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
Khaange satwaloonile uvutonchivwa khuvaan hata ukhuhuma khuhuma khulyumwe hata khuvange. Satwale lumele ukhuluti viela ndavasuhwa avanya Kristi.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
Patukhava vade khedeekhe khulyuumwe nduva uiyuuva ikhuva ndesya avana vamweene. Khunchiila eiyee twale vadekhedeekhe khulyume.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Ulakhuva mviile vagaane veito. Twalevadekhe uvamponinie sayale khulivangiile ilya Nguluve iyeene puyale na mumitamile gyieto yufwe pamiho ngeinyo pakhuva mviile vagaane veitu.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Pakhuva valoukolo mkumbukha imbomba nuvupala weito. Pakilo na pamusitulikhuvoomba imbombo ukhuta tulekhe ukhupa unchigo umunu uvi aveenchage. usikhi guyugwa, tulivakhuvahumbi leila elivangeili lya nguluve.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Umwe uloumanyile na yu Nguluve voope, vugoloo ju uvulindakheekhi, yelweli, khisitakhuvi peiliwa umutugendele laga yufwe pamiho ngiinyo mwimukwideekha. vuvuuwa mloumanyile tukhale ndakheekhi khu umo umo ndyumwe mwemukwideekha.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
Vulevule yeighale ndakhikhi khulyumwe umo umo ndudaada umwaveelile khuvaana va mwene. nukhuva kasia inumbula tulikhuvaavula.
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
Ukhuta mukhanugile ukhugeenda nduvui nyielango yeinayo umuyeiveelile khwa Nguluve, uviavilangile khuludeeva nuvuvaacha vwamweene.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
Puleino tukhomwalesya unguluuve khange imiseikhe gyooni. Ulwakhuva mwaupile ndeilimenyueleitava lya vaanu. Umwe, mwaupile nduvueilweeli umuyiiveelile, ilimenyu lya Nguluve. Lyulimenyu lya Nguluve eili ieluli voomba embombo mundyuumwe mweimukwideekha.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
Puleino, valokolo, muve vaanu vakwiga imepeleela gya Nguluva gigyoo geili khuvayuuta mwa Yiisu Kristi. Pakhuva umwe leino mwakuvilwe mu mbombo nchilanchila ukhuhuma mbanu veinyo, nduvuyielevyo ukhuhuma khuvayuuta.
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
Vaale Vayuuta eena vabuudile Utwa u Yeesu paninie na vanyamalago. Vuvayuta vaavo vatusweimile tuhume khuunji. Savikhung'ovosya Unguluve khaange vaalugu khuvaanu vooni.
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
Valeikhutusiga tulekhe ukhunchoova navampanchi ukhuta vakave uvupokhi puyiekhavoonekha ukhuta vipitama ni mbivi nchaavo khuvumalilo puuluviipo iwinchile mbeene.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Ufwe, valokolo, putwalekhehine numwe khuseikhe usupi, khimbili, sayale khinumbula. Twavoombile khumakha geito hange twale nuvunoogwe ukhulutileila ukhunchivoona isuula ncheinyo.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
Pakhuva twanogilwe ukhwinchi khulyumwe uneene ni pavuli, ukhaseikhe ndakhaleikhu na khaseikhe akhaange, puleino usetano atusigile.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
Puleino ukwivoona khwito kyukhiinukhikhi pongeela, nu luhekhelo, nulundinguleilo lwa iwakhwigineihincha pamiho gatwa veito u Yeesu useikhe gwa khwincha kwamwene? Puumwe samuloutilila nduvuvalevyo avange?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Pakhuva umwe lwingi nehincho auluhekhelo lwito.

< 1 Thesalonikasve 2 >