1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Vous le savez bien vous-mêmes, frères, ce n'est pas en vain que nous sommes venus chez vous;
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
mais, après avoir souffert et avoir été outragés à Philippes, comme vous le savez, nous ne laissâmes pas, nous confiant en notre Dieu, de vous annoncer hardiment l'Évangile de Dieu au milieu de grands combats.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Car notre prédication ne procède ni de l'erreur, ni de motifs impurs, et elle n'a pas recours à la fraude.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Mais puisque Dieu nous a jugés dignes de nous confier la prédication de l'Évangile, nous parlons, non pour plaire aux hommes, mais pour plaire à Dieu qui sonde nos coeurs.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Jamais, vous le savez, nous n'avons usé de paroles flatteuses; jamais nous n'avons eu de motifs intéressés. Dieu en est témoin.
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
Nous n'avons pas non plus cherché la gloire qui vient des hommes, ni auprès de vous, ni auprès des autres, et cela, quoique nous eussions pu nous imposer, comme étant apôtres de Christ.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
Mais nous avons été doux au milieu de vous, comme une nourrice qui prend un tendre soin de ses propres enfants.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Ainsi, dans notre grande affection pour vous, nous souhaitions de vous donner, non seulement l'Évangile de Dieu, mais aussi notre vie elle-même, tant vous nous étiez devenus chers.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Vous vous souvenez, frères, de nos labeurs et de nos fatigues; c'est en travaillant nuit et jour, pour n'être à charge à aucun de vous, que nous vous avons prêché l'Évangile de Dieu.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Vous êtes témoins, — et Dieu l'est aussi, — que notre conduite, envers vous qui croyez, a été pure, juste, irréprochable;
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
et vous savez que nous avons agi avec chacun de vous, comme un père avec ses enfants, vous exhortant, vous consolant, et vous conjurant
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
de vous conduire d'une manière digne de Dieu, qui vous appelle à son royaume et à sa gloire.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
C'est pourquoi, nous ne cessons, nous aussi, de rendre grâces à Dieu de ce qu'en recevant la parole de Dieu que nous vous annoncions, vous l'avez accueillie, non comme une parole d'homme, mais comme la parole de Dieu, — ce qu'elle est véritablement: aussi agit-elle efficacement en vous qui croyez.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
En effet, mes frères, vous êtes devenus les imitateurs des Églises de Dieu, qui, dans la Judée, sont en Jésus-Christ. Vous avez souffert, de la part de vos propres compatriotes, ce qu'elles ont souffert elles-mêmes de la part de ces Juifs,
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
qui ont fait mourir et le Seigneur Jésus et les prophètes, et qui nous ont persécutés; qui déplaisent à Dieu et sont ennemis de tous les hommes;
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
qui nous empêchent de parler aux Païens pour qu'ils soient sauvés, et qui comblent sans cesse la mesure de leurs péchés. Mais la colère divine a fini par les atteindre!
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Pour nous, frères, séparés de vous pour quelque temps, de corps, mais non de coeur, nous avons cherché avec d'autant plus d'empressement à satisfaire notre vif désir de revoir votre visage.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
Aussi, par deux fois, avons-nous voulu aller vous trouver, — moi, du moins, Paul; mais Satan nous en a empêchés.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
En effet, qui donc — sinon vous-mêmes — sera notre espérance, ou notre joie, ou la couronne dont nous nous glorifierons, en présence de notre Seigneur Jésus, à son avènement?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Oui, vous êtes notre gloire et notre joie!
