1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Vous savez bien vous-mêmes, frères, que notre arrivée chez vous n'a pas été stérile:
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
après avoir été persécutés, après avoir été insultés à Philippes, vous le savez, nous avons eu une grande confiance en notre Dieu, et nous vous avons prêché son Évangile au milieu de bien des luttes.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
C'est que notre prédication ne reposait ni sur l'erreur, ni sur des motifs impurs, ni sur la fraude;
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
mais Dieu nous ayant jugés dignes de nous confier l'Évangile, nous parlons non pour plaire aux hommes, mais à Dieu qui sonde nos coeurs.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Jamais, en effet, nous n'avons employé la flatterie en vous parlant, vous le savez; jamais non plus nos motifs n'ont été intéressés, Dieu nous en est témoin.
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
Nous n'avons pas recherché non plus les honneurs des hommes, ni chez vous, ni chez d'autres, et cependant, étant apôtres de Christ, nous aurions pu nous imposer à vous.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
Eh bien, au contraire, nous avons été pleins de douceur au milieu de vous. Comme une mère qui soigne tendrement ses enfants,
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
nous étions disposés, dans notre affection pour vous, à vous donner non seulement l'Évangile de Dieu, mais nos vies elles-mêmes, tellement vous nous étiez devenus chers.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Vous vous rappelez, frères, nos efforts et nos peines; c'est en travaillant nuit et jour pour n'être à charge à aucun de vous que nous vous avons prêché l'Évangile de Dieu.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Vous êtes témoins, et Dieu aussi, de la piété, de l'équité et de l'intégrité avec lesquelles nous avons agi envers vous, croyants; comme un père le ferait pour ses enfants,
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
nous vous avons, vous le savez, exhortés, encouragés, conjurés de vivre
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
d'une manière digne de Dieu qui vous appelle à son Royaume et à sa gloire.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
Voilà aussi pourquoi nous rendons sans cesse grâces à Dieu de ce que, recevant de nous, de notre bouche, la parole de Dieu, vous l’avez acceptée, non comme une parole d'hommes, mais, ce qu'elle est réellement, comme une parole de Dieu; et elle se montre efficace en vous, les croyants.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
En effet, vous êtes devenus, frères, les imitateurs des Églises de Dieu qui, en Judée, sont à Jésus-Christ; car vous avez eu à souffrir de la part de vos compatriotes ce qu'elles ont eu à souffrir de la part des Juifs,
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
de ceux qui ont aussi mis à mort le Seigneur Jésus et les prophètes, qui nous ont persécutés, qui déplaisent à Dieu, sont ennemis de tous les hommes,
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
qui nous empêchent de parler aux païens pour les sauver, et qui mettent sans cesse le comble à leurs péchés; mais la colère de Dieu les a atteints, et définitivement.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Quant à nous, frères, privés de votre présence pendant quelque temps, mais près de vous par le coeur, nous avons ardemment, immensément désiré revoir vos visages.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
Nous avons voulu une ou deux fois revenir chez vous (je parle de moi Paul), et Satan s'y est opposé.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
— (Qui, en effet, est notre espérance, qui, notre joie, qui, la couronne dont un jour nous serons fiers? n'est-ce pas vous? vous aussi, ne serez-vous pas tout cela en présence de notre Seigneur Jésus, lors de son apparition?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Oui, c'est vous qui êtes notre gloire et notre joie! ) —
