1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Vous le savez vous-mêmes, frères, la visite que nous vous avons faite n'a pas été vaine,
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
mais, ayant souffert auparavant et ayant été traités honteusement, comme vous le savez, à Philippes, nous nous sommes enhardis dans notre Dieu pour vous annoncer la Bonne Nouvelle de Dieu, dans un grand conflit.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Car notre exhortation n'est pas faite dans l'erreur, ni dans l'impureté, ni dans la tromperie.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Mais, de même que nous avons été agréés par Dieu pour être chargés de la Bonne Nouvelle, ainsi nous parlons, non pour plaire aux hommes, mais à Dieu, qui éprouve nos cœurs.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Car il ne nous est jamais arrivé d'user de paroles flatteuses, comme vous le savez, ni d'un manteau de convoitise (Dieu en est témoin),
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
ni de rechercher la gloire des hommes (ni de vous ni des autres), alors que nous aurions pu prétendre à l'autorité comme apôtres de Christ.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
Mais nous avons été doux au milieu de vous, comme une mère qui allaite ses enfants.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Aussi, vous désirant ardemment, nous avons voulu vous communiquer, non seulement la Bonne Nouvelle de Dieu, mais aussi nos propres âmes, parce que vous nous étiez devenus très chers.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Vous vous souvenez, frères, de notre travail et de notre peine; car, travaillant nuit et jour, pour n'être à charge à aucun de vous, nous vous avons annoncé la Bonne Nouvelle de Dieu.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Vous êtes témoins devant Dieu de la sainteté, de la justice et de l'irréprochabilité avec lesquelles nous nous sommes conduits envers vous qui croyez.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
Vous le savez, nous avons exhorté, consolé et supplié chacun de vous, comme un père le fait pour ses enfants,
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
afin que vous marchiez d'une manière digne de Dieu, qui vous appelle à son royaume et à sa gloire.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
C'est pourquoi nous rendons aussi sans cesse grâces à Dieu de ce que, lorsque vous avez reçu de nous la parole du message de Dieu, vous l'avez accueillie non comme une parole d'hommes, mais comme la vérité, la parole de Dieu, qui agit aussi en vous qui croyez.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
Car vous, frères, vous êtes devenus les imitateurs des assemblées de Dieu qui sont en Judée dans le Christ Jésus; car vous aussi, vous avez souffert les mêmes choses de la part de vos compatriotes, comme ils l'ont fait de la part des Juifs
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
qui ont tué le Seigneur Jésus et leurs propres prophètes, et qui nous ont chassés, et qui ne plaisent pas à Dieu, et qui sont contraires à tous les hommes,
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
nous empêchant de parler aux païens pour qu'ils soient sauvés, pour qu'ils remplissent toujours leurs péchés. Mais la colère est venue sur eux jusqu'à l'extrême.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Mais nous, frères, privés de vous pour peu de temps, en présence et non dans le cœur, nous nous sommes efforcés de voir votre visage avec un grand désir,
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
car nous voulions venir à vous, moi, Paul, une fois et l'autre, mais Satan nous en a empêchés.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
Car quelle est notre espérance, ou notre joie, ou notre couronne de réjouissance? N'est-ce pas vous, devant notre Seigneur Jésus à son avènement?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Car vous êtes notre gloire et notre joie.
