1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
For you yourselves, brethren, know that our visit to you did not fail of its purpose.
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
But, as you will remember, after we had already met with suffering and outrage at Philippi, we summoned up boldness, by the help of our God, to tell you God's Good News amid much opposition.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
For our preaching was not grounded on a delusion, nor prompted by mingled motives, nor was there fraud in it.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
But as God tested and approved us before entrusting us with His Good News, so in what we say we are seeking not to please men but to please God, who tests and approves our motives.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
For, as you are well aware, we have never used the language of flattery nor have we found pretexts for enriching ourselves--God is our witness;
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
nor did we seek glory either from you or from any other mere men, although we might have stood on our dignity as Christ's Apostles.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
On the contrary, in our relations to you we showed ourselves as gentle as a mother is when she tenderly nurses her own children.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Seeing that we were thus drawn affectionately towards you, it would have been a joy to us to have imparted to you not only God's Good News, but to have given our very lives also, because you had become very dear to us.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
For you remember, brethren, our labour and toil: how, working night and day so as not to become a burden to any one of you, we came and proclaimed among you God's Good News.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
You yourselves are witnesses--and God is witness--how holy and upright and blameless our dealings with you believers were.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
For you know that we acted towards every one of you as a father does towards his own children, encouraging and cheering you,
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
and imploring you to live lives worthy of fellowship with God who is inviting you to share His own Kingship and glory.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
And for this further reason we render unceasing thanks to God, that when you received God's Message from our lips, it was as no mere message from men that you embraced it, but as--what it really is--God's Message, which also does its work in the hearts of you who believe.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
For you, brethren, followed the example of the Churches of God in Christ Jesus which are in Judaea; seeing that you endured the same ill-treatment at the hands of your countrymen, as they did at the hands of the Jews.
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
Those Jewish persecutors killed both the Lord Jesus and the Prophets, and drove us out of their midst. They are displeasing to God, and are the enemies of all mankind;
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
for they still try to prevent our preaching to the Gentiles so that they may find salvation. They thus continually fill up the measure of their own sins, and God's anger in its severest form has overtaken them.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
But we, brethren, having been for a short time separated from you in bodily presence, though not in heart, endeavoured all the more earnestly, with intense longing, to see you face to face.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
On this account we wanted to come to you--at least I Paul wanted again and again to do so--but Satan hindered us.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
For what is our hope or joy, or the crown of which we boast? Is it not you yourselves in the presence of our Lord Jesus at His Coming?
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Yes, you are our glory and our joy.
