1 Thesalonikasve 2
1 Sepse ju vetë, vëllezër, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
Hmaunawnghanaw, nangmouh koe ka tho awh e hah, ayawmyin lah awm hoeh tie namamouh ni na panue awh.
2 Por, mbasi hoqëm më parë dhe mbasi na shanë në Filipi, sikurse e dini, ne morëm guxim në Perëndinë tonë të shpallim ndër ju ungjillin e Perëndisë midis kaq përpjekjesh.
Nangmouh ni na panue awh e patetlah kaimanaw teh, Filippi khovah rucatnae hoi rektapnae hmaloe ka khang awh hnukkhu, Cathut kângue laihoi kâtuknae kalen kâhmo awh teh, Cathut e kamthang kahawi hah nangmouh hanlah taranhawi laihoi ka pâpho awh.
3 Sepse nxitja jonë nuk vjen nga mashtrimi, as nga qëllime të pa ndershme, as nga dredhia;
Yonnae, kamhnawngnae, dumyennae lahoi kaimouh ni nangmanaw hah tha na poe awh hoeh.
4 por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t’u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
Kamthang kahawi ka phawt hanelah Cathut ni na ta dawkvah, tami lunghawi sak hane na hoeh, maimae lungthin ka tanouk e Cathut lunghawi sak nahanelah doeh, kaimouh ni ka pâpho awh.
5 Ne, pra, nuk kemi përdorur kurrë, sikurse e dini mirë, fjalë lajkatuese, dhe as nuk jemi nisur nga motive lakmie; Perëndia është dëshmitar.
Bangtelamaw tetpawiteh, nangmouh ni na panue awh e patetlah nangmouh pasawtpanepnae lawk buet touh boehai ka dei awh hoeh. Hounlounnae lahoi kâsaknae hai awm hoeh tie teh Cathut nihai a kampangkhai.
6 Dhe nuk kemi kërkuar lavdi prej njerëzve, as prej jush, as prej të tjerësh, megjithëse mund t’ju bëheshim barrë si apostuj të Krishtit.
Hot hloilah, Khrih e guncei lah ka o teh, nangmouh hnokari na phu sak thai awh ei, tami ni poe e bawilennae hah nangmouh koe ka tawng awh hoeh, alouknaw koehai ka tawng awh hoeh.
7 Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
A manu ni a ca a khetyawt e patetlah nangmouh koe lungnemnae lahoi na khetyawt awh.
8 Kështu, duke pasur një dashuri të madhe ndaj jush, ishim të kënaqur duke ju komunikuar jo vetëm ungjillin e Perëndisë, por edhe vetë jetën tonë, sepse na u bëtë të dashur.
Kaimouh ni nangmouh lung na pataw dawkvah, Cathut e kamthang kahawi dueng tho laipalah, kamamae hringnae totouh pasoung hanelah nangmouh koe lungthonae ka tawn awh.
9 Sepse ju, o vëllezër, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
Hmaunawnghanaw, patang laihoi kâyawm e hah nangmouh ni na panue awh. Cathut e kamthang kahawi nangmouh koe ka dei awh nah, nangmouh han hnokari lah ka o awh hoeh nahanelah, karum khodai thaw ka tawk awh.
10 Ju jeni dëshmitarë, dhe Perëndia gjithashtu, si jemi sjellë me shenjtëri, me drejtësi, pa të meta, me ju që besoni.
Nangmouh kayuemnaw rahak ka o awh navah, thoungnae hoi lannae dawk toun hoeh e lah ka o awh e hah nangmouh hoi Cathut teh kapanuekkhaikung lah a o.
11 Ju e dini gjithashtu se ne këshilluam, ngushëlluam dhe i jemi përbetuar secilit prej jush, si bën një baba me bijtë e vet,
Na pa ni canaw a khetyawt e patetlah nangmouh haiyah na khetyawt awh tie na panue awh.
12 që të ecni denjësisht për Perëndinë, që ju thërret në mbretërinë dhe lavdinë e tij.
A ram hoi a lentoenae thungvah nangmouh na ka kaw e ni, a ngai e patetlah hring awh nahanelah, pout laipalah, kâhroecoenae lahoi lung na pahawi awh teh, tha na poe awh.
13 Prandaj edhe ne e falenderojmë pa pushim Perëndinë, se kur ju keni marrë nga ne fjalën e Perëndisë, e pritët atë jo si fjalë njerëzish, por, sikurse është me të vërtetë, si fjalë Perëndie, që vepron ndër ju që besoni.
Nangmouh ni kaimouh koehoi Cathut e kamthang kahawi na dâw awh navah, tami e lawk na dâw awh hoeh, Cathut e lawk roeroe doeh na dâw awh tie hai thoseh, ka yuem tangcoungnaw hringnae dawk, Cathut lawk ni thaw a tawk tie hai thoseh, na dâw awh tie ka thai awh navah, Cathut lungmanae hah pout laipalah ka pholen awh.
14 Sepse ju, o vëllezër, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
Bangtelah tetpawiteh, hmaunawnghanaw, Khrih Jisuh thung kaawm niteh, Judah ram kaawm, Cathut e kawhmounnaw hah Judahnaw ni a rektap awh e patetlah nangmouh hai namamae taminaw ni rektapnae na khang awh.
15 të cilët e vranë Zotin Jezus dhe profetët e tyre, dhe na përndoqën edhe ne. Ata nuk i pëlqen Perëndia, dhe janë armiq me të gjithë njerëzit,
Judahnaw ni Jisuh koehoi a kamtawng awh teh profetnaw a thei awh toe. Maimouh hai na rektap awh toe. Cathut e ngainae hai tarawi awh hoeh. Taminaw puenghoi hai a kâtaran awh toe.
16 duke na penguar që t’u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
Jentelnaw rungngangnae koe pha sak hanelah kaimouh ni pâpho e kamthang lawk hai a ngang awh teh, amamae yonnae teh pou a kuep sak awh toe. Hatdawkvah, Cathut lungkhueknae ni ahnimouh lathueng a bosin awh.
17 Dhe ne, o vëllezër, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
Hmaunawnghanaw kaimouh teh lungthin hoi tho laipalah, tak hoi dawngdengca kamphei awh navah, nangmae minhmai hmu hanlah, na rabui awh teh, kâhmo hanelah hoe ka panki awh.
18 Prandaj deshëm, të paktën unë Pali, të vijmë te ju jo një, por dy herë, por Satani na pengoi.
Hatdawkvah, kaimouh teh nangmouh koe tho hanlah ka ngai awh. Kai Pawl teh nangmouh onae koe vai hni touh tho han ka kâcai ei, Setan ni na ngang.
19 Cila në fakt është shpresa jonë, a gëzimi, a kurora e lavdisë? A nuk jeni pikërisht ju, përpara Zotit tonë Jezu Krisht në ardhjen e tij?
Maimae Bawipa Jisuh Khrih bout a tho torei teh, amae hmalah kaimae ngaihawinae, lunghawinae hoi, kâoupnae, bawilukhung lah kaawm hane teh, api nahoeh, nangmouh doeh toe.
20 Ju jeni në fakt lavdia dhe gëzimi jonë.
Nangmouh teh kaimae bawilennae hoi lunghawinae katang lah na o awh.
