1 e Korintasve 4
1 Kështu njeriu, pra, le të na mbajë për shërbëtorë të Krishtit dhe si administratorë të mistereve të Perëndisë.
โลกา อสฺมานฺ ขฺรีษฺฏสฺย ปริจารกานฺ อีศฺวรสฺย นิคูฐวากฺยธนสฺยาธฺยกฺษำศฺจ มนฺยนฺตำฯ
2 E tjetra që kërkohet nga administratorët, është që secili të gjendët besnik.
กิญฺจ ธนาธฺยกฺเษณ วิศฺวสนีเยน ภวิตวฺยเมตเทว โลไก รฺยาจฺยเตฯ
3 Sa për mua, më intereson fort pak që të gjykohem prej jush ose prej një gjykate njerëzore; madje as vetveten nuk e gjykoj.
อโต วิจารยทฺภิ รฺยุษฺมาภิรไนฺย: ไกศฺจินฺ มนุไช รฺวา มม ปรีกฺษณํ มยาตีว ลฆุ มนฺยเต 'หมปฺยาตฺมานํ น วิจารยามิฯ
4 Sepse nuk jam i vetëdijshëm për asnjë faj, por për këtë nuk jam justifikuar, por ai që më gjykon është Zoti.
มยา กิมปฺยปราทฺธมิตฺยหํ น เวทฺมิ กินฺเตฺวเตน มม นิรปราธตฺวํ น นิศฺจียเต ปฺรภุเรว มม วิจารยิตาสฺติฯ
5 Prandaj mos gjykoni asgjë para kohe derisa të vijë Zoti, që do të nxjerrë në dritë gjërat e fshehta të errësirës dhe do të shfaqë këshillat e zemrave; dhe atëherë secili do të ketë lavdërimin e vet nga Perëndia.
อต อุปยุกฺตสมยาตฺ ปูรฺวฺวมฺ อรฺถต: ปฺรโภราคมนาตฺ ปูรฺวฺวํ ยุษฺมาภิ รฺวิจาโร น กฺริยตำฯ ปฺรภุราคตฺย ติมิเรณ ปฺรจฺฉนฺนานิ สรฺวฺวาณิ ทีปยิษฺยติ มนสำ มนฺตฺรณาศฺจ ปฺรกาศยิษฺยติ ตสฺมินฺ สมย อีศฺวราทฺ เอไกกสฺย ปฺรศํสา ภวิษฺยติฯ
6 Dhe tani, o vëllezër, për të mirën tuaj, ia kalova këto gjëra vetes sime dhe Apolit, që nëpërmjet nesh të mësoni që të mos mendoni përtej asaj që është shkruar, që të mos krekoset ndonjë prej jush, njeri kundër tjetrit.
เห ภฺราตร: สรฺวฺวาเณฺยตานิ มยาตฺมานมฺ อาปลฺลวญฺโจทฺทิศฺย กถิตานิ ตไสฺยตตฺ การณํ ยุยํ ยถา ศาสฺตฺรียวิธิมติกฺรมฺย มานวมฺ อตีว นาทริษฺยธฺพ อีตฺถญฺไจเกน ไวปรีตฺยาทฺ อปเรณ น ศฺลาฆิษฺยธฺพ เอตาทฺฤศีํ ศิกฺษามาวโยรฺทฺฤษฺฏานฺตาตฺ ลปฺสฺยเธฺวฯ
7 Sepse çfarë të bën të ndryshëm? Çfarë ke ti që nuk e ke marrë? Dhe, nëse e ke marrë, pse krenohesh sikur nuk e ke marrë?
อปราตฺ กสฺตฺวำ วิเศษยติ? ตุภฺยํ ยนฺน ทตฺต ตาทฺฤศํ กึ ธารยสิ? อทตฺเตเนว ทตฺเตน วสฺตุนา กุต: ศฺลาฆเส?
8 Tashmë jeni të ngopur, tashmë jeni të pasur, tashmë u bëtë mbretër pa ne; dhe makar të ishit bërë mbretër, që edhe ne të mbretëronim me ju.
อิทานีเมว ยูยํ กึ ตฺฤปฺตา ลพฺธธนา วา? อสฺมาสฺววิทฺยมาเนษุ ยูยํ กึ ราชตฺวปทํ ปฺราปฺตา: ? ยุษฺมากํ ราชตฺวํ มยาภิลษิตํ ยตเสฺตน ยุษฺมาภิ: สห วยมปิ ราชฺยำศิโน ภวิษฺยาม: ฯ
9 Sepse unë mendoj se Perëndia na ka paraqitur ne apostujt si të fundit, si njerëz të dënuar për vdekje; sepse u bëmë lojë për botën, për engjëjt dhe për njerëzit.
เปฺรริตา วยํ เศษา หนฺตวฺยาศฺเจเวศฺวเรณ นิทรฺศิตา: ฯ ยโต วยํ สรฺวฺวโลกานามฺ อรฺถต: สฺวรฺคียทูตานำ มานวานาญฺจ เกาตุกาสฺปทานิ ชาตา: ฯ
10 Ne jemi të marrë për Krishtin, por ju të urtë në Krishtin; ne jemi të dobët, por ju të fortë; ju jeni të nderuar, por ne të përbuzur.
ขฺรีษฺฏสฺย กฺฤเต วยํ มูฒา: กินฺตุ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน ชฺญานิน: , วยํ ทุรฺพฺพลา ยูยญฺจ สพลา: , ยูยํ สมฺมานิตา วยญฺจาปมานิตา: ฯ
11 Deri tani vuajmë nga uria, etja, e jemi të zhveshur; jemi të qëlluar me shuplaka dhe endemi pa shtëpi,
วยมทฺยาปิ กฺษุธารฺตฺตาสฺตฺฤษฺณารฺตฺตา วสฺตฺรหีนาสฺตาฑิตา อาศฺรมรหิตาศฺจ สนฺต:
12 dhe mundohemi, duke punuar me duart tona; duke qenë të fyer, bekojmë; duke qenë të përndjekur, durojmë;
กรฺมฺมณิ สฺวกรานฺ วฺยาปารยนฺตศฺจ ทุ: ไข: กาลํ ยาปยาม: ฯ ครฺหิไตรสฺมาภิราศี: กถฺยเต ทูรีกฺฤไต: สหฺยเต นินฺทิไต: ปฺรสาทฺยเตฯ
13 duke qenë të sharë, lutemi; jemi bërë si pisllëku i botës, porsi plehrat e të gjithëve deri më sot.
วยมทฺยาปิ ชคต: สมฺมารฺชนีโยคฺยา อวกรา อิว สรฺไวฺว รฺมนฺยามเหฯ
14 Këto gjëra nuk po i shkruaj që t’ju turpëroj, por që t’ju paralajmëroj si fëmijët e mi të dashur.
ยุษฺมานฺ ตฺรปยิตุมหเมตานิ ลิขามีติ นหิ กินฺตุ ปฺริยาตฺมชานิว ยุษฺมานฺ ปฺรโพธยามิฯ
15 Sepse, edhe sikur të kishit dhjetë mijë mësues në Krishtin, nuk do të kishit shumë etër, sepse unë ju kam dhënë jetë në Krishtin Jezus, me anë të ungjillit.
ยต: ขฺรีษฺฏธรฺมฺเม ยทฺยปิ ยุษฺมากํ ทศสหสฺราณิ วิเนตาโร ภวนฺติ ตถาปิ พหโว ชนกา น ภวนฺติ ยโต'หเมว สุสํวาเทน ยีศุขฺรีษฺเฏ ยุษฺมานฺ อชนยํฯ
16 Prandaj ju bëj thirrje të bëheni imituesit e mi.
อโต ยุษฺมานฺ วินเย'หํ ยูยํ มทนุคามิโน ภวตฯ
17 Për këtë arsye ju kam dërguar Timoteun, që është biri im i dashur dhe besnik në Zotin. Ky do t’ju kujtojë udhët e mia në Krishtin ashtu siç mësoj kudo në çdo kishë.
อิตฺยรฺถํ สรฺเวฺวษุ ธรฺมฺมสมาเชษุ สรฺวฺวตฺร ขฺรีษฺฏธรฺมฺมโยคฺยา เย วิธโย มโยปทิศฺยนฺเต ตานฺ โย ยุษฺมานฺ สฺมารยิษฺยเตฺยวมฺภูตํ ปฺรโภ: กฺฤเต ปฺริยํ วิศฺวาสินญฺจ มทียตนยํ ตีมถิยํ ยุษฺมากํ สมีปํ เปฺรษิตวานหํฯ
18 Dhe disa u krekosën, sikur nuk do të vija më te ju;
อปรมหํ ยุษฺมากํ สมีปํ น คมิษฺยามีติ พุทฺธฺวา ยุษฺมากํ กิยนฺโต โลกา ครฺวฺวนฺติฯ
19 por shpejt kam për të ardhur te ju, në dashtë Zoti, dhe kam për të njohur jo fjalën, po fuqinë e atyre që janë krekosur,
กินฺตุ ยทิ ปฺรเภริจฺฉา ภวติ ตรฺหฺยหมวิลมฺพํ ยุษฺมตฺสมีปมุปสฺถาย เตษำ ทรฺปธฺมาตานำ โลกานำ วาจํ ชฺญาสฺยามีติ นหิ สามรฺถฺยเมว ชฺญาสฺยามิฯ
20 sepse mbretëria e Perëndisë nuk qëndron në fjalë, por në fuqi.
ยสฺมาทีศฺวรสฺย ราชตฺวํ วาคฺยุกฺตํ นหิ กินฺตุ สามรฺถฺยยุกฺตํฯ
21 Çfarë doni? Që të vij te ju me thupër apo me dashuri dhe me zemërbutësi?
ยุษฺมากํ กา วาญฺฉา? ยุษฺมตฺสมีเป มยา กึ ทณฺฑปาณินา คนฺตวฺยมุต เปฺรมนมฺรตาตฺมยุกฺเตน วา?
