1 e Korintasve 2

1 Edhe unë, o vëllezër, kur erdha te ju, nuk erdha me shkëlqim fjalësh a diturie, që t’ju shpall dëshminë e Perëndisë,

Toronoo susue nggara, e! Dalahulun, leleꞌ au uma sia nggi, au olaꞌ ma ufadꞌe neu nggi Lamatualain rasian fo dalahulun atahori nda rahineꞌ a sa. Te au nda olaꞌ koaot endi dedꞌea-oꞌolaꞌ naa ra sa. Ma au o nda olaꞌ endiꞌ dedꞌea madꞌikuꞌ fo utudꞌu mahine ngga sa.

2 sepse e vendosa që të mos di tjetër gjë ndër ju, veç Jezu Krishtit edhe atë të kryqëzuar.

Leleꞌ au feꞌe uꞌubꞌue o nggi, au dudꞌuꞌa ngga taꞌo ia: au ae utudꞌuꞌ a dalaꞌ esa, naeni Yesus Kristus. Eni, Atahori fo Lamatualain helu memaꞌ eniꞌ a lele uluꞌ a nae haitua nema. Te leleꞌ Yesus nema, atahori mbaku risa E sia hau ngganggeꞌ ata. Huu akaꞌ dalaꞌ naa, fo au uhine no matetuꞌ.

3 Edhe unë kam qenë te ju me dobësi, me frikë dhe drithërimë të madhe.

Faiꞌ naa, leleꞌ au uꞌubꞌue o nggi, au medꞌa nda talalu bisa sa, au o umutau ma ao ngga foti nggeꞌe-nggeꞌe.

4 Dhe fjala ime dhe predikimi im nuk u bënë me fjalë mbushamendëse nga dituria njerëzore, por në dëftim të Frymës dhe të fuqisë,

Au oꞌola ngga, ma helu-fuli ngga, nda madꞌikuꞌ sa. Huu au nda olaꞌ endiꞌ dedꞌea lenaꞌ-lenaꞌ fo kokoe nggi sa. Hokoꞌ! Te leleꞌ au olaꞌ naa, matetuꞌ ena oi, Lamatualain Dula-dale Meumaren nauli au, no koasan sia au boe.

5 që besimi juaj të mos qëndrojë mbi diturinë e njerëzve, po mbi fuqinë e Perëndisë.

Te au duꞌa, nda maloleꞌ sa mete ma mimihere neu Lamatualain, huu hei renaꞌ a atahori dedꞌea-oꞌola mahinen. Malole lenaꞌ ama mimihere neu Lamatualain, huu natudꞌu koasan neu nggi.

6 Dhe ne flasim dituri në mes njerëzish të pjekur, por jo diturinë e kësaj kohe dhe as të pushtetarëve të kësaj kohe, që nuk arrin asgjë, (aiōn g165)

Tao-tao te, leleꞌ hai ola-olaꞌ mo atahori fo nemeheren temeao ena, hai minori mendiꞌ dedꞌea-oꞌolaꞌ mana masoꞌ dudꞌuꞌat. Te nda maso dudꞌuꞌat tungga raefafoꞌ ia dudꞌuꞌat na sa, do tungga saa fo aleꞌ ia atahori mana toꞌu parendaꞌ ra hiiꞌ a ranori. Huu dei fo mopo hendiꞌ se. (aiōn g165)

7 por flasim diturinë e Perëndisë të fshehur në mister, që Perëndia e kishte paracaktuar përpara kohërash për lavdinë tonë, (aiōn g165)

Te hai minori a dala-dala mahineꞌ fo Lamatualain naꞌondaꞌ nemaꞌ a. Huu dalahulun, leleꞌ raefafoꞌ nda feꞌe dadꞌi sa, Lamatualain naꞌafuniꞌ dalaꞌ naa ra. Leleꞌ ia, Ana naꞌetuꞌ nae natudꞌu rasia naa neu nggita ena, naa fo hita o hambu babꞌanggiꞌ sia Lamatualain nara manaselin. (aiōn g165)

8 të cilën asnjë nga pushtetarët e kësaj kohe nuk e ka njohur; sepse, po ta kishin njohur, nuk do të kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë. (aiōn g165)

Te atahori mana toꞌu parendaꞌ leleꞌ ia, ara nda rahine no matetuꞌ Lamatualain mahinen sa. Huu mete ma ara rahine, na, tantu ara nda mbaku risa hita Lamatuan manaseliꞌ naa sia hau ngganggeꞌ a sa. (aiōn g165)

9 Por, sikurse është shkruar: “Ato gjëra që syri nuk i ka parë dhe veshi nuk i ka dëgjuar dhe nuk kanë hyrë në zemër të njeriut, janë ato që Perëndia ka përgatitur për ata që e duan atë”.

Sia Susura Meumareꞌ a nenesuraꞌ soꞌal Lamatualain rasian fo lele uluꞌ a mana nenefuniꞌ oi, “Hambu dalaꞌ fo atahori nda feꞌe parna rita no matan sa, ma hambu dalaꞌ fo atahori nda feꞌe rena rita no ndikin sa, fo atahori nda bisa dudꞌuꞌa rala sa. Tao-tao te, Lamatualain mana sadꞌia memaꞌ basa dalaꞌ naa ra ena, fee atahori mana sue Eni.”

10 Po Perëndia na i ka zbuluar me anë të Frymës së tij, sepse Fryma heton çdo gjë, edhe të thellat e Perëndisë.

Memaꞌ dalahulun atahori nda rahine dalaꞌ naa ra sa, te leleꞌ ia Lamatualain nafadꞌe relo-relo dalaꞌ naa ra neu nggita nendiꞌ Dula-dalen. Dadꞌi Lamatualain Dula-dalen nahine basa dalaꞌ ra. Huu Ana o paresaꞌ losa lutu-leloꞌ Lamatualain ralan boe.

11 Sepse cili nga njerëzit, pra, njeh gjërat e njeriut, përveç se fryma e njeriut që është në të? Po kështu asnjëri s’i njeh gjërat e Perëndisë, përveç Fryma e Perëndisë.

Hita o esa-esaꞌ naꞌena dula-daleꞌ sia ralan. Naeni de hita atahori dudꞌuꞌa ma tao dalaꞌ nda ona esaꞌ sa. Boe ma nda hambu atahori laen rahine losa hita ralan sa, akaꞌ hita dula-dalen. Lamatualain o onaꞌ naa boe. Nda hambu atahori esa saꞌ boe nahine Lamatualain ralan. Akaꞌ Lamatualain Dula-dalen fo nahine tebꞌe.

12 Dhe ne nuk kemi marrë frymën e botës, por Frymën që vjen nga Perëndia, që të njohim gjërat që na janë dhuruar falas nga Perëndia.

Naa, hita simbo tala Lamatualain Dula-dalen ena, ma Eni mana nauli nggita. Naeni de hita nda tungga atahori sia raefafoꞌ ia dudꞌuꞌa nara sa. Huu Lamatualain Dula-dalen sia rala tara ena, naa de hita bisa tahine basa dala maloleꞌ fo Ana tao fee nggita ena.

13 Për këto edhe flasim, por jo me fjalë të mësuara nga dituria njerëzore, por të mësuara nga Fryma e Shenjtë, duke i krahasuar gjëra frymërore me fjalë frymërore.

Dalaꞌ naa ra fo hita biasa ola-olaꞌ. Huu hai mifadꞌe dala-dalaꞌ fo Lamatualain Dula-dalen nanori neu hai. Ma hai nda minori mendiꞌ dedꞌea-oꞌolaꞌ tungga atahori dudꞌuꞌan sa. Te hai minori mendiꞌ dedꞌea-oꞌolaꞌ mia Lamatualain Dula-dalen, fee atahori mana rahine Lamatuaꞌ.

14 Dhe njeriu natyror nuk i rrok gjërat që janë të Frymës së Shenjtë; sepse për të janë marrëzi dhe nuk mund t’i njohë; sepse ato gjykohen frymërisht.

Te mete ma hambu atahori nda nahine Lamatualain Dula-dalen sa, basa ma ana rena hai oꞌolam, ana nda nau simbo no maloleꞌ sa. Te ana duꞌa nae, “Saa naa? Nda masoꞌ dudꞌuꞌat sa!” Tao-tao te, mae taꞌo bee o, atahori naa nda bisa nahine dalaꞌ naa ra sa, huu nda nenepaꞌaꞌ no Lamatualain Dula-dalen sa.

15 Por njeriu që është frymëror gjykon çdo gjë dhe vetë nuk është i gjykuar nga asnjeri.

Atahori mana nasodꞌa nenepaꞌaꞌ no Lamatualain Dula-dalen, mana bisa nahine basa dalaꞌ naa ra, boe ma bisa bubꞌuluꞌ bee ka ndoo-tetuꞌ. Te atahori laen ra nda uku-uli rala atahori naa sa.

16 Sepse kush e ka njohur mendjen e Zotit që mund të mësojë atë? Por ne kemi mendjen e Krishtit.

Nda bisa sa? Te nenesuraꞌ sia Susura Meumareꞌ oi: “Seka bisa nahine Lamatualain dudꞌuꞌan? Do seka bisa nauli Lamatuaꞌ, fo Ana tao tungga atahori naa nenorin? Nda hambu esa sa boe!” Tao-tao te, hita bisa tahine dalaꞌ naa ra, huu Kristus tulu-fali nggita fo dudꞌuꞌa tungga Eni dudꞌuꞌan.