1 e Korintasve 2

1 Edhe unë, o vëllezër, kur erdha te ju, nuk erdha me shkëlqim fjalësh a diturie, që t’ju shpall dëshminë e Perëndisë,

Sopite ho, keima nahenguva kahung masat chun Pathen in guhthima athilgon kasei phongna dingah thugiltah ho le ngainom nom chihguh thusei naho kamangchapoi.

2 sepse e vendosa që të mos di tjetër gjë ndër ju, veç Jezu Krishtit edhe atë të kryqëzuar.

Ijeh ham itileh keima nangho toh kana umkhom pet chun, thildang jouse suhmila, thingpela kikhenbeh Yeshua Christa thubou chu kagel dinga kalunggon ahitai.

3 Edhe unë kam qenë te ju me dobësi, me frikë dhe drithërimë të madhe.

Thalhomtah in naheng uvah kichageu le kithing pumin kana hungin ahi.

4 Dhe fjala ime dhe predikimi im nuk u bënë me fjalë mbushamendëse nga dituria njerëzore, por në dëftim të Frymës dhe të fuqisë,

Chule kathupoh le kathu seiphong chu hetbai lamtah ahi. Chingkeo leh ngehtuntun'a thuseina neilouvin Lhagao Theng thahatna bou kana songin ahi.

5 që besimi juaj të mos qëndrojë mbi diturinë e njerëzve, po mbi fuqinë e Perëndisë.

Hiche kabol hi nanghon mihem chihna chu tahsan louva Pathen thahatna natahsan johna ding'uva kabol ahi.

6 Dhe ne flasim dituri në mes njerëzish të pjekur, por jo diturinë e kësaj kohe dhe as të pushtetarëve të kësaj kohe, që nuk arrin asgjë, (aiōn g165)

Hijongleh keima apilhingsa tahsan ho lah a kaum tengleh, keiman chihna thu panin kaseiyin, hiche vannoiya chihna tobang ahilouleh chomkah louva kisumilji vannoi vaipohoa tobang'in kaseipoi. (aiōn g165)

7 por flasim diturinë e Perëndisë të fshehur në mister, që Perëndia e kishte paracaktuar përpara kohërash për lavdinë tonë, (aiōn g165)

Ahipoi, keihon chihna thu kaseiyu hi Pathen thuguh ana kiselguh chu ahi–akiselguh atil a kiphongdoh khaloulai, vannoi kibulphudoh masanga eiho iloupina diuva atohgon ana umsa chu ahi. (aiōn g165)

8 të cilën asnjë nga pushtetarët e kësaj kohe nuk e ka njohur; sepse, po ta kishin njohur, nuk do të kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë. (aiōn g165)

Hinlah hiche vannoi vaipoten ahethei hihbeh uve, hetaveleu, amahon loupi Pakai chu thingpel a akhetbeh louhel dingu ahi. (aiōn g165)

9 Por, sikurse është shkruar: “Ato gjëra që syri nuk i ka parë dhe veshi nuk i ka dëgjuar dhe nuk kanë hyrë në zemër të njeriut, janë ato që Perëndia ka përgatitur për ata që e duan atë”.

Hiche chu ahi Pathen lekhabun, “Koima mit nin amulou le koima nakolin ajah khahlou chule koima lunga jong kondoh khalou Pathen in Ama ngailu ho dinga agonsa ahi” tia asei chu.

10 Po Perëndia na i ka zbuluar me anë të Frymës së tij, sepse Fryma heton çdo gjë, edhe të thellat e Perëndisë.

Hinlah eiho hengah Pathen in hicheho chu a-Lhagaovin eihil tauvin ahi. Ijeh inem itileh Lhagaovin ijakai akholdoh a chule Pathen thuguhho chu eivetsah u ahitai.

11 Sepse cili nga njerëzit, pra, njeh gjërat e njeriut, përveç se fryma e njeriut që është në të? Po kështu asnjëri s’i njeh gjërat e Perëndisë, përveç Fryma e Perëndisë.

Koiman mikhat lunggel ahepoi, amipa lhagao bouvin akihet ahi, chule koiman Pathen lunggel ahepoi, Pathen Lhagao bouvin ahet ahi.

12 Dhe ne nuk kemi marrë frymën e botës, por Frymën që vjen nga Perëndia, që të njohim gjërat që na janë dhuruar falas nga Perëndia.

Chule eihon Pathen Lhagao ikisan tauve (vannoi lhagao ahipoi), hijeh a chu Pathen in manbeiya eipeh u thil kidangtah ho chu ihet theiyu ahi.

13 Për këto edhe flasim, por jo me fjalë të mësuara nga dituria njerëzore, por të mësuara nga Fryma e Shenjtë, duke i krahasuar gjëra frymërore me fjalë frymërore.

Keihon hiche ho kaseipeh uhi, mihem chihna thuchengho mang'ah kahi pouve. Chusangin, Lhagaovin eipeh u thucheng kamang chauve, Lhagao thutah ho chu Lhagao thuchenga kahilchet jiu ahi.

14 Dhe njeriu natyror nuk i rrok gjërat që janë të Frymës së Shenjtë; sepse për të janë marrëzi dhe nuk mund t’i njohë; sepse ato gjykohen frymërisht.

Hinlah Lhagao lam gellou ho chun Pathen Lhagaova kona thudih ho chu asangthei pouve. Amahon ngolthua agel jeh uvin ahethei hihbeh uve, ijeh inem itileh lhagao lam gelkhoh ho bouvin Lhagao sei chu ahe theiye.

15 Por njeriu që është frymëror gjykon çdo gjë dhe vetë nuk është i gjykuar nga asnjeri.

Lhagao lam gel hon imajouse aman lutdan ageldoh theiyun, hinlah amaho tah chu koiman amanlut dan'u geldohna aneithei pouve.

16 Sepse kush e ka njohur mendjen e Zotit që mund të mësojë atë? Por ne kemi mendjen e Krishtit.

Ijeh inem itileh, “Koiham Pakai lung ngaito hea, koiham Ama hiltheina geiya hetna neiya chu?” Hinlah eihon hicheho jouse hi ihe tauve, ajehchu eihon Christa lunggel chu ihetauve.