1 e Korintasve 13
1 Po të flisja gjuhët e njerëzve dhe të engjëjve, dhe të mos kisha dashuri, do të bëhesha si një bronz që kumbon ose si cimbali që tingëllon.
Кяр дакэ аш ворби ын лимбь оменешть ши ынӂерешть, ши н-аш авя драгосте, сунт о арамэ сунэтоаре сау ун кимвал зынгэнитор.
2 Edhe sikur të kisha dhuntinë e profecisë, edhe të dija të gjitha misteret dhe mbarë shkencën dhe të kisha gjithë besimin sa të luaja nga vendi malet, por të mos kisha dashuri, nuk jam asgjë.
Ши кяр дакэ аш авя дарул пророчией ши аш куноаште тоате тайнеле ши тоатэ штиинца, кяр дакэ аш авя тоатэ крединца, аша ынкыт сэ мут ши мунций, ши н-аш авя драгосте, ну сунт нимик.
3 Edhe sikur të ndaja gjithë pasuritë e mia për të ushqyer të varfërit dhe ta jepja trupin tim që të digjej, e të mos kisha dashuri, nuk do të më vlente asgjë!
Ши кяр дакэ мь-аш ымпэрци тоатэ аверя пентру храна сэрачилор, кяр дакэ мь-аш да трупул сэ фие арс, ши н-аш авя драгосте, ну-мь фолосеште ла нимик.
4 Dashuria është e durueshme; plot mirësi; dashuria nuk ka smirë, nuk vë në dukje, nuk krekoset,
Драгостя есте ынделунг рэбдэтоаре, есте плинэ де бунэтате, драгостя ну пизмуеште, драгостя ну се лаудэ, ну се умфлэ де мындрие,
5 nuk sillet në mënyrë të pahijshme, nuk kërkon të sajat, nuk pezmatohet, nuk dyshon për keq;
ну се поартэ некувиинчос, ну каутэ фолосул сэу, ну се мыние, ну се гындеште ла рэу,
6 nuk gëzohet për padrejtësinë, por gëzohet me të vërtetën,
ну се букурэ де нелеӂюире, чи се букурэ де адевэр,
7 i duron të gjitha, i beson të gjitha, i shpreson të gjitha, i mban çdo gjë.
акоперэ тотул, креде тотул, нэдэждуеште тотул, суферэ тотул.
8 Dashuria nuk ligshtohet kurrë; por profecitë shfuqizohen, gjuhët pushojnë dhe njohuria do të shfuqizohet,
Драгостя ну ва пери ничодатэ. Пророчииле се вор сфырши; лимбиле вор ынчета; куноштинца ва авя сфыршит.
9 sepse ne njohim pjesërisht dhe profetizojmë pjesërisht.
Кэч куноаштем ын парте ши пророчим ын парте,
10 Por, kur të vijë përsosmëria, atëherë ajo që është e pjesshme do të shfuqizohet.
дар, кынд ва вени че есте десэвыршит, ачест „ын парте” се ва сфырши.
11 Kur isha fëmijë, flisja si fëmijë, mendoja si fëmijë, arsyetoja si fëmijë; kur u bëra burrë, i flaka gjërat fëminore.
Кынд ерам копил, ворбям ка ун копил, симцям ка ун копил, гындям ка ун копил; кынд м-ам фэкут ом маре, ам лепэдат че ера копилэреск.
12 Tani në fakt, ne shohim si në pasqyrë, në mënyrë të errët, por atëherë do të shohim faqe për faqe; tashti njoh pjesërisht, kurse atëherë do të njoh thellë ashtu sikurse njihem.
Акум, ведем ка ынтр-о оглиндэ, ын кип ынтунекос; дар атунч, вом ведя фацэ ын фацэ. Акум, куноск ын парте; дар атунч, вой куноаште деплин, аша кум ам фост ши еу куноскут пе деплин.
13 Tani, pra, këto tri gjëra mbeten: besimi, shpresa dhe dashuria; por më e madhja nga këto është dashuria.
Акум дар рэмын ачестя трей: крединца, нэдеждя ши драгостя, дар чя май маре динтре еле есте драгостя.
