1 e Korintasve 12

1 Edhe për sa u përket dhuntive frymërore, o vëllezër, nuk dua të jeni të paditur.

Men um dei åndelege gåvor vil eg ikkje at de skal vera uvitande, brør!

2 Ju e dini se, kur ishit paganë, tërhiqeshit pas idhujve të pagojë, nën shtytje të çastit.

De veit at då de var heidningar, let de dykk draga til dei mållause avgudarne, etter som de vart dregne.

3 Prandaj ju bëj të ditur se askush që flet në Frymën e Shenjtë nuk thotë: “Mallkuar qoftë Jezusi!”; edhe asnjë nuk mund të thotë: “Jezusi është Zot”, veç se në Frymën e Shenjtë.

Difor kunngjer eg dykk, at ingen som talar i Guds Ande, segjer: «Forbanna er Jesus, » og ingen kann segja: «Jesus er Herre, » utan i den Heilage Ande.

4 Ka larmi dhuntish, por i njëjti Frymë.

Det er skil på nådegåvor, men Anden er den same.

5 Ka edhe larmi shërbimësh, por i njëjti Zot.

Og det er skil på tenestor, men Herren er den same.

6 Dhe ka larmi veprimtarish por është i njejti Perëndi i cili i bën të gjitha gjërat në të gjithë.

Og det er skil på kraftige verknader, men Gud er den same, som verkar alt i alle.

7 Dhe secilit i jepet shfaqja e Frymës për dobinë e përbashkët.

Men openberringi av Anden fær kvar og ein til det som er gagnlegt.

8 Dikujt, pra, i jepet, me anë të Frymës, fjalë diturie; një tjetri, sipas të po atij Frymë, fjalë njohurie;

For ein fær visdoms tale ved Anden, men ein annan kunnskaps tale ved den same Ande;

9 një tjetri besim, nga po ai Frymë; një tjetri dhuntitë e shërimeve, nëpërmjet po atij Frymë; një tjetri pushtet për të kryer veprime të fuqishme; një tjetri profeci; një tjetri të dallojë frymërat;

ein annan tru ved den same Ande, ein annan nådegåvor til å lækja ved den same Ande;

10 një tjetri larmi gjuhësh; një tjetri interpretimi i gjuhëve.

ein annan kraft til å gjera under, ein annan profetgåva, ein annan gåva til å prøva ånder, ein annan ymse tungor, ein annan tyding av tungor.

11 Dhe të gjitha këto i bën i njëjti dhe i vetmi Frymë, duke i ndarë gjithsecilit dhunti veç e veç ashtu si do vetë.

Men alt dette verkar ein og den same Ande, som skifter ut til kvar for seg, etter som han vil.

12 Sepse ashtu si trupi është një, por ka shumë gjymtyrë, dhe të gjitha gjymtyrët e të njëtit trup, megjithse janë shumë, formojnë një trup të vetëm, kështu është edhe Krishti.

For liksom likamen er ein og hev mange lemer, men alle lemerne på likamen er ein likam, endå dei er mange, soleis er det og med Kristus.

13 Sepse të gjithë ne jemi pagëzuar në një Frym të vetëm në të njëjtin trup, qofshin Hebrenjtë apo Grekët, qofshin skllevërit a të liruarit, dhe të gjithë e kemi jemi uijtur në të njëjtin Frymë.

For i ein Ande er me alle døypte til å vera ein likam - anten me er jødar eller grækarar eller trælar eller frie - og alle hev me fenge drikka ein Ande.

14 Sepse edhe trupi nuk është një gjymtyrë e vetme, por shumë.

For likamen er ikkje heller ein lem, men mange.

15 Sikur të thoshte këmba: “Mbasi nuk jam dorë, unë nuk jam pjesë e trupit”, mos për këtë nuk është pjesë e trupit?

Um foten vilde segja: «Då eg ikkje er hand, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer han då like fullt med til likamen.

16 Dhe sikur veshi të thoshte: “Mbasi nuk jam sy, unë nuk jam pjesë e trupit”, mos për këtë nuk është pjesë e trupit?

Og um øyra vilde segja: «Då eg ikkje er auga, so høyrer eg ikkje med til likamen, » so høyrer det då like fullt med til likamen.

17 Po të ishte gjithë trupi sy, ku do të ishte dëgjimi? Po të ishte gjithë dëgjim, ku do të ishte të nuhaturit?

Dersom heile likamen var auga, kvar vart det då av høyrsla? Dersom det heile var høyrsla, kvar vart det då av lukti?

18 Por Perëndia ka vënë çdo gjymtyrë të trupit si ka dashur.

Men no hev Gud sett lemerne, kvar ein av dei på likamen, so som han vilde.

19 Po të ishin të gjitha gjymtyrët një gjymtyrë e vetme, ku do të ishte trupi?

Men dersom dei alle var ein lem, kvar vart det då av likamen?

20 Kështu, pra, janë shumë gjymtyrë, por një trup i vetëm.

Men no er det mange lemer, men ein likam.

21 Dhe syri nuk mund t’i thotë dorës: “Unë nuk kam nevojë për ty”; dhe po ashtu koka nuk mund t’u thotë këmbëve: “Unë nuk kam nevojë për ju”.

Auga kann ikkje segja til handi: «Eg treng ikkje til deg, » eller hovudet til føterne: «Eg treng ikkje til dykk.»

22 Madje, gjymtyrët e trupit që duken se janë më të dobëta, janë shumë më të nevojshme se të tjerat;

Men tvert imot: dei lemerne på likamen som synest vera veikast, dei er naudsynlege.

23 dhe ato që ne i konsiderojmë më pak të nderuara, pikërisht ata rrethojmë me më shumë nderim; dhe të pahijshmet tona kanë më tepër hijë.

Og dei lemerne på likamen som syntest oss mindre æra verde, deim klæder me med større æra; og dei lemerne våre som me blygjest ved, deim klæder me med større blygd.

24 Por gjymtyrët tona të hijshme nuk kanë nevojë. Por Perëndia e ndërtoi trupin duke i dhënë më tepër nder asaj pjese që e kishte mangut,

Men dei lemerne våre som er oss til sømd, dei treng ikkje til det. Men Gud hev sett likamen soleis saman, at han gav det ringaste størst æra,

25 që të mos kishte përçarje në trup, por të gjitha gjymtyrët të kenë të njëjtin kujdes për njera-tjetrën.

so det ikkje skal vera tvidrag i likamen, men at lemerne skal hava same umsut for kvarandre.

26 Dhe nëse vuan një gjymtyrë, të gjitha gjymtyrët vuajnë; kurse po të nderohet një gjymtyrë, të gjitha gjymtyrët gëzohen bashkë me të.

Og um ein lem lid, so lid alle lemerne med, eller um ein lem vert heidra, so gled alle lemerne seg med.

27 Dhe ju jeni trupi i Krishti dhe gjymtyrët e tij, veç e veç.

Men de er Kristi likam og lemer, kvar etter sin lut.

28 Dhe Perëndia i vuri disa në kishë, së pari apostuj, së dyti profetë, së treti mësues; pastaj vepra të fuqishme; pastaj dhuntitë e shërimit, të ndihmës e të qeverisjes dhe të larmive të gjuhëve.

Og Gud sette i kyrkja fyrst nokre til apostlar, for det andre profetar, for det tridje lærarar, so kraftige verk, so nådegåvor til å lækja, til å hjelpa, til å styra, so ymse tungor.

29 A janë vallë të gjithë apostuj? Janë të gjithë profetë? Janë të gjithë mësues?

Er vel alle apostlar? Er alle profetar? Er alle lærarar? Gjer alle kraftige verk?

30 A kanë të gjithë dhuntinë e veprave të fuqishme? A kanë të gjithë dhuntitë e shërimeve? A flasin të gjithë gjuhë të ndryshme? A interpretojnë të gjithë?

Hev alle nådegåvor til lækja? Kann alle tala med tungor? Kann alle tyda deim?

31 Por kërkoni me zemër të zjarrtë dhuntitë më të mira; dhe unë do t’ju tregoj një udhë shumë më të lartë.

Men streva etter dei største nådegåvor! Og eg skal visa dykk ein endå betre veg.