1 i Kronikave 16
1 Kështu e prunë arkën e Perëndisë dhe e vendosën në mes të tabernakullit që Davidi kishte ngritur për të; pastaj ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara Perëndisë.
И кад донесоше ковчег Божји, наместише га усред шатора, који му разапе Давид; и принесоше жртве паљенице и жртве захвалне пред Богом.
2 Kur Davidi mbaroi së ofruari olokaustet dhe flijimet e falenderimit, ai bekoi popullin në emër të Zotit;
Потом принесавши Давид жртве паљенице и жртве захвалне, благослови народ у име Господње.
3 pastaj u ndau tërë Izraelitëve, burra dhe gra, secilit prej tyre një bukë, një racion mish dhe një sasi rrushi të thatë.
И раздаде свим Израиљцима, и људима и женама, сваком по један хлеб и комад меса и врч вина.
4 Pastaj vendosi përpara arkës të Zotit disa Levitë për të kryer shërbimin për të kujtuar, për të falenderuar dhe për të lëvduar Zotin, Perëndinë e Izraelit;
Потом постави пред ковчегом Господњим слуге међу Левитима да помињу и славе и хвале Господа Бога Израиљевог:
5 Asafi, i pari, Zakaria i dyti mbas tij, pastaj Jeieli, Shemiramothi, Jehieli, Matithiahu, Eliabi, Benajahu, Obed-Edomi dhe Jejeli. Ata u binin harpave dhe qesteve, ndërsa Asafi u binte cembaleve.
Асафа поглавара, а другог за њим Захарију, и Јеила и Семирамота и Јехила и Мататију и Елијава и Венају и Овид-Едома; и Јеило удараше у псалтире и гусле, а Асаф у кимвале,
6 Priftërinjtë Benajah dhe Jahaziel përkundrazi i binin trombës vazhdimisht përpara arkës së besëlidhjes së Perëndisë.
А Венаја и Јазило свештеници беху једнако с трубама пред ковчегом завета Господњег.
7 Atë ditë Davidi u besoi për herë të parë Asafit dhe vëllezërve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit.
У тај дан нареди Давид први пут да хвале Господа Асаф и браћа његова:
8 Kremtoni Zotin, kujtoni emrin e tij; bëjini të njohura veprat e tij midis popujve.
Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.
9 Këndojini atij, lëvdoheni, mendoni të gjitha mrekullitë e tij.
Певајте му, славите Га, казујте сва чудеса Његова.
10 Lëvdohuni me emrin e tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin!
Хвалите се светим именом Његовим; нека се весели срце оних који траже Господа.
11 Kërkoni Zotin dhe forcën e tij, kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij!
Тражите Господа и силу Његову; тражите лице Његово без престанка.
12 Kujtoni mrekullitë që ka bërë, çuditë e tij dhe gjykimet që kanë dalë nga goja e tij,
Памтите чудеса Његова, која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.
13 ju, o stermpa të Izraelit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij!
Семе Израиљево слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.
14 Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij i gjejmë mbi të gjithë tokën.
Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.
15 Mos harroni kurrë besëlidhjen e tij, fjalën e tij të urdhëruar për një mijë breza,
Памтите увек завет Његов, реч коју је дао на хиљаду колена.
16 besëlidhjen e lidhur me Abrahamin, betimin që i ka bërë Isakut,
Шта је заветовао Авраму и за шта се клео Исаку,
17 që ia konfirmoi Jakobit si një statut dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,
То је поставио Јакову за закон и Израиљу за завет вечни,
18 duke thënë: “Unë do t’ju jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj”.
Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.
19 kur nuk ishin veçse një numër i vogël, fare i pakët dhe të huaj në vend.
Тада вас беше мало на број, беше вас мало, и бејасте дошљаци.
20 Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një mbretëri në një popull tjetër,
Иђаху од народа до народа, и из једног царства к другом племену.
21 ai nuk lejoi që ndokush t’i shtypte; përkundrazi dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për ta,
Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:
22 duke thënë: “Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi”.
Не дирајте у помазанике моје и пророцима мојим не чините зла.
23 Këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij!
Певај Господу, сва земљо! Јављајте од дана на дан спасење Његово.
24 Shpallni lavdinë e tij midis kombeve dhe mrekullitë e tij midis tërë popujve!
Казујте по народима славу Његову, по свим племенима чудеса Његова.
25 Sepse Zoti është i madh dhe i denjë të lëvdohet në kulm; ai është me friksuësi nga tërë perënditë.
Јер је велик Господ и ваља Га хвалити веома; страшнији је од свих богова.
26 Sepse tërë perënditë e kombeve janë idhuj, kurse Zoti ka krijuar qiejtë.
Јер су сви Богови у народа ништа; а Господ је небеса створио.
27 Shkëlqimi dhe madhëria janë para tij, forca dhe gëzimi ndodhen në banesën e tij.
Слава је и величанство пред Њим, сила и радост у стану Његовом.
28 Jepini Zotit, o familje të popujve, jepini Zotit lavdi dhe forcë.
Дајте Господу, племена народна, дајте Господу славу и част.
29 Jepini Zotit zulmin që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani para tij. Bini përmbys para Zotit në shkëlqimin e shenjtërisë së tij;
Дајте Господу славу према имену Његовом, носите даре и идите преда Њ, поклоните се Господу и светој красоти.
30 dridhuni para tij, o banorë të të gjithë tokës! Po, bota është e qëndrueshme dhe nuk do të tundet.
Стрепи пред Њим, сва земљо; зато је васиљена тврда и неће се поместити.
31 Le të gëzohen qiejtë dhe toka, dhe le të thonë kombet: “Zoti mbretëron”.
Нек се веселе небеса и земља се радује; и нека говоре по народима: Господ царује.
32 Le të gjëmojë deti dhe tërë ato që janë në të;
Нека пљеска море и шта је у њему; нека скаче поље и све што је на њему.
33 atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit, sepse ai vjen të gjykojë tokën.
Тада нека се радују дрвета шумска пред Господом, јер иде да суди земљи.
34 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.
35 Thoni: “Shpëtona, o Perëndi i shpëtimit tonë! Na mblidh dhe na çliro nga kombet, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të mburremi se të kemi lëvduar”.
И реците: Спаси нас, Боже спасења нашег, и скупи нас и избави нас од народа да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом.
36 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga amshimi në amshim! Dhe tërë populli tha: “Amen”, dhe lëvdoi Zotin.
Благословен Господ Бог Израиљев од века и до века. Тада сав народ рече: Амин; и хвалише Господа.
37 Kështu Davidi la Asafin dhe vëllezërit e tij atje përpara arkës së besëlidhjes të Zotit, me qëllim që të shërbenin vazhdimisht përpara arkës, sipas nevojave të çdo dite,
И остави онде пред ковчегом завета Господњег Асафа и браћу његову да служе пред ковчегом без престанка као што треба од дана на дан,
38 la edhe Obed-Edomin dhe të gjashtëdhjetë e tetë vëllezërit e tij (Obed-Edomi, bir i Jeduthunit dhe Hosahu si derëtarë),
И Овид-Едома и браћу његову, шездесет и осам, Овид-Едома сина Једутуновог и Осу, да буду вратари;
39 dhe priftin Tsadok dhe priftërinjtë vëllezër të tij përpara tabernakullit të Zotit, në vendin e lartë që ishte në Gabaon,
А Садока свештеника и браћу његову свештенике пред шатором Господњим на висини у Гаваону,
40 me qëllim që ata t’i ofronin Zotit olokauste mbi altarin e olokausteve, vazhdimisht në mëngjes e në mbrëmje, sipas tërë atyre që janë shkruar në ligjin e Zotit, që ai ia kishte imponuar Izraelit.
Да приносе жртве паљенице Господу на олтару за жртве паљенице без престанка јутром и вечером, и да чине све што је написано у закону Господњем што је заповедио Израиљу,
41 Dhe me ta ishin Hemani, Jeduthuni dhe të tjerët që ishin zgjedhur dhe caktuar me emër për të lëvduar Zotin, sepse mirësia e tij është e përjetshme.
И с њима Емана и Једутуна и друге изабране, који бише поименце именовани да хвале Господа, јер је довека милост Његова,
42 Me ta ishin gjithashtu Hemani dhe Jeduthuni me bori dhe cembale, për ata që do t’u binin veglave, dhe me vegla muzikore për të shoqëruar këngët e Perëndisë. Bijtë e Jeduthunit duhet të rrinin te porta.
С њима Емана и Једутуна, да трубе у трубе и ударају у кимвале и у друге справе музичке Богу; а синове Једутунове да буду вратари.
43 Më në fund tërë populli u kthye, secili në shtëpinë e vet, dhe Davidi u kthye për të bekuar shtëpinë e vet.
Потом се разиђе сав народ, свак својој кући, а Давид се врати да благослови дом свој.
