1 i Kronikave 16

1 Kështu e prunë arkën e Perëndisë dhe e vendosën në mes të tabernakullit që Davidi kishte ngritur për të; pastaj ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara Perëndisë.

Così introdussero e collocarono l'arca di Dio al centro della tenda eretta per essa da Davide; offrirono olocausti e sacrifici di comunione a Dio.

2 Kur Davidi mbaroi së ofruari olokaustet dhe flijimet e falenderimit, ai bekoi popullin në emër të Zotit;

Terminati gli olocausti e i sacrifici di comunione, Davide benedisse il popolo in nome del Signore.

3 pastaj u ndau tërë Izraelitëve, burra dhe gra, secilit prej tyre një bukë, një racion mish dhe një sasi rrushi të thatë.

Distribuì a tutti gli Israeliti, uomini e donne, una pagnotta, una porzione di carne e una schiacciata d'uva.

4 Pastaj vendosi përpara arkës të Zotit disa Levitë për të kryer shërbimin për të kujtuar, për të falenderuar dhe për të lëvduar Zotin, Perëndinë e Izraelit;

Egli stabilì che alcuni leviti stessero davanti all'arca del Signore come ministri per celebrare, ringraziare e lodare il Signore, Dio di Israele.

5 Asafi, i pari, Zakaria i dyti mbas tij, pastaj Jeieli, Shemiramothi, Jehieli, Matithiahu, Eliabi, Benajahu, Obed-Edomi dhe Jejeli. Ata u binin harpave dhe qesteve, ndërsa Asafi u binte cembaleve.

Erano Asaf il capo, Zaccaria il suo secondo, Uzzièl, Semiramot, Iechièl, Mattatia, Eliàb, Benaià, Obed-Edom e Ieièl, che suonavano strumenti musicali, arpe e cetre; Asaf suonava i cembali.

6 Priftërinjtë Benajah dhe Jahaziel përkundrazi i binin trombës vazhdimisht përpara arkës së besëlidhjes së Perëndisë.

I sacerdoti Benaià e Iacazièl con le trombe erano sempre davanti all'arca dell'alleanza di Dio.

7 Atë ditë Davidi u besoi për herë të parë Asafit dhe vëllezërve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit.

Proprio in quel giorno Davide per la prima volta affidò ad Asaf e ai suoi fratelli questa lode al Signore:

8 Kremtoni Zotin, kujtoni emrin e tij; bëjini të njohura veprat e tij midis popujve.

Lodate il Signore, acclamate il suo nome; manifestate ai popoli le sue gesta.

9 Këndojini atij, lëvdoheni, mendoni të gjitha mrekullitë e tij.

Cantate in suo onore, inneggiate a lui, ripetete tutti i suoi prodigi.

10 Lëvdohuni me emrin e tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin!

Gloriatevi sul suo santo nome; gioisca il cuore di quanti ricercano il Signore.

11 Kërkoni Zotin dhe forcën e tij, kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij!

Cercate il Signore e la sua forza, ricercate sempre il suo volto.

12 Kujtoni mrekullitë që ka bërë, çuditë e tij dhe gjykimet që kanë dalë nga goja e tij,

Ricordate i prodigi che egli ha compiuti, i suoi miracoli e i giudizi della sua bocca.

13 ju, o stermpa të Izraelit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij!

Stirpe di Israele suo servo, figli di Giacobbe, suoi eletti,

14 Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij i gjejmë mbi të gjithë tokën.

egli, il Signore, è il nostro Dio; in tutta la terra fanno legge i suoi giudizi.

15 Mos harroni kurrë besëlidhjen e tij, fjalën e tij të urdhëruar për një mijë breza,

Si ricorda sempre dell'alleanza, della parola data a mille generazioni,

16 besëlidhjen e lidhur me Abrahamin, betimin që i ka bërë Isakut,

dell'alleanza conclusa con Abramo, del giuramento fatto a Isacco,

17 që ia konfirmoi Jakobit si një statut dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,

confermato a Giacobbe come statuto, a Israele come alleanza perenne:

18 duke thënë: “Unë do t’ju jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj”.

«A te darò il paese di Canaan, come tua parte di eredità».

19 kur nuk ishin veçse një numër i vogël, fare i pakët dhe të huaj në vend.

Eppure costituivano un piccolo numero; erano pochi e per di più stranieri nel paese.

20 Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një mbretëri në një popull tjetër,

Passarono dall'una all'altra nazione, da un regno a un altro popolo.

21 ai nuk lejoi që ndokush t’i shtypte; përkundrazi dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për ta,

Egli non tollerò che alcuno li opprimesse; per essi egli castigò i re:

22 duke thënë: “Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi”.

«Non toccate i miei consacrati, non maltrattate i miei profeti».

23 Këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij!

Cantate al Signore, abitanti di tutta la terra; annunziate ogni giorno la sua salvezza.

24 Shpallni lavdinë e tij midis kombeve dhe mrekullitë e tij midis tërë popujve!

Proclamate fra i popoli la sua gloria, fra tutte le nazioni i suoi prodigi.

25 Sepse Zoti është i madh dhe i denjë të lëvdohet në kulm; ai është me friksuësi nga tërë perënditë.

Difatti grande è il Signore, degnissimo di lode e tremendo sopra tutti gli dei.

26 Sepse tërë perënditë e kombeve janë idhuj, kurse Zoti ka krijuar qiejtë.

Tutti gli dei venerati dai popoli sono un nulla; il Signore, invece, ha formato il cielo.

27 Shkëlqimi dhe madhëria janë para tij, forca dhe gëzimi ndodhen në banesën e tij.

Splendore e maestà stanno davanti a lui; potenza e bellezza nel suo santuario.

28 Jepini Zotit, o familje të popujve, jepini Zotit lavdi dhe forcë.

Date per il Signore, stirpi dei popoli, date per il Signore gloria e onore.

29 Jepini Zotit zulmin që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani para tij. Bini përmbys para Zotit në shkëlqimin e shenjtërisë së tij;

Date per il Signore gloria al suo nome; con offerte presentatevi a lui. Prostratevi al Signore in sacri ornamenti.

30 dridhuni para tij, o banorë të të gjithë tokës! Po, bota është e qëndrueshme dhe nuk do të tundet.

Tremate davanti a lui, abitanti di tutta la terra; egli fissò il mondo sì che non crolli.

31 Le të gëzohen qiejtë dhe toka, dhe le të thonë kombet: “Zoti mbretëron”.

Gioiscano i cieli ed esulti la terra; si dica fra i popoli: «Il Signore regna».

32 Le të gjëmojë deti dhe tërë ato që janë në të;

Frema il mare con quanto contiene; tripudi la campagna con quanto è in essa.

33 atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit, sepse ai vjen të gjykojë tokën.

Gridino di giubilo gli alberi della foresta di fronte al Signore, perché viene per giudicare la terra.

34 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

Lodate il Signore, perché è buono, perché la sua grazia dura sempre.

35 Thoni: “Shpëtona, o Perëndi i shpëtimit tonë! Na mblidh dhe na çliro nga kombet, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të mburremi se të kemi lëvduar”.

Dite: «Salvaci, Dio della nostra salvezza; raccoglici, liberaci dalle genti sì che possiamo celebrare il tuo santo nome, gloriarci della tua lode.

36 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga amshimi në amshim! Dhe tërë populli tha: “Amen”, dhe lëvdoi Zotin.

Sia benedetto il Signore, Dio di Israele, di secolo in secolo». E tutto il popolo disse: «Amen, alleluia».

37 Kështu Davidi la Asafin dhe vëllezërit e tij atje përpara arkës së besëlidhjes të Zotit, me qëllim që të shërbenin vazhdimisht përpara arkës, sipas nevojave të çdo dite,

Quindi Davide lasciò Asaf e i suoi fratelli davanti all'arca dell'alleanza del Signore, perché officiassero davanti all'arca secondo il rituale quotidiano;

38 la edhe Obed-Edomin dhe të gjashtëdhjetë e tetë vëllezërit e tij (Obed-Edomi, bir i Jeduthunit dhe Hosahu si derëtarë),

lasciò Obed-Edom figlio di Idutun, e Cosà, insieme con sessantotto fratelli, come portieri.

39 dhe priftin Tsadok dhe priftërinjtë vëllezër të tij përpara tabernakullit të Zotit, në vendin e lartë që ishte në Gabaon,

Egli incaricò della Dimora del Signore che era sull'altura di Gàbaon il sacerdote Zadòk e i suoi fratelli,

40 me qëllim që ata t’i ofronin Zotit olokauste mbi altarin e olokausteve, vazhdimisht në mëngjes e në mbrëmje, sipas tërë atyre që janë shkruar në ligjin e Zotit, që ai ia kishte imponuar Izraelit.

perché offrissero olocausti al Signore sull'altare degli olocausti per sempre, al mattino e alla sera, e compissero quanto è scritto nella legge che il Signore aveva imposta a Israele.

41 Dhe me ta ishin Hemani, Jeduthuni dhe të tjerët që ishin zgjedhur dhe caktuar me emër për të lëvduar Zotin, sepse mirësia e tij është e përjetshme.

Con loro erano Eman, Idutun e tutti gli altri scelti e designati per nome perché lodassero il Signore, perché la sua grazia dura sempre.

42 Me ta ishin gjithashtu Hemani dhe Jeduthuni me bori dhe cembale, për ata që do t’u binin veglave, dhe me vegla muzikore për të shoqëruar këngët e Perëndisë. Bijtë e Jeduthunit duhet të rrinin te porta.

Con loro avevano trombe e cembali per suonare e altri strumenti per il canto divino. I figli di Idutun erano incaricati della porta.

43 Më në fund tërë populli u kthye, secili në shtëpinë e vet, dhe Davidi u kthye për të bekuar shtëpinë e vet.

Infine tutto il popolo andò a casa e Davide tornò per salutare la sua famiglia.