< Rimliⱪlarƣa 14 >

1 Etiⱪadi ajizlarni ⱪobul ⱪilinglar, lekin ular bilǝn pikirdǝ talax-tartix ⱪilmanglar.
Den Schwachen im Glauben nehmt auf, ohne Streit über Meinungen.
2 Birsi ⱨǝrⱪandaⱪ yemǝklikni yeyixkǝ bolidiƣiniƣa ixinidu; lekin yǝnǝ etiⱪadi ajiz birsi pǝⱪǝt kɵktatlarnila yǝydu.
Der eine glaubt, alles essen zu dürfen, der Schwächere ißt nur Gemüse.
3 Ⱨǝrⱪandaⱪ yemǝkliklǝrni yǝydiƣan kixi yemǝydiƣan kixini kǝmsitmisun; ⱨǝmdǝ [bǝzi nǝrsini] yemǝydiƣan kixi ⱨǝrⱪandaⱪ yemǝkliklǝrni yǝydiƣan kixi üstidin ⱨɵküm ⱪilmisun. Qünki Huda uni ⱪobul ⱪilƣan.
Wer da ißt, verachte den nicht, der nicht ißt; der aber nicht ißt, richte den nicht, der da ißt; denn Gott hat ihn angenommen.
4 Baxⱪa birsining hizmǝtkari üstidin ⱨɵküm ⱪilƣuqi sǝn kim iding? Hizmǝtkarning tik turuxi yaki yiⱪilip ketixigǝ pǝⱪǝtla ɵz hojayini mǝs’uldur. Ⱨǝmdǝ [xu hizmǝtkarmu] tik turidiƣan ⱪilinidu — qünki [hujayini] Rǝb uni tik turƣuzuxⱪa ⱪadirdur.
Wer bist du, daß du einen fremden Knecht richtest? Seinem eigenen Herrn steht oder fällt er, er wird aber wohl stehend erhalten werden; denn Gott vermag ihn aufrecht zu erhalten.
5 Mǝlum birsi mǝlum bir künni yǝnǝ bir kündin üstün kɵridu, yǝnǝ birsi ⱨǝmmǝ künni ohxax dǝp ⱪaraydu. Ⱨǝrkim ɵzining kɵzⱪarixiƣa toluⱪ ixǝnqi bolsun.
Der eine entscheidet sich für einen Tag vor dem anderen; der andere hält jeden Tag gleich heilig.
6 Mǝlum künni ⱪǝdirlǝydiƣan kixi buning bilǝn Rǝbbining ⱨɵrmitidǝ uni ⱪǝdirlǝydu. Bir nǝrsini yǝydiƣan kiximu Rǝbbining ⱨɵrmitidǝ yǝydu, qünki u ɵz rizⱪi üqün Hudaƣa tǝxǝkkür eytidu. Mǝlum nǝrsini yemǝydiƣan kixi yemǝydiƣanliⱪi bilǝn ɵzining Rǝbbining ⱨɵrmitidǝ yemǝydu, umu xundaⱪla Hudaƣa tǝxǝkkür eytidu.
Der auf den Tag hält, tut es dem Herrn, und wer nicht auf den Tag hält, hält nicht darauf, auch dem Herrn. Wer da ißt, ißt dem Herrn, denn er dankt Gott, und wer nicht ißt, ißt nicht, auch dem Herrn, und dankt Gott.
7 Qünki ⱨeqⱪaysimiz ɵzimiz üqün yaximaymiz wǝ ⱨeqⱪaysimiz ɵzimiz üqün ɵlmǝymiz;
Denn keiner von uns lebt ihm selber und keiner stirbt ihm selber.
8 Bǝlki ǝgǝr yaxisaⱪ, Rǝbbimiz üqün yaxaymiz; ɵlsǝk, Rǝbbimiz üqün ɵlimiz. Xuning üqün yaxisaⱪmu, ɵlsǝkmu Rǝbbimizgǝ mǝnsupturmiz.
Leben wir, so leben wir ja dem Herrn, und sterben wir, so sterben wir dem Herrn; wir mögen also leben oder sterben, so sind wir des Herrn.
9 Qünki Mǝsiⱨning ɵlüxi wǝ tirilixi dǝl xu mǝⱪsǝt bilǝn boldiki, Uning ɵlüklǝrning ⱨǝm tiriklǝrning Rǝbbi boluxi üqündur.
Denn dazu ist Christus auch gestorben und auferstanden und wieder in das Leben getreten, daß Er sowohl über Tote als Lebendige Herr sei.
10 Undaⱪta, sǝn nemǝ üqün ⱪerindixing üstidin ⱨɵküm ⱪilisǝn? Yaki nemǝ üqün ⱪerindixingni mǝnsitmǝysǝn? Qünki ⱨǝmmimiz Hudaning soraⱪ tǝhti aldida turiximiz kerǝk bolidu.
Du aber, was richtest du deinen Bruder? oder auch du, was verachtest du deinen Bruder? Wir werden ja alle vor den Richterstuhl Christus treten.
11 Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda] eytilƣinidǝk: — «Pǝrwǝrdigar dǝyduki: — Ɵz ⱨayatim bilǝn ⱪǝsǝm iqimǝnki, Manga barliⱪ tizlar pükülidu, Barliⱪ tillar Meni etirap ⱪilip mǝdⱨiyǝ oⱪuydu».
Denn es steht geschrieben: So wahr Ich lebe, spricht Jehovah, alle Knie sollen sich Mir beugen, und alle Zungen Gott bekennen.
12 Xunga, ⱨǝrbirimiz Huda aldida ɵzimiz toƣruluⱪ ⱨesab berimiz.
So wird denn ein jeglicher von uns für sich selber Gott Rechenschaft geben.
13 Xuning üqün, bir-birimizning üstidin ⱨɵküm ⱪilƣuqi ikkinqi biri bolmayli. Buning orniƣa xundaⱪ ⱨɵküm-ⱪararƣa kelinglarki, ⱨǝrⱪandaⱪ ⱪerindaxⱪa gunaⱨⱪa yiⱪitidiƣan bir nǝrsini yaki tuzaⱪni ⱪoymasliⱪ kerǝk.
Darum lasset uns nicht mehr einander richten, sondern richtet vielmehr, ob wir nicht dem Bruder Anstoß oder Ärgernis geben.
14 Rǝbbimiz Əysada bolƣanliⱪimdin xuningƣa ⱪǝt’iy ixǝndürülüp bilimǝnki, ⱨǝrⱪandaⱪ nǝrsǝ ɵzlikidin ⱨaram ǝmǝstur; lekin bir nǝrsini ⱨaram dǝp ⱪariƣan kixi üqün, u uningƣa ⱨaramdur.
Ich weiß und bin überzeugt im Herrn Jesus, daß nichts an und für sich gemein ist, es sei denn für den gemein, der es dafür erachtet.
15 Əgǝr yemǝkliking tüpǝylidin ⱪerindixingni azabⱪa ⱪoyƣan bolsang, meⱨir-muⱨǝbbǝt yolida mangmiƣan bolisǝn. Mǝsiⱨ uning üqün Ɵz jenini pida ⱪilip ɵlgǝn, bu [ⱪerindixingni] yemǝkliking bilǝn nabut ⱪilma!
Wenn aber dein Bruder ob deiner Speise sich betrübt, so wandelst du nicht mehr nach der Liebe. Verdirb doch nicht durch deine Speise den, für den Christus gestorben ist!
16 Əmdi silǝr yahxi dǝp ⱪariƣan ixlarning yaman deyilixigǝ sǝwǝbqi bolup ⱪalmanglar.
Laß darum euer Gutes nicht verlästert werden.
17 Qünki Hudaning padixaⱨliⱪi yemǝk-iqmǝktǝ ǝmǝs, bǝlki Muⱪǝddǝs Roⱨta bolƣan ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ, inaⱪliⱪ-hatirjǝmlik wǝ xadliⱪtidur.
Denn das Reich Gottes ist nicht Essen und Trinken, sondern Gerechtigkeit und Friede und Freude im Heiligen Geist.
18 Bularda yaxap Mǝsiⱨkǝ hizmǝt ⱪilƣuqi kixi Hudani hursǝn ⱪilidu wǝ insanlarning tǝriplixigǝ sazawǝr bolidu.
Denn wer darin Christus dient, ist Gott wohlgefällig und den Menschen wert.
19 Xuning üqün ɵzimizni inaⱪliⱪni ilgiri süridiƣan wǝ bir-birimizning etiⱪadini ⱪurup qiⱪidiƣan ixlarƣa atayli.
Laßt uns daher nach dem streben, was zum Frieden und zu gegenseitiger Erbauung dient.
20 Yemǝklikni dǝp Hudaning ǝjrini nabut ⱪilmanglar. Ⱨǝmmǝ nǝrsǝ dǝrwǝⱪǝ ⱨalaldur; biraⱪ birsi yegini bilǝn [etiⱪadida] putlaxsa, u uningƣa yaman ⱨesablinidu.
Zerstöre darum nicht der Speise wegen Gottes Werk. Alles ist zwar rein, wird aber zur Sünde dem Menschen, der durch das Essen Anstoß gibt.
21 Xuning üqün gɵx yeyix, xarab iqix, xundaⱪla baxⱪa ⱨǝrⱪandaⱪ ixlarni ⱪilixing ⱪerindixingni gunaⱨⱪa teyilduridiƣan, azabⱪa ⱪoyidiƣan yaki uni ajizlaxturidiƣan bolsa, bularni ⱪilmiƣining tüzük.
Es ist besser, du ißt kein Fleisch und trinkst keinen Wein, und tust nichts, daran dein Bruder Anstoß oder Ärgernis und Schaden nimmt.
22 Sening [mǝlum bir ixni ⱪilixⱪa] ixǝnqing barmu? Əmdi bu ixǝnq Huda bilǝn sening arangdiki ixtur. Ɵzi ⱪiliwatⱪan ixni toƣra dǝp ⱪariƣan, xuningdin wijdanimu ǝyibkǝ buyrulmiƣan kixi nemidegǝn bǝhtlik-ⱨǝ!
Hast du Glauben? Habe ihn für dich vor Gott! Selig, wer nicht Gericht hält über sich selbst bei dem, was er billigt.
23 Lekin [yemǝkliktin] gumanlinip turup yǝnǝ xuni yegǝn kixi ǝyibkǝ buyrulidu, qünki buni ixǝnq bilǝn yemigǝn. Ixǝnqtin bolmiƣan ⱨǝrⱪandaⱪ ix gunaⱨtur.
Wer aber im Zweifel ist, der, wenn er doch ißt, ist verurteilt, weil er nicht aus gutem Glauben gehandelt hat. Alles, was nicht aus Glauben geschieht, ist Sünde.

< Rimliⱪlarƣa 14 >