< Zebur 104 >

1 Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen; 2 Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen. 3 U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu; 4 U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu. 5 Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu. 6 Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi. 7 Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi; 8 Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti. 9 Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen. 10 [Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu. 11 Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu. 12 Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu. 13 U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu! 14 U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu; 15 Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu; 16 Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu. 17 Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu. 18 Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu. 19 Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu. 20 Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu. 21 Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu; 22 Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu. 23 Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu. 24 I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi. 25 Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar. 26 Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar; 27 Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu. 28 Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu. 29 Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu. 30 Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu. 31 Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu. 32 U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu. 33 Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen. 34 U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen! 35 Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!

< Zebur 104 >