< Pend-nesihetler 17 >

1 Qurbanliq göshlirige tolghan jédellik öydin, Bir chishlem quruq nan yep, köngül tinchliqta bolghan ewzel.
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
2 Xizmetkar chéwer bolsa, xojisining nomusta qoyghuchi oghlini bashqurar; Kelgüside u xojining oghli qatarida turup uning mirasni teqsim qilar.
Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
3 Sapal qazan kümüshni tawlar, chanaq altunni tawlar, Biraq ademning qelbini Perwerdigar sinar.
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
4 Qebih kishi yaman sözlerge ishiner; Yalghanchi pitnichilerning sözige qulaq salar.
Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
5 Miskinlerni mesxire qilghuchi, özini Yaratquchini haqaretligüchidur; Bashqilarning bextsizlikidin xushal bolghan kishi jazasiz qalmas.
Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
6 Qérilarning newriliri ularning tajidur; Perzentlerning pexri ularning atiliridur.
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
7 Exmeq yarishiq gep qilsa uninggha yarashmas; Mötiwer yalghan sözlise uninggha téximu yarashmas.
Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
8 Para — uni bergüchining neziride ésil bir göherdur; Goya uni negila ishletse muweppeqiyetke érishidighandek.
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
9 Bashqilarning xataliqini yoputup kechürgen kishi méhir-muhebbetni közler; Kona xamanni sorighan kishi yéqin dostlarni düshmen qilar.
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
10 Aqilanige singgen bir éghiz tenbih, Exmeqqe urulghan yüz derridin ünümlüktur.
Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
11 Yamanlar peqet asiyliqni közler; Uni jazalashqa rehimsiz bir elchi ewetiler.
Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
12 Exmiqane ish qiliwatqan nadan kishige uchrap qalghandin köre, Baliliridin ayrilghan éyiqqa yoluqup qalghan yaxshi.
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
13 Kimki yaxshiliqqa yamanliq qilsa, Ishikidin bala-qaza néri ketmes.
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
14 Jédelning bashlinishi tosmini su élip ketken’ge oxshaydu; Shunga jédel partlashtin awwal talash-tartishtin qol üzgin.
At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
15 Yamanni aqlighan, Heqqaniygha qara chaplighan, Oxshashla Perwerdigargha yirginchliktur.
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
16 Exmeqning köngli danaliqni etiwarlimisa, Qandaqmu uning qolida danaliqni sétiwalghudek puli bolsun?
Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
17 [Heqiqiy] dost herdaim sanga muhebbet körsiter, [Heqiqiy] qérindash yaman kününg üchün yardemge dunyagha kelgendur.
Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
18 Eqilsiz kishi qol bérip, Yéqini üchün képil bolidu.
Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
19 Jédelge amraq gunahqa amraqtur; Bosughini égiz qilghan halaketni izder.
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
20 Niyiti buzulghan yaxshiliq körmes; Tilida heq-naheqni astin-üstün qilghuchi balagha yoluqar.
Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
21 Bala exmeq bolsa, ata ghem-qayghugha patar; Hamaqetning atisi xushalliq körmes.
Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
22 Shad köngül shipaliq doridek ten’ge dawadur; Sunuq roh-dil ademning yilikini qurutar.
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
23 Chirik adem yeng ichide parini qobul qilar; U adaletning yolini burmilar.
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
24 Danaliq yorutulghan kishining köz aldida turar; Biraq eqilsizning közi xiyalkeshlik qilip qutupta yürer.
Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
25 Galwang bala atini azabgha salar; Uni tughquchiningmu derdi bolar.
Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
26 Heqqaniylargha jerimane qoyushqa qet’iy bolmas; Emirlerni adaletni qollighini üchün dumbalashqa bolmas.
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
27 Bilimi bar kishi kem sözlük bolar; Yorutulghan adem qaltis éghir-bésiq bolar.
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
28 Hetta exmeqmu az sözlise dana hésablinar; Tilini tizginligen kishi danishmen sanilar.
Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.

< Pend-nesihetler 17 >