Зәбур 135

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!

Let the Lord be praised. O you servants of the Lord, give praise to the name of the Lord.

2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!

You who are in the house of the Lord, and in the open spaces of the house of our God,

3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;

Give praise to Jah, for he is good: make melody to his name, for it is pleasing.

4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.

For the Lord has taken Jacob for himself, and Israel for his property.

5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.

I know that the Lord is great, and that our Lord is greater than all other gods.

6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.

The Lord has done whatever was pleasing to him, in heaven, and on the earth, in the seas and in all the deep waters.

7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.

He makes the mists go up from the ends of the earth; he makes thunder-flames for the rain; he sends out the winds from his store-houses.

8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.

He put to death the first-fruits of Egypt, of man and of beast.

9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.

He sent signs and wonders among you, O Egypt, on Pharaoh, and on all his servants.

10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;

He overcame great nations, and put strong kings to death;

11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.

Sihon, king of the Amorites, and Og, king of Bashan, and all the kingdoms of Canaan;

12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.

And gave their land for a heritage, even for a heritage to Israel his people.

13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.

O Lord, your name is eternal; and the memory of you will have no end.

14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.

For the Lord will be judge of his people's cause; his feelings will be changed to his servants.

15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.

The images of the nations are silver and gold, the work of men's hands.

16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;

They have mouths, but no voice, they have eyes, but they do not see;

17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.

They have ears, but no hearing; and there is no breath in their mouths.

18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.

Those who make them are like them; and so is everyone who puts his hope in them.

19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;

Give praise to the Lord, O children of Israel: give praise to the Lord, O sons of Aaron:

20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!

Give praise to the Lord, O sons of Levi: let all the worshippers of the Lord give him praise.

21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!

Praise be to the Lord out of Zion, even to the Lord whose house is in Jerusalem, Let the Lord be praised.