Зәбур 109

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!

Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.

2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.

Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.

3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.

E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.

4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.

Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.

5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.

Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.

6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.

Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.

7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.

Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.

8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.

Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.

9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.

Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.

10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.

E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.

11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.

Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.

12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.

Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.

13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.

Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.

14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.

Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.

15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.

[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.

16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.

Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.

17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.

Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.

18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;

E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.

19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.

Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.

20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!

Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.

21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;

Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;

22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.

Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.

23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.

Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.

24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.

Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.

25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.

E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.

26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;

Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;

27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.

Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.

28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!

Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.

29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.

Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.

30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;

Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;

31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.