Зәбур 109
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
To the chief music-maker. Of David. A Psalm. God of my praise, let my prayer be answered;
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
For the mouth of the sinner is open against me in deceit: his tongue has said false things against me.
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
Words of hate are round about me; they have made war against me without cause.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
For my love they give me back hate; but I have given myself to prayer.
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
They have put on me evil for good; hate in exchange for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
Put an evil man over him; and let one be placed at his right hand to say evil of him.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
When he is judged, let the decision go against him; and may his prayer become sin.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
Let his life be short; let another take his position of authority.
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
Let his children have no father, and his wife be made a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
Let his children be wanderers, looking to others for their food; let them be sent away from the company of their friends.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
Let his creditor take all his goods; and let others have the profit of his work.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
Let no man have pity on him, or give help to his children when he is dead.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
Let his seed be cut off; in the coming generation let their name go out of memory.
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
Let the Lord keep in mind the wrongdoing of his fathers; and may the sin of his mother have no forgiveness.
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
Let them be ever before the eyes of the Lord, so that the memory of them may be cut off from the earth.
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
Because he had no mercy, but was cruel to the low and the poor, designing the death of the broken-hearted.
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
As he took pleasure in cursing, so let it come on him; and as he had no delight in blessing, let it be far from him.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
He put on cursing like a robe, and it has come into his body like water, and into his bones like oil.
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
Let it be to him as a robe which he puts on, let it be like a band which is round him at all times.
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
Let this be the reward given to my haters from the Lord, and to those who say evil of my soul.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But, O Lord God, give me your help, because of your name; take me out of danger, because your mercy is good.
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For I am poor and in need, and my heart is wounded in me.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I am gone like the shade when it is stretched out: I am forced out of my place like a locust.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees are feeble for need of food; there is no fat on my bones.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
As for me, they make sport of me; shaking their heads when they see me.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Give me help, O Lord my God; in your mercy be my saviour;
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
So that they may see that it is the work of your hand; that you, Lord, have done it.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
They may give curses but you give blessing; when they come up against me, put them to shame; but let your servant be glad.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
Let my haters be clothed with shame, covering themselves with shame as with a robe.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I will give the Lord great praise with my mouth; yes, I will give praise to him among all the people.
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
For he is ever at the right hand of the poor, to take him out of the hands of those who go after his soul.
