Маркус 1
1 Худаниң оғли Әйса Мәсиһниң хуш хәвириниң башлиниши:
The beginning of the good news about Jesus Christ.
2 Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида хатириләнгәндәк: — «Мана, алдиңда әлчимни әвәтимән. У сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду.
It is said in the prophet Isaiah – “I am sending my messenger ahead of you; he will prepare your way.
3 Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! У: «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Униң үчүн чиғир йоллирини түптүз қилиңлар!» — дәйду».
The voice of one crying aloud in the wilderness: ‘Prepare the road for the Lord, make a straight path for him.’”
4 Кишиләрни чөмүлдүрүш елип баридиған Йәһя [пәйғәмбәр] чөл-баяванда пәйда болуп, гуналарға кәчүрүм елип келидиған, товва қилишни билдүридиған [суға] «чөмүлдүрүш»ни җакалашқа башлиди.
John the Baptizer appeared in the wilderness, proclaiming a baptism on repentance, for the forgiveness of sins.
5 Пүтүн Йәһудийә өлкисидикиләр вә пүткүл Йерусалим шәһиридикиләр униң алдиға чиқип, гуналирини иқрар қилиши билән униң тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
The whole of Judea, as well as all the inhabitants of Jerusalem, went out to him; and they were baptized by him in the Jordan River, confessing their sins.
6 Йәһя болса төгә жуңидин қилинған кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди; йемәклиги чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.
John wore clothes made of camels’ hair, with a leather strap round his waist, and lived on locusts and wild honey;
7 У мундақ дәп җакалайтти: — Мәндин қудрәтлик болған бири мәндин кейин келиду. Мән һәтта еңишип кәшлириниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
and he proclaimed – ‘After me is coming someone more powerful than I am, and I am not fit even to stoop down and unfasten his sandals.
8 Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин у силәрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүриду.
I have baptized you with water, but he will baptize you with the Holy Spirit.’
9 Шу күнләрдә шундақ болдики, Әйса Галилийә өлкисиниң Насарәт шәһиридин келип, Йәһя тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
Now about that time Jesus came from Nazareth in Galilee, and was baptized by John in the Jordan.
10 У судин чиққандила, асманларниң йерилип, Роһниң кәптәр қияпитидә чүшүп, өз үстигә қонуватқанлиғини көрди.
Just as he was coming up out of the water, he saw the heavens split open and the Spirit coming down to him like a dove,
11 Шуниң билән асманлардин: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән сәндин толуқ хурсәнмән!» дегән бир аваз аңланди.
and from the heavens came a voice – ‘You are my dearly loved son; you bring me great joy.’
12 Вә Роһ дәрһал уни чөл-баяванға сүйләп чиқарди.
Immediately afterwards the Spirit drove Jesus out into the wilderness;
13 У чөлдә қириқ күн туруп, Шәйтан тәрипидин синилип туратти. У шу йәрдә явайи һайванлар билән биллә еди; шу күнләрдә пәриштиләр униң хизмитини қилди.
and he was there in the wilderness forty days, tempted by Satan, and among the wild beasts, while the angels helped him.
14 Әнди Йәһя соланғандин кейин, Әйса Галилийә өлкисигә берип: «Вақит-саити тошти, Худаниң падишалиғи йеқинлашти! Товва қилиңлар, хуш хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини җакалашқа башлиди.
After John had been arrested, Jesus went to Galilee, proclaiming the good news of God –
‘The time has come, and the kingdom of God is at hand; repent, and believe the good news.’
16 [Шу күнләрдә] у Галилийә деңизи бойида кетиветип, Симон билән иниси Андриясни көрди. Улар белиқчи болуп, деңизға тор ташлавататти.
As Jesus was going along the shore of the Sea of Galilee, he saw Simon and his brother Andrew casting a net in the sea, for they were fishermen.
17 Әйса уларға: — Мениң кәйнимдин меңиңлар, мән силәрни адәм тутқучи белиқчи қилимән! — деди.
‘Come and follow me,’ Jesus said, ‘and I will teach you to fish for people.’
18 Улар шуан торлирини ташлап, униңға әгишип маңди.
They left their nets at once, and followed him.
19 У шу йәрдин бир аз өтүп Зәбәдийниң оғли Яқупни иниси Юһанна билән көрди. Бу иккиси кемидә туруп торлирини оңшавататти.
Going on a little further, he saw James, Zebedee’s son, and his brother John, who were in their boat mending the nets.
20 У шуан уларниму чақирди. Улар атиси Зәбәдийни мәдикарлар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири униң билән маңди.
Jesus called them at once, and they left their father Zebedee in the boat with the crew, and went after him.
21 Улар КәпәрНаһум шәһиригә кирди. Шабат күни у удул синагогқа кирип, тәлим беришкә башлиди.
They walked to Capernaum. On the next Sabbath Jesus went into the synagogue and began to teach.
22 Халайиқ униң тәлимигә һәйрануһәс болушти. Чүнки униң тәлимлири Тәврат устазлириниңкигә охшимайтти, бәлки толиму нопузлуқ еди.
The people were amazed at his teaching, for he taught them like one who had authority, and not like the teachers of the Law.
23 Синагогта напак роһ чаплашқан бир адәм бар еди. У:
Now there was in their synagogue at the time a man under the power of a foul spirit, who called out,
24 — И Насарәтлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Сән бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, сән Худаниң Муқәддәс болғучисисән! — дәп товлайтти.
‘What do you want with us, Jesus the Nazarene? Have you come to destroy us? I know who you are – the Holy One of God!’
25 Лекин Әйса [җинға] тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм, бу адәмдин чиқ! — деди.
But Jesus rebuked the spirit, ‘Be silent! Come out from him.’
26 Напак роһ һелиқи адәмниң тенини тартиштуруп, қаттиқ вақириғиничә униңдин чиқип кәтти.
The foul spirit threw the man into a fit, and with a loud cry came out from him.
27 Халайиқ һәммиси буниңдин интайин һәйран болуп, өз ара ғул-ғула қилишип: — Бу қандақ иш? Йеңи бир тәлимғу! Чүнки у һоқуқ билән һәтта напак роһларғиму буйруқ қилалайдикән, уларму униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.
They were all so amazed that they kept asking each other, ‘What is this? What is this, a new kind of teaching? He gives his commands with authority even to the foul spirits, and they obey him!’
28 Буниңдин униң шөһрити шу һаман пүтүн Галилийә өлкисиниң әтрапиға пур кәтти.
His fame spread at once in all directions, through the whole region of Galilee.
29 Улар синагогдин чиқипла, Яқуп вә Юһанна билән Симон вә Андриясниң өйигә барди.
As soon as they had left the synagogue, they went to the house of Simon and Andrew, along with James and John.
30 Амма Симонниң қейинаниси қизитма ичидә йетип қалған еди. Улар дәрһал униң әһвалини [Әйсаға] ейтти.
Now Simon’s mother-in-law was lying ill with a fever, and they at once told Jesus about her.
31 У аялниң қешиға берип, қолидин тутуп, йөләп өрә турғузди. Униң қизитмиси дәрһал янди вә у уларни күтүшкә киришти.
Jesus went up to her and, grasping her hand, raised her up; the fever left her, and she began to take care of them.
32 Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ ағриқларни вә җин чаплашқанларни униң алдиға елип келишти.
In the evening, after sunset, the people brought to Jesus all who were ill or possessed by demons;
33 Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.
and the whole city was gathered round the door.
34 Шуниң билән у һәр түрлүк кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти вә нурғун җинларни кишиләрдин һайдивәтти. Лекин у җинларниң гәп қилишқа йол қоймиди, чүнки улар униң ким екәнлигини билишәтти.
Jesus cured many who were ill with various diseases, and drove out many demons, and would not permit them to speak, because they knew him to be the Christ.
35 Әтиси әтигән таң техи атмастинла, у орнидин туруп, [шәһәрдин] чиқип, хилвәт бир җайға берип дуа-тилавәт қилди.
In the morning, long before daylight, Jesus got up and went out to a lonely spot, where he began to pray.
36 Симон билән униң һәмраһлири уни издәп чиқти.
But Simon and his companions went out searching for him;
37 Уни тапқанда: — Һәммә адәм сени издишиватиду! — дейишти.
and, when they found him, they exclaimed, ‘Everyone is looking for you!’
38 У уларға: — Башқа йәрләргә, әтраптики йезиларғиму сөз-каламни җакалишим үчүн барайли. Чүнки мән дәл мошу иш үчүн келишим, — деди.
But Jesus said to them, ‘Let us go somewhere else, into the country towns nearby so that I can make my proclamation in them also; for that was why I came.’
39 Шундақ қилип, у пүткүл Галилийә өлкисини айлинип, синагоглирида сөз-каламни җакалайтти һәмдә җинларни кишиләрдин һайдиветәтти.
And he went about making his proclamation in their synagogues all through Galilee, and driving out the demons.
40 Мохо кесили бар бир киши униң алдиға келип йелинип, тизлинип туруп: — Әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — дәп өтүнди.
One day a leper came to Jesus and, falling on his knees, begged him for help. ‘If only you are willing,’ he said, ‘you are able to make me clean.’
41 Әйса ичи ағриғач қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак қилинғин! — девиди,
Moved with compassion, Jesus stretched out his hand and touched him, saying as he did so, ‘I am willing; become clean.’
42 шу сөз биләнла мохо кесили дәрһал бемардин кетип, у пак қилинди.
Instantly the leprosy left the man, and he became clean;
43 У униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип [мәсъул] каһинға өзүңни көрситип, каһинларда гувалиқ болуш үчүн, Муса бу кесәлдин пакланғанларға әмир қилған [қурбанлиқларни] сунғин, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.
and then Jesus, after sternly warning him, immediately sent him away,
and said to him, ‘Be careful not to say anything to anyone; but go and show yourself to the priest, and make the offerings for your cleansing directed by Moses, as evidence of your cure.’
45 Бирақ у адәм чиқип, бу ишни көп йәрләрдә җар селип, кәң йейивәтти. Шуниң билән Әйса һеч қандақ шәһәргә очуқ-ашкарә кирәлмәй, бәлки шәһәрләр сиртидики хилвәт җайларда турушқа мәҗбур болди; халайиқ һәр тәрәптин униң йениға топлишатти.
The man, however, went away, and began to speak about it publicly, and to spread the story so widely, that Jesus could no longer go openly into a town, but stayed outside in lonely places; and people came to him from every direction.
