Луқа 5
1 Шундақ болдики, у Гиннисарәт көлиниң бойида турғанда, халайиқ Худаниң сөз-каламини аңлаш үчүн униң әтрапиға олишип қистилишип туратти.
అనన్తరం యీశురేకదా గినేషరథ్దస్య తీర ఉత్తిష్ఠతి, తదా లోకా ఈశ్వరీయకథాం శ్రోతుం తదుపరి ప్రపతితాః|
2 У көл бойида турған икки кемини көрди. Белиқчилар болса кемидин чүшүп, [қирғақта] торлирини жуюшувататти.
తదానీం స హ్దస్య తీరసమీపే నౌద్వయం దదర్శ కిఞ్చ మత్స్యోపజీవినో నావం విహాయ జాలం ప్రక్షాలయన్తి|
3 У кемиләрдин биригә, йәни Симонниңкигә чиқип, униңдин кемини қирғақтин сәл жирақлитишни илтимас қилди. Андин у кемидә олтирип топ-топ халайиққа тәлим бәрди.
తతస్తయోర్ద్వయో ర్మధ్యే శిమోనో నావమారుహ్య తీరాత్ కిఞ్చిద్దూరం యాతుం తస్మిన్ వినయం కృత్వా నౌకాయాముపవిశ్య లోకాన్ ప్రోపదిష్టవాన్|
4 Сөзи түгигәндин кейин, у Симонға: — Кемини чоңқуррақ йәргә һайдап берип, белиқларни тутушқа торлириңларни селиңлар, — деди.
పశ్చాత్ తం ప్రస్తావం సమాప్య స శిమోనం వ్యాజహార, గభీరం జలం గత్వా మత్స్యాన్ ధర్త్తుం జాలం నిక్షిప|
5 Симон униңға җававән: — Устаз, биз пүтүн кечичә җапа тартип һеч нәрсә туталмидуқ. Бирақ сениң сөзүң билән торни салсам салай, деди.
తతః శిమోన బభాషే, హే గురో యద్యపి వయం కృత్స్నాం యామినీం పరిశ్రమ్య మత్స్యైకమపి న ప్రాప్తాస్తథాపి భవతో నిదేశతో జాలం క్షిపామః|
6 Улар шундақ қиливиди, нурғун белиқлар торға чүшти; тор сөкүлүшкә башлиди.
అథ జాలే క్షిప్తే బహుమత్స్యపతనాద్ ఆనాయః ప్రచ్ఛిన్నః|
7 Шуниң билән улар башқа кемидики шериклирини ярдәмгә келишкә ишарәт қилишти. Улар келип, [белиқларни] икки кемигә лиқ қачиливиди, кемиләр чөкүп кетәй дәп қалди.
తస్మాద్ ఉపకర్త్తుమ్ అన్యనౌస్థాన్ సఙ్గిన ఆయాతుమ్ ఇఙ్గితేన సమాహ్వయన్ తతస్త ఆగత్య మత్స్యై ర్నౌద్వయం ప్రపూరయామాసు ర్యై ర్నౌద్వయం ప్రమగ్నమ్|
8 Симон Петрус бу ишни көрүп, Әйсаниң тизлири алдида жиқилип: — Мәндин жирақлашқайсән, и Рәб! Чүнки мән гунакармән! — деди.
తదా శిమోన్పితరస్తద్ విలోక్య యీశోశ్చరణయోః పతిత్వా, హే ప్రభోహం పాపీ నరో మమ నికటాద్ భవాన్ యాతు, ఇతి కథితవాన్|
9 Чүнки бунчә көп белиқ тутулғанлиғидин у вә униңға һәмраһ болғанлирини һәйранлиқ басқан еди.
యతో జాలే పతితానాం మత్స్యానాం యూథాత్ శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ చమత్కృతవన్తః; శిమోనః సహకారిణౌ సివదేః పుత్రౌ యాకూబ్ యోహన్ చేమౌ తాదృశౌ బభూవతుః|
10 Вә Симонниң шериклири — Зәбәдийниң оғуллири Яқуп билән Юһаннаму һәм шундақ һәйран қалди. Әнди Әйса Симонға: — Қорқмиғин, буниңдин кейин сән адәм тутқучи болисән — деди.
తదా యీశుః శిమోనం జగాద మా భైషీరద్యారభ్య త్వం మనుష్యధరో భవిష్యసి|
11 Улар кемиләрни қирғаққа чиқирип, һәммә нәрсини ташлап қоюп, униңға әгишип маңди.
అనన్తరం సర్వ్వాసు నౌసు తీరమ్ ఆనీతాసు తే సర్వ్వాన్ పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాద్గామినో బభూవుః|
12 Шундақ болдики, у шәһәр-йезиларниң биридә болғанда, мана шу йәрдә, пүтүн бәдинини мохо бесип кәткән бир адәм бар еди; у Әйсани көрүпла униң айиғиға өзини етип униңдин: — Тәхсир, әгәр сән халисаң, мени сақайтип пак қилалайсән! — дәп ялвурди.
తతః పరం యీశౌ కస్మింశ్చిత్ పురే తిష్ఠతి జన ఏకః సర్వ్వాఙ్గకుష్ఠస్తం విలోక్య తస్య సమీపే న్యుబ్జః పతిత్వా సవినయం వక్తుమారేభే, హే ప్రభో యది భవానిచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
13 Әйса қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пакланғин! — девиди, бу адәмниң мохо кесили дәрһал униңдин кәтти.
తదానీం స పాణిం ప్రసార్య్య తదఙ్గం స్పృశన్ బభాషే త్వం పరిష్క్రియస్వేతి మమేచ్ఛాస్తి తతస్తత్క్షణం స కుష్ఠాత్ ముక్తః|
14 Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип каһинға өзүңни көрситип, уларда бир гувалиқ болуш үчүн, Муса бу ишта әмир қилғандәк өзүңниң сақайтилғиниң үчүн бир [қурбанлиқни] сунғин, — деди.
పశ్చాత్ స తమాజ్ఞాపయామాస కథామిమాం కస్మైచిద్ అకథయిత్వా యాజకస్య సమీపఞ్చ గత్వా స్వం దర్శయ, లోకేభ్యో నిజపరిష్కృతత్వస్య ప్రమాణదానాయ మూసాజ్ఞానుసారేణ ద్రవ్యముత్మృజస్వ చ|
15 Лекин у тоғрисидики хәвәр техиму тарқилип пур кәтти; шуниң билән топ-топ хәлиқ униң сөзини аңлаш вә өз ағриқ-кесәллирини сақайтиши үчүн униң алдиға жиғилип келәтти.
తథాపి యీశోః సుఖ్యాతి ర్బహు వ్యాప్తుమారేభే కిఞ్చ తస్య కథాం శ్రోతుం స్వీయరోగేభ్యో మోక్తుఞ్చ లోకా ఆజగ్ముః|
16 Һалбуки, у пат-пат улардин чекинип чөллүк йәрләргә берип дуа қилатти.
అథ స ప్రాన్తరం గత్వా ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
17 Шу күнләрниң биридә шундақ болдики, у тәлим бериватқанда, йенида Пәрисийләр вә Тәврат әһлилири олтиратти. Улар Галилийә, Йәһудийә өлкилириниң һәр қайси йеза-қишлақлири вә Йерусалимдин кәлгән еди. Пәрвәрдигарниң кесәлләрни сақайтиш күч-қудрити униңға яр болди.
అపరఞ్చ ఏకదా యీశురుపదిశతి, ఏతర్హి గాలీల్యిహూదాప్రదేశయోః సర్వ్వనగరేభ్యో యిరూశాలమశ్చ కియన్తః ఫిరూశిలోకా వ్యవస్థాపకాశ్చ సమాగత్య తదన్తికే సముపవివిశుః, తస్మిన్ కాలే లోకానామారోగ్యకారణాత్ ప్రభోః ప్రభావః ప్రచకాశే|
18 Шу пәйттә, мана бир қанчә киши зәмбилгә ятқузулған бир паләчни көтирип кәлди. Улар уни униң алдиға әкиришкә интилишти.
పశ్చాత్ కియన్తో లోకా ఏకం పక్షాఘాతినం ఖట్వాయాం నిధాయ యీశోః సమీపమానేతుం సమ్ముఖే స్థాపయితుఞ్చ వ్యాప్రియన్త|
19 Бирақ адәмләрниң толилиғидин кесәлни әкиришкә амал тапалмай, улар өгүзгә елип чиқип, өгүздики каһишларни ечип, кесәлни өйниң ичигә зәмбилдә ятқан һалда халайиқниң оттурисиға, Әйсаниң алдиға чүшүрди.
కిన్తు బహుజననివహసమ్వాధాత్ న శక్నువన్తో గృహోపరి గత్వా గృహపృష్ఠం ఖనిత్వా తం పక్షాఘాతినం సఖట్వం గృహమధ్యే యీశోః సమ్ముఖే ఽవరోహయామాసుః|
20 У уларниң ишәшини көрүп [паләчкә]: — Бурадәр, гуналириң кәчүрүм қилинди! — деди.
తదా యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం విశ్వాసం విలోక్య తం పక్షాఘాతినం వ్యాజహార, హే మానవ తవ పాపమక్షమ్యత|
21 Тәврат устазлири билән Пәрисийләр көңүллиридә: — Бундақ күпүрлүк сөзлигән бу адәм кимдур?! Худадин башқа гуналарни кәчүрәләйдиған ким бар? — дәп ойлашти.
తస్మాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ చిత్తైరిత్థం ప్రచిన్తితవన్తః, ఏష జన ఈశ్వరం నిన్దతి కోయం? కేవలమీశ్వరం వినా పాపం క్షన్తుం కః శక్నోతి?
22 Бирақ Әйса уларниң көңлидә әйип издәшлирини билип йетип, җававән: — Силәр көңлүңларда немишкә әйип издәйсиләр?
తదా యీశుస్తేషామ్ ఇత్థం చిన్తనం విదిత్వా తేభ్యోకథయద్ యూయం మనోభిః కుతో వితర్కయథ?
23 «Гуналириң кәчүрүм қилинди!» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму?
తవ పాపక్షమా జాతా యద్వా త్వముత్థాయ వ్రజ ఏతయో ర్మధ్యే కా కథా సుకథ్యా?
24 Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — У паләч кесәлгә: — Саңа ейтайки, орнуңдин тур, орнуңни жиғиштуруп өйүңгә қайт! — дәп буйруди.
కిన్తు పృథివ్యాం పాపం క్షన్తుం మానవసుతస్య సామర్థ్యమస్తీతి యథా యూయం జ్ఞాతుం శక్నుథ తదర్థం (స తం పక్షాఘాతినం జగాద) ఉత్తిష్ఠ స్వశయ్యాం గృహీత్వా గృహం యాహీతి త్వామాదిశామి|
25 Һелиқи адәм дәрһал уларниң алдида орнидин дәс туруп, өзи ятқан зәмбилни елип, Худани улуқлиғиничә өйигә қайтти.
తస్మాత్ స తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ నిజశయనీయం గృహీత్వా ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ నిజనివేశనం యయౌ|
26 Һәммәйләнни дәһшәтлик һәйранлиқ басти; улар Худани улуқлишип, қорқунучқа чөмгән һалда: — Биз бүгүн тилсимат ишларни көрдуқ! — дейишти.
తస్మాత్ సర్వ్వే విస్మయ ప్రాప్తా మనఃసు భీతాశ్చ వయమద్యాసమ్భవకార్య్యాణ్యదర్శామ ఇత్యుక్త్వా పరమేశ్వరం ధన్యం ప్రోదితాః|
27 Бу ишлардин кейин, у йолға чиқип, Лавий исимлиқ бир баҗгирни көрди. У баҗ жиғидиған орунда олтиратти. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди.
తతః పరం బహిర్గచ్ఛన్ కరసఞ్చయస్థానే లేవినామానం కరసఞ్చాయకం దృష్ట్వా యీశుస్తమభిదధే మమ పశ్చాదేహి|
28 У орнидин туруп, һәммини ташлап, униңға әгәшти.
తస్మాత్ స తత్క్షణాత్ సర్వ్వం పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాదియాయ|
29 Лавий өйидә униңға катта бир зияпәт бәрди. Улар билән зор бир топ баҗгирлар вә башқиларму шу йәрдә һәмдәстихан болған еди.
అనన్తరం లేవి ర్నిజగృహే తదర్థం మహాభోజ్యం చకార, తదా తైః సహానేకే కరసఞ్చాయినస్తదన్యలోకాశ్చ భోక్తుముపవివిశుః|
30 Бирақ Пәрисийләр вә уларниң еқимидики Тәврат устазлири ғудуңшуп униң мухлислириға: — Силәр немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтирисиләр?! — дәп ағриништи.
తస్మాత్ కారణాత్ చణ్డాలానాం పాపిలోకానాఞ్చ సఙ్గే యూయం కుతో భంగ్ధ్వే పివథ చేతి కథాం కథయిత్వా ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ తస్య శిష్యైః సహ వాగ్యుద్ధం కర్త్తుమారేభిరే|
31 Әйса уларға җававән: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки кесәл адәмләр тевипқа муһтаҗдур.
తస్మాద్ యీశుస్తాన్ ప్రత్యవోచద్ అరోగలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి కిన్తు సరోగాణామేవ|
32 Мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни товиға чақирғили кәлдим, — деди.
అహం ధార్మ్మికాన్ ఆహ్వాతుం నాగతోస్మి కిన్తు మనః పరావర్త్తయితుం పాపిన ఏవ|
33 Андин улар униңдин: — Немишкә Йәһяниң мухлислири дайим роза тутуп дуа-тилавәт қилиду, Пәрисийләрниң мухлислириму шундақ қилиду, лекин сениң мухлислириң йәп-ичипла жүридиғу! — дәп сорашти.
తతస్తే ప్రోచుః, యోహనః ఫిరూశినాఞ్చ శిష్యా వారంవారమ్ ఉపవసన్తి ప్రార్థయన్తే చ కిన్తు తవ శిష్యాః కుతో భుఞ్జతే పివన్తి చ?
34 У уларға: — Тойи болуватқан жигит тойда той меһманлири билән һәмдәстихан олтарған чағда уларни роза тутқузаламсиләр?
తదా స తానాచఖ్యౌ వరే సఙ్గే తిష్ఠతి వరస్య సఖిగణం కిముపవాసయితుం శక్నుథ?
35 Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күнләрдә роза тутиду.
కిన్తు యదా తేషాం నికటాద్ వరో నేష్యతే తదా తే సముపవత్స్యన్తి|
36 У уларға бир тәмсилму кәлтүрди: — Һеч ким йеңи көйнәктин житип, уни кона көйнәккә ямақ қилмайду. Ундақ қилса, йеңи көйнәкниму житқан болиду, шундақла йеңидин алған ямақму кона көйнәккә мас кәлмәйду.
సోపరమపి దృష్టాన్తం కథయామ్బభూవ పురాతనవస్త్రే కోపి నుతనవస్త్రం న సీవ్యతి యతస్తేన సేవనేన జీర్ణవస్త్రం ఛిద్యతే, నూతనపురాతనవస్త్రయో ర్మేలఞ్చ న భవతి|
37 Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Ундақ қилса, йеңи шарапниң [көпүши билән] тулумлар йерилиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду; тулумларму кардин чиқиду.
పురాతన్యాం కుత్వాం కోపి నుతనం ద్రాక్షారసం న నిదధాతి, యతో నవీనద్రాక్షారసస్య తేజసా పురాతనీ కుతూ ర్విదీర్య్యతే తతో ద్రాక్షారసః పతతి కుతూశ్చ నశ్యతి|
38 Шуңа йеңи шарап йеңи тулумларға қачилиниш керәк, шундақта иккилиси сақлинип қалиду.
తతో హేతో ర్నూతన్యాం కుత్వాం నవీనద్రాక్షారసః నిధాతవ్యస్తేనోభయస్య రక్షా భవతి|
39 Униң үстигә, һеч ким кона шараптин кейин йеңисини ичишни халимайду, чүнки у: «Болди, кониси яхши!» дәйду.
అపరఞ్చ పురాతనం ద్రాక్షారసం పీత్వా కోపి నూతనం న వాఞ్ఛతి, యతః స వక్తి నూతనాత్ పురాతనమ్ ప్రశస్తమ్|
