Луқа 5
1 Шундақ болдики, у Гиннисарәт көлиниң бойида турғанда, халайиқ Худаниң сөз-каламини аңлаш үчүн униң әтрапиға олишип қистилишип туратти.
୧ମୁସିଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ଗିନେସରେତ୍ ଦରେୟା ନାଡ଼େଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜୁରୁବିୟୁରାକାଇକ ତାଇକେନା,
2 У көл бойида турған икки кемини көрди. Белиқчилар болса кемидин чүшүп, [қирғақта] торлирини жуюшувататти.
୨ଇନିଃ ବାରିଆ ଲାଉକା ଦରେୟା ଗେନାରେ ଦହଆକାନାଏ ନେଲ୍କେଦାଃ, ହାକୁସାବ୍ ହଡ଼କ ଏନ୍ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଜାଲୋମ୍କ ଚାପିତାଇକେନା ।
3 У кемиләрдин биригә, йәни Симонниңкигә чиқип, униңдин кемини қирғақтин сәл жирақлитишни илтимас қилди. Андин у кемидә олтирип топ-топ халайиққа тәлим бәрди.
୩ୟୀଶୁ ଏନାଏତେ ମିଆଁଦ୍ ଲାଉକାରେ ରାକାବ୍ୟାନାଏ, ଏନାଦ ଶିମୋନ୍ଆଃ ତାଇକେନା ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ଦରେୟା ଗେନାଏତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ତେ ଇଦିମେ ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍ୟାନ୍ଚି ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ଇତୁକେଦ୍କଆଏ ।
4 Сөзи түгигәндин кейин, у Симонға: — Кемини чоңқуррақ йәргә һайдап берип, белиқларни тутушқа торлириңларни селиңлар, — деди.
୪ଇନିଃ କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଲାଉକା ତାମାଃକେ ଇକିର୍ତେ ଇଦିମେ ଆଡଃ ହାକୁସାବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଜାଲୋମ୍ ତାମାଃ ହୁଦ୍ମାଏମେ ।”
5 Симон униңға җававән: — Устаз, биз пүтүн кечичә җапа тартип һеч нәрсә туталмидуқ. Бирақ сениң сөзүң билән торни салсам салай, деди.
୫ମେନ୍ଦ ଶିମୋନ୍ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ମିଦ୍ନିଦାଲେ କାମିକେଦା ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ହ ହାକୁ କାଲେ ସାବ୍କେଦ୍କଆ । ମେନ୍ଦ ଆମାଃ କାଜିତେ ଜାଲୋମ୍ ହୁଦ୍ମାୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
6 Улар шундақ қиливиди, нурғун белиқлар торға чүшти; тор сөкүлүшкә башлиди.
୬ଇନ୍କୁ ଜାଲୋମ୍ ହୁଦ୍ମାକେଦ୍ଚି ପୁରାଃ ହାକୁକ ଜାଲୋମ୍କେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଜାଲୋମ୍କ ଚାଗାଡ଼ଃତାନ୍ ତାଇକେନା ।
7 Шуниң билән улар башқа кемидики шериклирини ярдәмгә келишкә ишарәт қилишти. Улар келип, [белиқларни] икки кемигә лиқ қачиливиди, кемиләр чөкүп кетәй дәп қалди.
୭ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁ ଦେଙ୍ଗାନାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ଆକଆଃ ଗାତିକକେ ହାକାଅ କେଦ୍କଆକ । ଆଡଃ ଗାତିକ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ବାରିଆ ଲାଉକାରେ ନିମିନ୍ ହାକୁ ପେରେଃକେଦ୍କଆକ ଯେ ଲାଉକା ତାକଆଃ ଡୁବିଜଃତାନ୍ଲେକା ହବାଅଃ ତାଇକେନା ।
8 Симон Петрус бу ишни көрүп, Әйсаниң тизлири алдида жиқилип: — Мәндин жирақлашқайсән, и Рәб! Чүнки мән гунакармән! — деди.
୮ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆଇଁୟାଃତାଃଏତେ ସାଙ୍ଗିନଃମେଁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ପାପି ହଡ଼ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।”
9 Чүнки бунчә көп белиқ тутулғанлиғидин у вә униңға һәмраһ болғанлирини һәйранлиқ басқан еди.
୯ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଗାତିକ ମିସାତରା ନିମିନ୍ ହାକୁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
10 Вә Симонниң шериклири — Зәбәдийниң оғуллири Яқуп билән Юһаннаму һәм шундақ һәйран қалди. Әнди Әйса Симонға: — Қорқмиғин, буниңдин кейин сән адәм тутқучи болисән — деди.
୧୦ଆଡଃ ଜେବଦୀୟାଃ ହନ୍ ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ ଶିମୋନ୍ଲଃ ମିସାତେ କାମି ତାଇକେନାକିନ୍ ଆଡଃ ଏନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ହ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ ୟାନାକିନ୍ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲମ୍ ବରଏୟା, ନାହାଁଃଏତେ ଆମ୍ ହଡ଼କକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃତେ ଆଉକଆମ୍ ।”
11 Улар кемиләрни қирғаққа чиқирип, һәммә нәрсини ташлап қоюп, униңға әгишип маңди.
୧୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଲାଉକାକକେ ଦରେୟା ଗେନାତେ ତେବାଃକେଦ୍ଚି ସବେନାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେକ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
12 Шундақ болдики, у шәһәр-йезиларниң биридә болғанда, мана шу йәрдә, пүтүн бәдинини мохо бесип кәткән бир адәм бар еди; у Әйсани көрүпла униң айиғиға өзини етип униңдин: — Тәхсир, әгәр сән халисаң, мени сақайтип пак қилалайсән! — дәп ялвурди.
୧୨ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ତାଃରେ ନାଗେଘାଅତେ ପେରେଜାକାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଲଃଗି ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବୁଗିନିୟାର୍ ଦାଡ଼ିୟାମ୍ ।”
13 Әйса қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пакланғин! — девиди, бу адәмниң мохо кесили дәрһал униңдин кәтти.
୧୩ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ତିଃଇ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜୁଟିଦ୍କିୟାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନିଙ୍ଗ୍ ଆମ୍ ବୁଗିନିୟାରଃମେ ।” ଆଡଃ କାଜିତାନ୍ ତର୍ସାଗି ଇନିୟାଃ ନାଗେଘାଅ ଫାର୍ଚିୟାନା ।
14 Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип каһинға өзүңни көрситип, уларда бир гувалиқ болуш үчүн, Муса бу ишта әмир қилғандәк өзүңниң сақайтилғиниң үчүн бир [қурбанлиқни] сунғин, — деди.
୧୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହୁକୁମ୍କିୟାଏ, “ଜେତାଏକେ ନେ କାଜି ଆଲମ୍ ଉଦୁବ୍କଆଃ, ମେନ୍ଦ, ଜୁ, ଯାଜାକ୍ତାଃରେ ଉଦୁବେନ୍ମେ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଗାୱାନାଙ୍ଗ୍ ମୁଶାନାବୀ ଆଚୁକାଦ୍ ଲେକାତେ ଆମାଃ ଫାର୍ଚିରେୟାଃ ଦାଣେଁ ରାକାବେମେଁ ।”
15 Лекин у тоғрисидики хәвәр техиму тарқилип пур кәтти; шуниң билән топ-топ хәлиқ униң сөзини аңлаш вә өз ағриқ-кесәллирини сақайтиши үчүн униң алдиға жиғилип келәтти.
୧୫ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେୟାଃ କାଜି ପୁରାଃଗି ନିତିର୍ୟାନା, ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଇତୁଆନ୍ କାଜିକ ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଆକଆଃ ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃତାଃରେକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
16 Һалбуки, у пат-пат улардин чекинип чөллүк йәрләргә берип дуа қилатти.
୧୬ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
17 Шу күнләрниң биридә шундақ болдики, у тәлим бериватқанда, йенида Пәрисийләр вә Тәврат әһлилири олтиратти. Улар Галилийә, Йәһудийә өлкилириниң һәр қайси йеза-қишлақлири вә Йерусалимдин кәлгән еди. Пәрвәрдигарниң кесәлләрни сақайтиш күч-қудрити униңға яр болди.
୧୭ମୁସିଙ୍ଗ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ଇତୁତାନାଏ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଫାରୁଶୀ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଦୁବାକାନ୍କ ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁ ଗାଲିଲ୍ରେୟାଃ ସବେନ୍ ହାତୁ ଆଡଃ ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ସବେନ୍ ହାତୁ ଆଡଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍କ ତାଇକେନା । ଆଡଃ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ବୁଗିନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ପେଡ଼େଃ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନା ।
18 Шу пәйттә, мана бир қанчә киши зәмбилгә ятқузулған бир паләчни көтирип кәлди. Улар уни униң алдиға әкиришкә интилишти.
୧୮ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ବାତ୍କାନ୍ନିଃକେ ପାର୍କମ୍ରେ ବାଟିୟାକାନ୍ଗି ଗଅଃ ଆଉକିୟାକ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଭିତାର୍ତେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଦହନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
19 Бирақ адәмләрниң толилиғидин кесәлни әкиришкә амал тапалмай, улар өгүзгә елип чиқип, өгүздики каһишларни ечип, кесәлни өйниң ичигә зәмбилдә ятқан һалда халайиқниң оттурисиға, Әйсаниң алдиға чүшүрди.
୧୯ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ତାଇକେନ୍ ହରାତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଭିତାର୍ତେ ଆଉ ନାଙ୍ଗ୍ ହରା କାକ ନାମ୍କେଦା । ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ସାଡ଼୍ମି ଚେତାନ୍ତେ ପାର୍କମ୍ଲଃଗି ଇନିଃକେ ତେଙ୍ଗଃ ରାକାବ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ସାଡ଼୍ମି ଖାପ୍ରା ଆତମ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଡୁଙ୍ଗା ଆଡ଼୍ଗୁକିୟାଃକ ।
20 У уларниң ишәшини көрүп [паләчкә]: — Бурадәр, гуналириң кәчүрүм қилинди! — деди.
୨୦ୟୀଶୁ ଏନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଗାତି, ଆମାଃ ପାପ୍କ ଛାମାୟାନା ।”
21 Тәврат устазлири билән Пәрисийләр көңүллиридә: — Бундақ күпүрлүк сөзлигән бу адәм кимдур?! Худадин башқа гуналарни кәчүрәләйдиған ким бар? — дәп ойлашти.
୨୧ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ଆକ ଆକରେ ଉଡ଼ୁଃକେଦାଃକ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ନିନ୍ଦାଇତାନ୍ ନେ ହଡ଼ ଅକଏ ତାନିଃ? ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଅକଏ ପାପ୍ଛାମା ଦାଡ଼ିୟାଏ?”
22 Бирақ Әйса уларниң көңлидә әйип издәшлирини билип йетип, җававән: — Силәр көңлүңларда немишкә әйип издәйсиләр?
୨୨ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ଆପେୟାଃ ମନ୍ରେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା?
23 «Гуналириң кәчүрүм қилинди!» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму?
୨୩ଅକ୍ନାଃ ରାୱାଲାଃ? ‘ପାପ୍ ତାମାଃକ ଛାମାୟାନା’ ମେନ୍ତେ କାଜିତେୟାଃ ରାୱାଲାଃ ଚି ‘ବିରିଦ୍ମେ ଆଡଃ ସେନେମେ’ ମେନ୍ତେ କାଜିତେୟାଃ?
24 Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — У паләч кесәлгә: — Саңа ейтайки, орнуңдин тур, орнуңни жиғиштуруп өйүңгә қайт! — дәп буйруди.
୨୪ମେନ୍ଦ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ପାପ୍ ଛାମାରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ମେନାଃ” ଏନା ଆପେ ସାରିକାମେନ୍ତେ, ଇନିଃ ଏନ୍ ବାତ୍କାନ୍ନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ଆଡଃ ପାର୍କମ୍ତାମାଃ ଗଅଃକେଦ୍ତେ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃମେ ।”
25 Һелиқи адәм дәрһал уларниң алдида орнидин дәс туруп, өзи ятқан зәмбилни елип, Худани улуқлиғиничә өйигә қайтти.
୨୫ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ଇନିଃ ଇନ୍କୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଗିତିଜାକାନ୍ ପାର୍କମ୍କେ ତେଙ୍ଗଃକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
26 Һәммәйләнни дәһшәтлик һәйранлиқ басти; улар Худани улуқлишип, қорқунучқа чөмгән һалда: — Биз бүгүн тилсимат ишларни көрдуқ! — дейишти.
୨୬ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇକାନ୍ ସବେନ୍କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନକ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍କିୟାକ, “ଆବୁ ତିସିଙ୍ଗ୍ ହାଏକାଟ୍ କାମିବୁ ନେଲ୍କେଦା” ମେନ୍ତେ ବରତାନ୍ଲଃକ କାଜିକେଦା ।
27 Бу ишлардин кейин, у йолға чиқип, Лавий исимлиқ бир баҗгирни көрди. У баҗ жиғидиған орунда олтиратти. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди.
୨୭ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା, ଆଡଃ ଲେବୀ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ମାଲ୍ହାରମ୍ନିଃକେ ମାଲ୍ହାରମ୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବାକାନାଏ ନେଲ୍କିୟା । ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ମେତାଇଜାଏ, “ଦେଲା ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
28 У орнидин туруп, һәммини ташлап, униңға әгәшти.
୨୮ଆଡଃ ଲେବୀ ସବେନାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
29 Лавий өйидә униңға катта бир зияпәт бәрди. Улар билән зор бир топ баҗгирлар вә башқиларму шу йәрдә һәмдәстихан болған еди.
୨୯ଏନ୍ତେ ଲେବୀ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ୟୀଶୁ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଃଁ ବାଇକେଦାଏ, ଆଡଃ ପୁରାଃ ମାଲ୍ହାରମ୍କ ଆଡଃ ଏଟାଃ ହଡ଼କ ଇନ୍କୁଲଃକ ଜମ୍ତାଇକେନା ।
30 Бирақ Пәрисийләр вә уларниң еқимидики Тәврат устазлири ғудуңшуп униң мухлислириға: — Силәр немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтирисиләр?! — дәп ағриништи.
୩୦ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ କୁର୍ବୁରାଅଃତାନ୍ଲଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆକ, “ଆପେ ମାଲ୍ହାରମ୍କଲଃ ଆଡଃ ପାପିକଲଃ ଚିକା ନାଗେନ୍ତେ ଜମ୍, ନୁଁ ତାନାପେ?”
31 Әйса уларға җававән: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки кесәл адәмләр тевипқа муһтаҗдур.
୩୧ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “କା ହାସୁତାନ୍କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇଦ୍ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ମେନ୍ଦ ହାସୁତାନ୍କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇଦ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
32 Мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни товиға чақирғили кәлдим, — деди.
୩୨ଆଇଙ୍ଗ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼କକେ କେଡ଼ା ନାଗେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନା, ମେନ୍ଦ ପାପି ହଡ଼କଆଃ ମନ୍ରୁହାଡ଼ଃ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
33 Андин улар униңдин: — Немишкә Йәһяниң мухлислири дайим роза тутуп дуа-тилавәт қилиду, Пәрисийләрниң мухлислириму шундақ қилиду, лекин сениң мухлислириң йәп-ичипла жүридиғу! — дәп сорашти.
୩୩ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ମଣେଁସା କାଟାବ୍ ଆଡଃ ବିନ୍ତିୟାଃକ, ଏନ୍ଲେକା ଫାରୁଶୀକଆଃ ଚେଲାକହ ରିକାଃକ, ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ଚେଲାକ ସବେନ୍ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍ ନୁଁ ତାନାକ ।”
34 У уларға: — Тойи болуватқан жигит тойда той меһманлири билән һәмдәстихан олтарған чағда уларни роза тутқузаламсиләр?
୩୪ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ଆଣ୍ଦିଅଡ଼ାଃରେ ଦୁହ୍ଲାକଡ଼ା ବାଲାକଲଃ ତାଇନଃ ଜାକେଦ୍ ଆପେ ଚିୟାଃ ଇନ୍କୁକେ କାଟାବ୍ରିକା ଦାଡ଼ିୟାକଆପେ? କାହାଗି!
35 Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күнләрдә роза тутиду.
୩୫ମେନ୍ଦ ନେଡା ହିଜୁଃଆ ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁତାଃଏତେ ଦୁହ୍ଲାକଡ଼ା ବିନ୍ଗାଅଃଆଏ, ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁ କାଟାବ୍ ରିକାଏୟାକ ।”
36 У уларға бир тәмсилму кәлтүрди: — Һеч ким йеңи көйнәктин житип, уни кона көйнәккә ямақ қилмайду. Ундақ қилса, йеңи көйнәкниму житқан болиду, шундақла йеңидин алған ямақму кона көйнәккә мас кәлмәйду.
୩୬ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ନେ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଜେତାଏ ନାୱା ଲିଜାଃରେୟାଃ କେଚାଃ ମାରି ଲିଜାଃରେ ଜଡ଼ାଇକେଦ୍ତେ କାକ ତୁନାୟା । ଆଡଃ ଏନ୍କାଲେରେଦ ନାୱା ଲିଜାଃଏ ଚାଗାଡ଼େୟା ଆଡଃ ନାୱା ଲିଜାଃରେୟାଃ କେଚାଃ ମାରିଲିଜାଃରେ କା ମେସାଅଃଆ ।
37 Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Ундақ қилса, йеңи шарапниң [көпүши билән] тулумлар йерилиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду; тулумларму кардин чиқиду.
୩୭ଆଡଃ ଜେତାଏ ନାୱା ଦାଖ୍ରାସିକେ ମାରି ଉହୁର୍ତୁମ୍ବାରେ ଜେତାଏ କାକ ଦୁଲ୍ପେରେଜେୟା । ଚିୟାଃଚି ନାୱା ଦାଖ୍ରାସି ମାରି ଉହୁର୍ତୁମ୍ବାରେୟାଃ ଥାଇଲାକେ ଚାଗାଡ଼୍ତାଃଏ ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି ଲିଙ୍ଗି ଏଣ୍ଡାଗଃଆ ଆଡଃ ଉହୁର୍ରେୟାଃ ଥାଇଲା ଜିୟନଃଆ ।
38 Шуңа йеңи шарап йеңи тулумларға қачилиниш керәк, шундақта иккилиси сақлинип қалиду.
୩୮ମେନ୍ଦ ନାୱା ଦାଖ୍ରାସିକେ ନାୱା ଉହୁର୍ତୁମ୍ବାରେୟାଃ ଥାଇଲାରେ ପେରେଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
39 Униң үстигә, һеч ким кона шараптин кейин йеңисини ичишни халимайду, чүнки у: «Болди, кониси яхши!» дәйду.
୩୯ଆଡଃ ଜେତାଏ ହଡ଼ ମାରି ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁକେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ନାୱା କାଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ‘ମାରିତେୟାଃକେ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃ ତାନାଃ’ ମେନେୟାଏ ।”
