Юһанна 1
1 Муқәддәмдә «Калам» бар еди; Калам Худа билән биллә еди һәм Калам Худа еди.
ആദൗ വാദ ആസീത് സ ച വാദ ഈശ്വരേണ സാർധമാസീത് സ വാദഃ സ്വയമീശ്വര ഏവ|
2 У муқәддәмдә Худа билән биллә еди.
സ ആദാവീശ്വരേണ സഹാസീത്|
3 У арқилиқ барлиқ мәвҗудатлар яритилди вә барлиқ яритилғанларниң һеч бири униңсиз яритилған әмәс.
തേന സർവ്വം വസ്തു സസൃജേ സർവ്വേഷു സൃഷ്ടവസ്തുഷു കിമപി വസ്തു തേനാസൃഷ്ടം നാസ്തി|
4 Униңда һаятлиқ бар еди вә шу һаятлиқ инсанларға нур елип кәлди.
സ ജീവനസ്യാകാരഃ, തച്ച ജീവനം മനുഷ്യാണാം ജ്യോതിഃ
5 Вә нур қараңғулуқта парлайду вә қараңғулуқ болса нурни һеч бесип чүшәлигән әмәс.
തജ്ജ്യോതിരന്ധകാരേ പ്രചകാശേ കിന്ത്വന്ധകാരസ്തന്ന ജഗ്രാഹ|
6 Бир адәм Худадин кәлди. Униң исми Йәһя еди.
യോഹൻ നാമക ഏകോ മനുജ ഈശ്വരേണ പ്രേഷയാഞ്ചക്രേ|
7 У гувалиқ бериш үчүн, йәни һәммә инсан өзи арқилиқ ишәндүрүлсун, дәп нурға гувачи болушқа кәлгән еди.
തദ്വാരാ യഥാ സർവ്വേ വിശ്വസന്തി തദർഥം സ തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതും സാക്ഷിസ്വരൂപോ ഭൂത്വാഗമത്,
8 [Йәһяниң] өзи шу нур әмәс, бәлки пәқәт шу нурға гувалиқ беришкә кәлгән еди.
സ സ്വയം തജ്ജ്യോതി ർന കിന്തു തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതുമാഗമത്|
9 Һәқиқий нур, йәни пүткүл инсанни йорутқучи нур дунияға келиватқан еди.
ജഗത്യാഗത്യ യഃ സർവ്വമനുജേഭ്യോ ദീപ്തിം ദദാതി തദേവ സത്യജ്യോതിഃ|
10 У дунияда болған вә дуния у арқилиқ барлиққа кәлтүрүлгән болсиму, лекин дуния уни тонумиди.
സ യജ്ജഗദസൃജത് തന്മദ്യ ഏവ സ ആസീത് കിന്തു ജഗതോ ലോകാസ്തം നാജാനൻ|
11 У өзиниңкиләргә кәлгән болсиму, бирақ уни өз хәлқи қобул қилмиди.
നിജാധികാരം സ ആഗച്ഛത് കിന്തു പ്രജാസ്തം നാഗൃഹ്ലൻ|
12 Шундақтиму, у өзини қобул қилғанлар, йәни өз намиға етиқат қилғанларниң һәммисигә Худаниң пәрзәнти болуш һоқуқини ата қилди.
തഥാപി യേ യേ തമഗൃഹ്ലൻ അർഥാത് തസ്യ നാമ്നി വ്യശ്വസൻ തേഭ്യ ഈശ്വരസ്യ പുത്രാ ഭവിതുമ് അധികാരമ് അദദാത്|
13 Уни қобул қилған мошулар я қандин, я әтләрдин, я инсан ирадисидин әмәс, бәлки Худадин төрәлгән болиду.
തേഷാം ജനിഃ ശോണിതാന്ന ശാരീരികാഭിലാഷാന്ന മാനവാനാമിച്ഛാതോ ന കിന്ത്വീശ്വരാദഭവത്|
14 Калам инсан болди һәм аримизда маканлашти вә биз униң шан-шәривигә қаридуқ; у шан-шәрәп болса, Атиниң йенидин кәлгән, меһри-шәпқәт вә һәқиқәткә толған бирдин-бир йеганә Оғлиниңкидур.
സ വാദോ മനുഷ്യരൂപേണാവതീര്യ്യ സത്യതാനുഗ്രഹാഭ്യാം പരിപൂർണഃ സൻ സാർധമ് അസ്മാഭി ർന്യവസത് തതഃ പിതുരദ്വിതീയപുത്രസ്യ യോഗ്യോ യോ മഹിമാ തം മഹിമാനം തസ്യാപശ്യാമ|
15 (Йәһя униңға гувалиқ берип: — Мана, мән [силәргә]: «Мәндин кейин кәлгүчи мәндин үстүндур, чүнки у мән дунияға келиштин бурунла болған еди» дегиним дәл мошу кишидур! — дәп җар қилди)
തതോ യോഹനപി പ്രചാര്യ്യ സാക്ഷ്യമിദം ദത്തവാൻ യോ മമ പശ്ചാദ് ആഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ; യതോ മത്പൂർവ്വം സ വിദ്യമാന ആസീത്; യദർഥമ് അഹം സാക്ഷ്യമിദമ് അദാം സ ഏഷഃ|
16 Чүнки һәммимиз униңдики толуп ташқанлардин илтипат үстигә илтипат алдуқ.
അപരഞ്ച തസ്യ പൂർണതായാ വയം സർവ്വേ ക്രമശഃ ക്രമശോനുഗ്രഹം പ്രാപ്താഃ|
17 Чүнки Тәврат қануни Муса [пәйғәмбәр] арқилиқ йәткүзүлгән еди; лекин меһри-шәпқәт вә һәқиқәт Әйса Мәсиһ арқилиқ йәткүзүлди.
മൂസാദ്വാരാ വ്യവസ്ഥാ ദത്താ കിന്ത്വനുഗ്രഹഃ സത്യത്വഞ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാ സമുപാതിഷ്ഠതാം|
18 Худани һеч ким көрүп баққан әмәс; бирақ Атиниң қучиғида турғучи, йәни бирдин-бир Оғул Уни аян қилди.
കോപി മനുജ ഈശ്വരം കദാപി നാപശ്യത് കിന്തു പിതുഃ ക്രോഡസ്ഥോഽദ്വിതീയഃ പുത്രസ്തം പ്രകാശയത്|
19 Йерусалимдики Йәһудийлар Йәһядин «Сән кимсән?» дәп сүрүштә қилишқа каһинлар билән Лавийларни униң йениға әвәткәндә, униң уларға җававән бәргән гувалиғи мундақ еди:
ത്വം കഃ? ഇതി വാക്യം പ്രേഷ്ടും യദാ യിഹൂദീയലോകാ യാജകാൻ ലേവിലോകാംശ്ച യിരൂശാലമോ യോഹനഃ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ,
20 У етирап қилип, һеч иккиләнмәй: — «Мән Мәсиһ әмәсмән» — дәп ениқ етирап қилди.
തദാ സ സ്വീകൃതവാൻ നാപഹ്നൂതവാൻ നാഹമ് അഭിഷിക്ത ഇത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
21 Улар униңдин: — Ундақта өзүң ким болисән? Иляс [пәйғәмбәр]мусән? — дәп сориди. — Яқ, мән у әмәсмән, — деди у. — Әмисә, сән һелиқи пәйғәмбәрмусән? — дәп сориди улар. У йәнә: — Яқ! — деди.
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി കോ ഭവാൻ? കിം ഏലിയഃ? സോവദത് ന; തതസ്തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീ? സോവദത് നാഹം സഃ|
22 Шуңа улар униңдин: — Ундақта, сән зади ким болисән? Бизни әвәткәнләргә җавап беришимиз үчүн, [бизгә ейтқин], өзүң тоғрилиқ немә дәйсән? — дәп сориди.
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ കഃ? വയം ഗത്വാ പ്രേരകാൻ ത്വയി കിം വക്ഷ്യാമഃ? സ്വസ്മിൻ കിം വദസി?
23 Йәһя мундақ җавап бәрди: — Йәшая пәйғәмбәр бурун ейтқандәк, чөлдә «Рәбниң йолини түз қилиңлар» дәп товлайдиған аваздурмән!
തദാ സോവദത്| പരമേശസ്യ പന്ഥാനം പരിഷ്കുരുത സർവ്വതഃ| ഇതീദം പ്രാന്തരേ വാക്യം വദതഃ കസ്യചിദ്രവഃ| കഥാമിമാം യസ്മിൻ യിശയിയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ലിഖിതവാൻ സോഹമ്|
24 Әнди [Йерусалимдин] әвәтилгәнләр Пәрисийләрдин еди. Улар йәнә Йәһядин: — Сән я Мәсиһ, я Иляс яки һелиқи пәйғәмбәр болмисаң, немә дәп кишиләрни суға чөмүлдүрисән? — дәп сориди.
യേ പ്രേഷിതാസ്തേ ഫിരൂശിലോകാഃ|
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ യദി നാഭിഷിക്തോസി ഏലിയോസി ന സ ഭവിഷ്യദ്വാദ്യപി നാസി ച, തർഹി ലോകാൻ മജ്ജയസി കുതഃ?
26 Йәһя уларға мундақ дәп җавап бәрди: — Мән кишиләрни суғила чөмүлдүримән, лекин араңларда турғучи силәр тонумиған бириси бар;
തതോ യോഹൻ പ്രത്യവോചത്, തോയേഽഹം മജ്ജയാമീതി സത്യം കിന്തു യം യൂയം ന ജാനീഥ താദൃശ ഏകോ ജനോ യുഷ്മാകം മധ്യ ഉപതിഷ്ഠതി|
27 у мәндин кейин кәлгүчи болуп, мән һәтта униң кәшиниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
സ മത്പശ്ചാദ് ആഗതോപി മത്പൂർവ്വം വർത്തമാന ആസീത് തസ്യ പാദുകാബന്ധനം മോചയിതുമപി നാഹം യോഗ്യോസ്മി|
28 Бу ишлар Иордан дәриясиниң шәрқий қетидики Бәйт-Ания йезисида, йәни Йәһя пәйғәмбәр кишиләрни [суға] чөмүлдүрүватқан йәрдә йүз бәргән еди.
യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരസ്ഥബൈഥബാരായാം യസ്മിൻസ്ഥാനേ യോഹനമജ്ജയത് തസ്മിന സ്ഥാനേ സർവ്വമേതദ് അഘടത|
29 Әтиси, Йәһя Әйсаниң өзигә қарап келиватқанлиғини көрүп мундақ деди: — Мана, пүткүл дунияниң гуналирини елип ташлайдиған Худаниң қозиси!
പരേഽഹനി യോഹൻ സ്വനികടമാഗച്ഛന്തം യിശും വിലോക്യ പ്രാവോചത് ജഗതഃ പാപമോചകമ് ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യത|
30 Мана, мән [силәргә]: «Мәндин кейин кәлгүчи бириси бар, у мәндин үстүндур, чүнки у мән дунияда болуштин бурунла болған еди» дегиним дәл мошу кишидур!
യോ മമ പശ്ചാദാഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ, യതോ ഹേതോർമത്പൂർവ്വം സോഽവർത്തത യസ്മിന്നഹം കഥാമിമാം കഥിതവാൻ സ ഏവായം|
31 Мән бурун уни билмисәмму, лекин уни Исраилға аян болсун дәп, кишиләрни суға чөмүлдүргили кәлдим.
അപരം നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ കിന്തു ഇസ്രായേല്ലോകാ ഏനം യഥാ പരിചിന്വന്തി തദഭിപ്രായേണാഹം ജലേ മജ്ജയിതുമാഗച്ഛമ്|
32 Йәһя йәнә гувалиқ берип мундақ деди: — Мән Роһниң пахтәк һалитидә асмандин чүшүп, униң үстигә қонғанлиғини көрдүм.
പുനശ്ച യോഹനപരമേകം പ്രമാണം ദത്വാ കഥിതവാൻ വിഹായസഃ കപോതവദ് അവതരന്തമാത്മാനമ് അസ്യോപര്യ്യവതിഷ്ഠന്തം ച ദൃഷ്ടവാനഹമ്|
33 Мән әслидә уни билмигән едим; лекин мени кишиләрни суға чөмүлдүрүшкә Әвәткүчи маңа: «Сән Роһниң чүшүп, кимниң үстигә қонғанлиғини көрсәң, у кишиләрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүргүчи болиду!» дегән еди.
നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ ഇതി സത്യം കിന്തു യോ ജലേ മജ്ജയിതും മാം പ്രൈരയത് സ ഏവേമാം കഥാമകഥയത് യസ്യോപര്യ്യാത്മാനമ് അവതരന്തമ് അവതിഷ്ഠന്തഞ്ച ദ്രക്ഷയസി സഏവ പവിത്രേ ആത്മനി മജ്ജയിഷ്യതി|
34 Мән дәрвәқә шу ишни көрдүм, шуңа униң һәқиқәтән Худаниң Оғли екәнлигигә гувалиқ бәрдим!
അവസ്തന്നിരീക്ഷ്യായമ് ഈശ്വരസ്യ തനയ ഇതി പ്രമാണം ദദാമി|
35 Әтиси, Йәһя икки мухлиси билән йәнә шу йәрдә туратти.
പരേഽഹനി യോഹൻ ദ്വാഭ്യാം ശിഷ്യാഭ്യാം സാർദ്ധേം തിഷ്ഠൻ
36 У [у йәрдин] меңип кетиватқан Әйсани көрүп: — Қараңлар! Худаниң қозиси! — деди.
യിശും ഗച്ഛന്തം വിലോക്യ ഗദിതവാൻ, ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യതം|
37 Униң бу сөзини аңлиған икки мухлис Әйсаниң кәйнидин меңишти.
ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ യീശോഃ പശ്ചാദ് ഈയതുഃ|
38 Әйса кәйнигә бурулуп, уларниң әгишип келиватқинини көрүп улардин: — Немә издәйсиләр? — дәп сориди. Улар: — Рабби (бу [ибранийчә сөз болуп], «устаз» дегән мәнидә), қәйәрдә турисән? — деди.
തതോ യീശുഃ പരാവൃത്യ തൗ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം കിം ഗവേശയഥഃ? താവപൃച്ഛതാം ഹേ രബ്ബി അർഥാത് ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കുത്ര തിഷ്ഠതി?
39 — Берип көрүңлар, — деди у. Шуниң билән, улар берип униң қәйәрдә туридиғанлиғини көрди вә у күни униң билән биллә турди (бу вақит шу күнниң онинчи саити еди).
തതഃ സോവാദിത് ഏത്യ പശ്യതം| തതോ ദിവസസ്യ തൃതീയപ്രഹരസ്യ ഗതത്വാത് തൗ തദ്ദിനം തസ്യ സങ്ഗേഽസ്ഥാതാം|
40 Йәһя [пәйғәмбәрниң] жуқуриқи сөзини аңлап, Әйсаниң кәйнидин маңған иккиләнниң бири Симон Петрусниң иниси Андрияс еди.
യൗ ദ്വൗ യോഹനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ യിശോഃ പശ്ചാദ് ആഗമതാം തയോഃ ശിമോൻപിതരസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയഃ
41 Андрияс авал өз акиси Симонни тепип, униңға: — Биз «Мәсиһ»ни таптуқ! — деди («Мәсиһ» ибранийчә сөз болуп, грек тилида «Мәсиһләнгән Қутқазғучи» дәп тәрҗимә қилиниду)
സ ഇത്വാ പ്രഥമം നിജസോദരം ശിമോനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ വയം ഖ്രീഷ്ടമ് അർഥാത് അഭിഷിക്തപുരുഷം സാക്ഷാത്കൃതവന്തഃ|
42 вә акисини Әйсаниң алдиға елип барди. Әйса униңға қарап: Сән Юнусниң оғли Симон; буниңдин кейин «Кифас» дәп атилисән, — деди (мәниси «таш»тур).
പശ്ചാത് സ തം യിശോഃ സമീപമ് ആനയത്| തദാ യീശുസ്തം ദൃഷ്ട്വാവദത് ത്വം യൂനസഃ പുത്രഃ ശിമോൻ കിന്തു ത്വന്നാമധേയം കൈഫാഃ വാ പിതരഃ അർഥാത് പ്രസ്തരോ ഭവിഷ്യതി|
43 Әтиси, Әйса Галилийә өлкисигә йол алмақчи еди. У Филипни тепип, униңға: — Маңа әгишип маң! — деди
പരേഽഹനി യീശൗ ഗാലീലം ഗന്തും നിശ്ചിതചേതസി സതി ഫിലിപനാമാനം ജനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
44 (Филип Бәйт-Саидалиқ болуп, Андрияс билән Петрусниң жутдиши еди).
ബൈത്സൈദാനാമ്നി യസ്മിൻ ഗ്രാമേ പിതരാന്ദ്രിയയോർവാസ ആസീത് തസ്മിൻ ഗ്രാമേ തസ്യ ഫിലിപസ്യ വസതിരാസീത്|
45 Филип Натанийәлни тепип, униңға: — Муса пәйғәмбәр Тәвратта вә башқа пәйғәмбәрләрму [язмилирида] бешарәт қилип язған затни таптуқ. У болса Йүсүпниң оғли Насарәтлик Әйса екән! — деди.
പശ്ചാത് ഫിലിപോ നിഥനേലം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദത് മൂസാ വ്യവസ്ഥാ ഗ്രന്ഥേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ച യസ്യാഖ്യാനം ലിഖിതമാസ്തേ തം യൂഷഫഃ പുത്രം നാസരതീയം യീശും സാക്ഷാദ് അകാർഷ്മ വയം|
46 Бирақ Натанийәл: — Насарәт дегән җайдин яхши бир немә чиқамду?! — деди. Келип көрүп бақ! — деди Филип.
തദാ നിഥനേൽ കഥിതവാൻ നാസരന്നഗരാത കിം കശ്ചിദുത്തമ ഉത്പന്തും ശക്നോതി? തതഃ ഫിലിപോ ഽവോചത് ഏത്യ പശ്യ|
47 Әйса Натанийәлниң өзиниң алдиға келиватқанлиғини көрүп, у тоғрилиқ: — Мана, ичидә қилчә һейлә-микриси йоқ һәқиқий бир Исраиллиқ! — деди.
അപരഞ്ച യീശുഃ സ്വസ്യ സമീപം തമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ വ്യാഹൃതവാൻ, പശ്യായം നിഷ്കപടഃ സത്യ ഇസ്രായേല്ലോകഃ|
48 Натанийәл: — Мени қәйеримдин билдиң? — дәп сориди. Әйса униңға җавап берип: — Филип сени чақириштин авал, сениң әнҗир дәриғиниң түвидә олтарғанлиғиңни көргән едим, — деди.
തതഃ സോവദദ്, ഭവാൻ മാം കഥം പ്രത്യഭിജാനാതി? യീശുരവാദീത് ഫിലിപസ്യ ആഹ്വാനാത് പൂർവ്വം യദാ ത്വമുഡുമ്ബരസ്യ തരോർമൂലേഽസ്ഥാസ്തദാ ത്വാമദർശമ്|
49 Натанийәл җававән: — Устаз, сән Худаниң Оғли, Исраилниң Падишасисән! — деди.
നിഥനേൽ അചകഥത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ നിതാന്തമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രോസി, ഭവാൻ ഇസ്രായേല്വംശസ്യ രാജാ|
50 Әйса униңға җававән: — Сени әнҗир дәриғиниң түвидә көргәнлигимни ейтқанлиғим үчүн ишиниватамсән? Буниңдинму чоң ишларни көрисән! — деди
തതോ യീശു ർവ്യാഹരത്, ത്വാമുഡുമ്ബരസ്യ പാദപസ്യ മൂലേ ദൃഷ്ടവാനാഹം മമൈതസ്മാദ്വാക്യാത് കിം ത്വം വ്യശ്വസീഃ? ഏതസ്മാദപ്യാശ്ചര്യ്യാണി കാര്യ്യാണി ദ്രക്ഷ്യസി|
51 вә йәнә: — Бәрһәқ, бәрһәқ силәргә ейтип қояйки, силәр асманлар ечилип, Худаниң пәриштилириниң Инсаноғлиниң үстидин чиқип-чүшүп жүридиғанлиғини көрисиләр! — деди.
അന്യച്ചാവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഇതഃ പരം മോചിതേ മേഘദ്വാരേ തസ്മാന്മനുജസൂനുനാ ഈശ്വരസ്യ ദൂതഗണമ് അവരോഹന്തമാരോഹന്തഞ്ച ദ്രക്ഷ്യഥ|
