Аюп 41
1 Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
Canst thou draw out leviathan with a fishhook? Or press down his tongue with a cord?
2 Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
Canst thou put a rope into his nose? Or pierce his jaw through with a hook?
3 У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
Will he make many supplications unto thee? Or will he speak soft words unto thee?
4 У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
Will he make a covenant with thee, That thou shouldest take him for a servant for ever?
5 Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
Wilt thou play with him as with a bird? Or wilt thou bind him for thy maidens?
6 Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
Will the bands [of fishermen] make traffic of him? Will they part him among the merchants?
7 Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
Canst thou fill his skin with barbed irons, Or his head with fish-spears?
8 Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
Lay thy hand upon him; Remember the battle, and do so no more.
9 Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
Behold, the hope of him is in vain: Will not one be cast down even at the sight of him?
10 Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
None is so fierce that he dare stir him up; Who then is he that can stand before me?
11 Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
Who hath first given unto me, that I should repay him? [Whatsoever is] under the whole heaven is mine.
12 [Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
I will not keep silence concerning his limbs, Nor his mighty strength, nor his goodly frame.
13 Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
Who can strip off his outer garment? Who shall come within his jaws?
14 Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
Who can open the doors of his face? Round about his teeth is terror.
15 Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
[His] strong scales are [his] pride, Shut up together [as with] a close seal.
16 Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
One is so near to another, That no air can come between them.
17 Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
They are joined one to another; They stick together, so that they cannot be sundered.
18 Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
His sneezings flash forth light, And his eyes are like the eyelids of the morning.
19 Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
Out of his mouth go burning torches, And sparks of fire leap forth.
20 Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
Out of his nostrils a smoke goeth, As of a boiling pot and [burning] rushes.
21 Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
His breath kindleth coals, And a flame goeth forth from his mouth.
22 Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
In his neck abideth strength, And terror danceth before him.
23 Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
The flakes of his flesh are joined together: They are firm upon him; they cannot be moved.
24 Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
His heart is as firm as a stone; Yea, firm as the nether millstone.
25 У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
When he raiseth himself up, the mighty are afraid: By reason of consternation they are beside themselves.
26 Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
If one lay at him with the sword, it cannot avail; Nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
27 У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
He counteth iron as straw, [And] brass as rotten wood.
28 Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
The arrow cannot make him flee: Sling-stones are turned with him into stubble.
29 Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
Clubs are counted as stubble: He laugheth at the rushing of the javelin.
30 Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
His underparts are [like] sharp potsherds: He spreadeth [as it were] a threshing-wain upon the mire.
31 У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
He maketh the deep to boil like a pot: He maketh the sea like a pot of ointment.
32 У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
He maketh a path to shine after him; One would think the deep to be hoary.
33 Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
Upon earth there is not his like, That is made without fear.
34 У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
He beholdeth everything that is high: He is king over all the sons of pride.
