Йәшая 10
1 Қәбиһлик қанунлирини түзгүчиләргә, Азаплиқ пәрман-һөкүмләрни язғучиларға вай!
Woe unto them that decree unrighteous decrees, and to the writers that write iniquity;
2 Тул хотунларни олҗимиз қилайли, Житим-йесирларни булап-талайли дәп, Улар мискинләргә адаләтни бәрмәй, Хәлқимдики аҗиз-бечариләрдин һоқуқни булап кетиду.
To turn aside the needy from judgment, and to take away the right of the poor of My people, that widows may be their spoil, and that they may make the fatherless their prey!
3 Һесап алидиған күнидә, Йәни жирақтин кәлгән туюқсиз балаю-апәт күнидә, Немә қилисиләр? Кимдин башпанаһлиқ издәп жүрисиләр? Байлиқ-шөһритиңларни нәгә аманәт қойисиләр?
And what will ye do in the day of visitation, and in the ruin which shall come from far? To whom will ye flee for help? And where will ye leave your glory?
4 Уларға әсирләр арисида зоңзийип олтириштин, Яки өлтүрүлгәнләр арисида жиқилиштин башқа һеч немә қалмиди! Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
They can do nought except crouch under the captives, and fall under the slain. For all this His anger is not turned away, but His hand is stretched out still.
5 Қолиға ғәзивимниң тоқмиқи тутқузулған, Өзүмниң дәрғәзивимниң тайиғи болған Асурийәликкә вай!
O Asshur, the rod of Mine anger, in whose hand as a staff is Mine indignation!
6 Мән уни худасиз бир «ят әл»гә, Дәрғәзивим қаритилған хәлқимгә зәрбә беришкә әвәтимән; Униңға олҗа тутувелишқа, Ғәниймәтни булашқа, [Хәлқимни] кочилардики лай-патқақларни дәссигәндәк дәссәшкә буйруймән.
I do send him against an ungodly nation, and against the people of My wrath do I give him a charge, to take the spoil, and to take the prey, and to tread them down like the mire of the streets.
7 Бирақ [Асурийәликниң] көздә тутқини мошу әмәс, У шундақ һеч ойлиған әмәс. Униң ойлиғини вәйран қилиш, Көп дөләтләрни йоқитиштин ибарәттур.
Howbeit he meaneth not so, neither doth his heart think so; but it is in his heart to destroy, and to cut off nations not a few.
8 У: — «Мениң сәрдарлиримниңму һәммиси падишаларға баравәр әмәсму?
For he saith: 'Are not my princes all of them kings?
9 Кално шәһири Каркемиш шәһиригә, Хамат шәһири Арпад шәһиригә, Самарийә шәһири Дәмәшқ шәһиригә охшаш әмәсму?
Is not Calno as Carchemish? Is not Hamath as Arpad? Is not Samaria as Damascus?
10 Мәбудлири Самарийәниң вә Йерусалимниңкидин улуқ болғини билән, Мениң қолум мошу мәбудқа тәвә болған падишалиқларға егә болушқа йәткидәк турса,
As my hand hath reached the kingdoms of the idols, whose graven images did exceed them of Jerusalem and of Samaria;
11 Самарийә вә униң мәбудлирини қандақ қилған болсам, Йерусалим вә униң мәбудлирини охшашла шундақ қилмамдимән?» — дәйду.
Shall I not, as I have done unto Samaria and her idols, so do to Jerusalem and her idols?'
12 Бирақ Рәб Зион теғи вә Йерусалимда пүткүл җаза ишини пүткүзүп болғандин кейин, У: — «Мән Асурийә падишасиниң көңлидики башбаштақлиқниң ақивитини [униңға чүшүримән], Униң көзлиридики кибирлик нәзәрлирини җазалаймән» дәйду.
Wherefore it shall come to pass, that when the Lord hath performed His whole work upon mount Zion and on Jerusalem, I will punish the fruit of the arrogant heart of the king of Assyria, and the glory of his haughty looks.
13 Чүнки у: — «Бу ишларни өз қолумниң күчи билән, Өз даналиғим билән мән қилғанмән; Чүнки мән әқиллиқтурмән; Мән әлләрниң пасиллирини йоқаттим, Уларниң ғәзнилирини буливалдим, Тәхткә олтарғанларни батур кәби чүшүрүп ташлидиммән;
For he hath said: by the strength of my hand I have done it, and by my wisdom, for I am prudent; in that I have removed the bounds of the peoples, and have robbed their treasures, and have brought down as one mighty the inhabitants;
14 Мән қолумни бир қуш угисиға узатқандәк әлләрниң байлиқлириға узаттим, Бириси ташливетилгән тухумларни тәргәндәк мән пүткүл дунияни жиққанмән; Улардин һеч бириму қанатлирини палақлатмиди, Тумшуғини ачмиди, Яки чук-чук қилип аваз чиқармиди» — дәйду.
And my hand hath found as a nest the riches of the peoples; and as one gathereth eggs that are forsaken, have I gathered all the earth; and there was none that moved the wing, or that opened the mouth, or chirped.
15 Палта өзини ишләткүчисигә лап атса боламду? Һәрә һәридигүчигә почилиқ қилса боламду? Шундақ иш екән, худди таяқ өзини көтәргүчисини ойниталиса болидиғандәк, Худди һаса яғач әмәс болғучини көтәргәндәк болатти әмәсму?!
Should the axe boast itself against him that heweth therewith? Should the saw magnify itself against him that moveth it? as if a rod should move them that lift it up, or as if a staff should lift up him that is not wood.
16 Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар шу [Асурийәлкниң] палванлири арисиға оруқлитиш кесилини әвәтиду, Униң шан-шәривиниң астида лавулдап ялқунлайдиған бир отни яқиду.
Therefore will the Lord, the LORD of hosts, send among his fat ones leanness; and under his glory there shall be kindled a burning like the burning of fire.
17 «Исраилниң Нури»ниң Өзи от, Униңдики Муқәддәс Болғучи ялқун болиду, У бир күн ичидә униң җиғанлири вә тикәнлирини көйдүрүп, жутувалиду.
And the light of Israel shall be for a fire, and his Holy One for a flame; and it shall burn and devour his thorns and his briers in one day.
18 Һәм униң орманзарлиқ вә бағ-етизлириниң шан-шәривини, җан вә тенини көйдүрүп күл қиливетиду; Улар бәәйни җүдәп кетиватқан кесәл адәмдәк болуп қалиду.
And the glory of his forest and of his fruitful field, he will consume both soul and body; and it shall be as when a sick man wasteth away.
19 Буниң билән орманзарлиқтики дәрәқләрниң қеп қалғини шунчә аз болидуки, Кичик бала уларни санап хатириләләйду.
And the remnant of the trees of his forest shall be few, that a child may write them down.
20 Шу күни шундақ болидуки, Исраилниң қалди хәлқи, йәни Яқупниң җәмәтидин қечип қайтқанлар өзлирини урғучиға иккинчи таянмайду; бәлки улар һәқиқәтән Пәрвәрдигар, йәни «Исраилдики Муқәддәс Болғучи»ға тайиниду.
And it shall come to pass in that day, that the remnant of Israel, and they that are escaped of the house of Jacob, shall no more again stay upon him that smote them; but shall stay upon the LORD, the Holy One of Israel, in truth.
21 Бәрһәқ, бир «қалди» қайтип келиду, Йәни Яқупниң «қалдиси» қудрәтлик Тәңриниң йениға қайтип келиду.
A remnant shall return, even the remnant of Jacob, unto God the Mighty.
22 И Исраил, хәлқиң деңиздики қумдәк көп болғини билән, Пәқәт бир қалдиси қайтиду; [Чүнки] һәққанийлиқ билән жүргүзүлгән, бир һалакәтниң тешип үстүңларға чүшүши бекитилгәндур;
For though thy people, O Israel, be as the sand of the sea, only a remnant of them shall return; an extermination is determined, overflowing with righteousness.
23 Чүнки бир һалакәтни — бекитилгән бир һалакәтни самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар пүткүл йәр йүзидә әмәлгә ашуриду.
For an extermination wholly determined shall the Lord, the GOD of hosts, make in the midst of all the earth.
24 Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — « — И Зион теғида турған хәлқим, Асурийәдин қорқма! У сени таяқ билән уридиған, Вә Мисирлиқлардәк саңа қарап һасисини көтиридиған болсиму,
Therefore thus saith the Lord, the GOD of hosts: O My people that dwellest in Zion, be not afraid of Asshur, though he smite thee with the rod, and lift up his staff against thee, after the manner of Egypt.
25 Пәқәт азғинә вақит өтүши биләнла, Силәргә қаратқан мошу дәрғәзивим түгәп, Ғәзивимни уларға һалакәт чүшсун дәп қаритимән.
For yet a very little while, and the indignation shall be accomplished, and Mine anger shall be to their destruction.
26 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар болса, уларға қамча билән һуҗум қозғайду; Уларниң һали «Орәбниң қорам теши»да болған Мидиян қирғинчилиғидәк һаләттә болиду; У һасисини деңизға қаритип, Уни Мисирлиқларниң үстигә көтәргәндәк көтириду;
And the LORD of hosts shall stir up against him a scourge, as in the slaughter of Midian at the Rock of Oreb; and as His rod was over the sea, so shall He lift it up after the manner of Egypt.
27 Андин шу күнидә шундақ болидуки, Униң жүки мүрәңдин, Боюнтуруғи бойнуңдин елип ташлиниду; Майлириң сәвәвидин, Боюнтуруқ сундуруп йоқитилиду.
And it shall come to pass in that day, that his burden shall depart from off thy shoulder, and his yoke from off thy neck, and the yoke shall be destroyed by reason of fatness.
28 Мана, улар Аятқа йетип, Мигрондин өткән, Миқмашта жүк-тақлирини қоюп қойиду;
He is come to Aiath, he is passed through Migron; at Michmas he layeth up his baggage;
29 Улар босуға-давандин өткән, Гебада қонуп қалиду; Рамаһ титрәп кетиду; Саулниң жути Гибеаһдикиләр болса қечип кәткән;
They are gone over the pass; they have taken up their lodging at Geba; Ramah trembleth; Gibeath-shaul is fled.
30 И Галлимниң қизи, пәрядиңни көтәр! Һәй Лаиш, аңлап қой! И бечарә Анатот!
Cry thou with a shrill voice, O daughter of Gallim! Hearken, O Laish! O thou poor Anathoth!
31 Мадмәнаһ болса қачти; Гебимдикиләр бәдәр қачти;
Madmenah is in mad flight; the inhabitants of Gebim flee to cover.
32 Шу күн өтмигичә улар Ноб дөңидә тохтап қалиду; Әшу йәрдә у Зион қизиниң теғиға, Йәни Йерусалимдики дөңгә қарап муштини ойнитиду.
This very day shall he halt at Nob, shaking his hand at the mount of the daughter of Zion, the hill of Jerusalem.
33 Мана, самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар чоң шахларни шиддәт билән кесиветиду; Шуниң билән егиз өскәнләр кесип жиқитилиду; Һали үстүнләр пәсләштүрүлиду.
Behold, the Lord, the LORD of hosts, shall lop the boughs with terror; and the high ones of stature shall be hewn down, and the lofty shall be laid low.
34 У төмүр [қураллар] билән орманлиқниң Барақсан йәрлирини кесип қақаслиқ қиливетиду; Ливан болса улуқ бириси тәрипидин жиқитилиду.
And He shall cut down the thickets of the forest with iron, and Lebanon shall fall by a mighty one.
