अम्सा 16

1 दिल की तदबीरें इंसान से हैं, लेकिन ज़बान का जवाब ख़ुदावन्द की तरफ़ से है।

Заміри серця належать люди́ні, та від Господа — відповідь язика.

2 इंसान की नज़र में उसके सब चाल चलन पाक हैं, लेकिन ख़ुदावन्द रूहों को जाँचता है।

Всі дороги люди́ни чисті в очах її, та зважує душі Господь.

3 अपने सब काम ख़ुदावन्द पर छोड़ दे, तो तेरे इरादे क़ाईम रहेंगे।

Поклади свої чи́ни на Господа, і будуть поста́влені міцно думки́ твої.

4 ख़ुदावन्द ने हर एक चीज़ ख़ास मक़सद के लिए बनाई, हाँ शरीरों को भी उसने बुरे दिन के लिए बनाया।

Все Господь учинив ради ці́лей Своїх, — і безбожного на днину зла.

5 हर एक से जिसके दिल में गु़रूर है, ख़ुदावन्द को नफ़रत है; यक़ीनन वह बे सज़ा न छूटेगा।

Оги́да для Господа всякий бундю́чний, — ручу́ся: не буде такий без вини!

6 शफ़क़त और सच्चाई से बदी का और लोग ख़ुदावन्द के ख़ौफ़ की वजह से बदी से बाज़ आते हैं।

Провина вику́плюється через милість та правду, і страх Господній відво́дить від злого.

7 जब इंसान का चाल चलन ख़ुदावन्द को पसंद आता है तो वह उसके दुश्मनों को भी उसके दोस्त बनाता है।

Як дороги люди́ни Господь уподо́бає, то й її ворогів Він зами́рює з нею.

8 सदाक़त के साथ थोड़ा सा माल, बे इन्साफ़ी की बड़ी आमदनी से बेहतर है।

Ліпше мале справедливе, аніж великі прибу́тки з безпра́в'я.

9 आदमी का दिल आपनी राह ठहराता है लेकिन ख़ुदावन्द उसके क़दमों की रहनुमाई करता है।

Розум люди́ни обдумує путь її, але кроки її наставля́є Госпо́дь.

10 कलाम — ए — रब्बानी बादशाह के लबों से निकलता है, और उसका मुँह 'अदालत करने में ख़ता नहीं करता।

Виріша́льне слово в царя на губа́х, тому в су́ді уста́ його не спроневі́ряться.

11 ठीक तराजू़ और पलड़े ख़ुदावन्द के हैं, थैली के सब तौल बाट उसका काम हैं।

Вага й ша́льки правдиві — від Господа, все каміння ваго́ве в торби́нці — то ді́ло Його.

12 शरारत करने से बादशाहों को नफ़रत है, क्यूँकि तख़्त का क़याम सदाक़त से है।

Чинити безбожне — оги́да царям, бо трон змі́цнюється справедливістю.

13 सादिक़ लब बादशाहों की ख़ुशनूदी हैं, और वह सच बोलने वालों को दोस्त रखते हैं।

Уподо́ба царя́м — губи пра́ведности, і він любить того, хто правдиве говорить.

14 बादशाह का क़हर मौत का क़ासिद है, लेकिन 'अक़्लमंद आदमी उसे ठंडा करता है।

Гнів царя — вісник смерти, та мудра люди́на злагі́днить його́.

15 बादशाह के चेहरे के नूर में ज़िन्दगी है, और उसकी नज़र — ए — 'इनायत आख़री बरसात के बादल की तरह है।

У світлі царсько́го обличчя — життя, а його уподо́ба — мов хмара доще́ва весною.

16 हिकमत का हुसूल सोने से बहुत बेहतर है, और समझ का हुसूल चाँदी से बहुत पसन्दीदा है।

Набува́ння премудрости — як же це ліпше від золота, набува́ння ж розуму — добірні́ше від срі́бла!

17 रास्तकार आदमी की शाहराह यह है कि बदी से भागे, और अपनी राह का निगहबान अपनी जान की हिफ़ाजत करता है।

Путь справедливих — ухиля́тись від зла; хто дорогу свою береже, той душу свою охоро́нює.

18 हलाकत से पहले तकब्बुर, और ज़वाल से पहले ख़ुदबीनी है।

Перед загибіллю гордість буває, а перед упа́дком — бундю́чність.

19 ग़रीबों के साथ फ़रोतन बनना, मुतकब्बिरों के साथ लूट का माल तक़सीम करने से बेहतर है।

Ліпше бути покі́рливим із ла́гідними, ніж здо́бич ділити з бундю́чними.

20 जो कलाम पर तवज्जुह करता है, भलाई देखेगा: और जिसका भरोसा ख़ुदावन्द पर है, मुबारक है।

Хто вважає на слово, той зна́йде добро, хто ж надію складає на Господа — буде блаженний.

21 'अक़्लमंद दिल होशियार कहलाएगा, और शीरीन ज़बानी से 'इल्म की फ़िरावानी होती है।

Мудросердого кличуть „розумний“, а со́лодощ уст прибавляє науки.

22 'अक्लमंद के लिए 'अक़्ल हयात का चश्मा है, लेकिन बेवक़ूफ़ की तरबियत बेवक़ूफ़ ही है।

Розум — джерело життя власнико́ві його, а карта́ння безумних — глупо́та.

23 'अक़्लमंद का दिल उसके मुँह की तरबियत करता है, और उसके लबों को 'इल्म बख़्शता है।

Серце мудрого чинить розумними уста його, і на уста його прибавляє навча́ння.

24 दिलपसंद बातें शहद का छत्ता हैं, वह जी को मीठी लगती हैं और हड्डियों के लिए शिफ़ा हैं।

Приємні слова́ — щільнико́вий то мед, солодкий душі й лік на кості.

25 ऐसी राह भी है, जो इंसान को सीधी मा'लूम होती है; लेकिन उसकी इन्तिहा में मौत की राहें हैं।

Буває, дорога люди́ні здається просто́ю, та кінець її — стежка до смерти.

26 मेहनत करने वाले की ख़्वाहिश उससे काम कराती है, क्यूँकि उसका पेट उसको उभारता है।

Люди́на трудя́ща працює для себе, бо до того примушує рот її.

27 ख़बीस आदमी शरारत को ख़ुद कर निकालता है, और उसके लबों में जैसे जलाने वाली आग है।

Нікчемна люди́на копає лихе, а на у́стах її — як палю́чий огонь.

28 टेढ़ा आदमी फ़ितना ओंगेज़ है, और ग़ीबत करने वाला दोस्तों में जुदाई डालता है।

Лукава людина сварки́ розсіває, а обмо́вник розді́лює дру́зів.

29 तुन्दखू़ आदमी अपने पड़ोसियों को वरग़लाता है, और उसको बुरी राह पर ले जाता है।

Насильник підмо́влює друга свого, і провадить його по недобрій дорозі.

30 आँख मारने वाला कजी ईजाद करता है, और लब चबाने वाला फ़साद खड़ा करता है।

Хто прижму́рює очі свої, той круті́йства виду́мує, хто губами знаки подає, той виконує зло.

31 सफ़ेद सिर शौकत का ताज है; वह सदाक़त की राह पर पाया जाएगा।

Сиви́зна — то пишна корона, знахо́дять її на дорозі праведности.

32 जो क़हर करने में धीमा है पहलवान से बेहतर है, और वह जो अपनी रूह पर ज़ाबित है उस से जो शहर को ले लेता है।

Ліпший від силача́, хто не скорий до гніву, хто ж панує над собою самим, ліпший від завойо́вника міста.

33 पर्ची गोद में डाली जाती है, लेकिन उसका सारा इन्तिज़ाम ख़ुदावन्द की तरफ़ से है।

За пазуху жереб вкладається, та ввесь його ви́рок — від Господа.