< Приповісті 21 >

1 Во́дні пото́ки — царе́ве це серце в Господній руці: куди тільки захоче, його Він скеро́вує.
Serce króla [jest] w ręku PANA [jak] potoki wód; kieruje je, dokąd chce.
2 Всяка дорога люди́ни пряма́ в її о́чах, та керує серцями Госпо́дь.
Wszelka droga człowieka jest słuszna w jego oczach, ale PAN waży serca.
3 Справедливість та правду чинити — для Господа це добірні́ше за жертву.
Czynienie sprawiedliwości i sądu bardziej się podobają PANU niż ofiara.
4 Муж гордого ока та серця надутого — несправедливий, а світильник безбожних — це гріх.
Wyniosłe oczy, pyszne serce [i] praca niegodziwych są grzechem.
5 Думки пильного лиш на достаток ведуть, а всякий квапли́вий — на збиток.
Myśli pracowitego [przynoszą] pewny dostatek, a [myśli] każdego spieszącego się – niedostatek.
6 Набува́ння майна язико́м неправдивим — це скоромину́ща марно́та шукаючих смерти.
Gromadzenie skarbów kłamliwym językiem jest przemijającą marnością tych, którzy szukają śmierci.
7 Насильство безбожних пряму́є на них, бо пра́ва чинити не хо́чуть.
Grabież niegodziwych zniszczy ich, bo nie chcą czynić tego, co sprawiedliwe.
8 Дорога злочинця крута́, а чистий — прями́й його чин.
Droga człowieka jest przewrotna i obca, ale dzieło czystego jest prawe.
9 Ліпше жити в куті́ на даху́, ніж з сварливою жінкою в спі́льному домі.
Lepiej mieszkać w kącie dachu niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.
10 Лихого жадає душа нечестивого, і в о́чах його ближній його не отримає милости.
Dusza niegodziwego pragnie zła, a jego bliźni nie znajduje łaski w jego oczach.
11 Як карають глумли́вця мудріє безумний, а як мудрого вчать, — знання́ набуває.
Gdy się karze szydercę, prosty mądrzeje, a gdy uczą mądrego, przyjmuje wiedzę.
12 До дому свого пригляда́ється праведний, а безбожний дово́дить до зла.
Sprawiedliwy zważa na dom niegodziwego, ale [Bóg] powala niegodziwych za [ich] nieprawość.
13 Хто вухо своє затикає від зо́йку убогого, то й він буде кликати, та не отримає відповіді.
Kto zatyka swe ucho na wołanie ubogiego, ten sam będzie wołał, a nie zostanie wysłuchany.
14 Таємний дару́нок пога́шує гнів, а нея́вний гости́нець — лють сильну.
[Potajemny] dar łagodzi zapalczywość i upominek w zanadrzu uspokaja wielki gniew.
15 Радість праведному — правосу́ддя чинити, а злочи́нцеві — страх.
Radością jest dla sprawiedliwego czynić sąd, a na czyniących nieprawość przyjdzie zniszczenie.
16 Люди́на, що зблуджує від путі розуму, у зборі померлих спочине.
Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, odpocznie w zgromadzeniu umarłych.
17 Хто любить весе́лощі, той немаю́чий, хто любить вино та оливу, той не збагаті́є.
Kto kocha zabawę, zubożeje, a kto kocha wino i olejek, nie wzbogaci się.
18 Безбожний — то викуп за праведного, а лукавий — за щирого.
Niegodziwy [będzie] okupem za sprawiedliwego, a przewrotny – za prawych.
19 Ліпше сидіти в пусти́нній країні, ніж з сварливою та сердитою жінкою.
Lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i gniewliwą żoną.
20 Скарб цінни́й та олива в мешка́нні премудрого, та нищить безумна люди́на його.
Pożądany skarb i olej [są] w mieszkaniu mądrego, ale głupiec je trwoni.
21 Хто жене́ться за праведністю та за милістю, той знахо́дить життя, справедливість та славу.
Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem, znajduje życie, sprawiedliwość i chwałę.
22 До міста хоробрих уві́йде премудрий, і тверди́ню наді́ї його поруйнує.
Mądry wdziera się do miasta mocarzy i burzy potęgę ich ufności.
23 Хто стереже свої уста й свого язика́, той душу свою зберігає від лиха.
Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże swojej duszy przed utrapieniem.
24 Надутий пихо́ю — насмішник ім'я́ йому, він робить усе із бундю́чним зухва́льством.
Hardy i pyszny szyderca – oto imię tego, kto działa w pysznym gniewie.
25 Пожада́ння лінивого вб'є його, бо руки його відмовляють робити, —
Pragnienie leniwego zabija [go], bo jego ręce nie chcą pracować.
26 він кожного дня пожадли́во жадає, а справедливий дає та не жалує.
Przez cały dzień pożąda on zachłannie, a sprawiedliwy daje i nie szczędzi.
27 Жертва безбожних — оги́да, а надто тоді, як за ді́ло безчесне прино́ситься.
Ofiara niegodziwych budzi odrazę, a cóż dopiero, gdy ją w niegodziwości ofiarują.
28 Свідок брехливий загине, а люди́на, що слухає Боже, говори́тиме за́вжди.
Fałszywy świadek zginie, lecz kto słucha, będzie mówił nieustannie.
29 Безбожна люди́на жорстока обличчям своїм, а невинний зміцня́є дорогу свою.
Niegodziwy ma upór na twarzy, ale prawy wytycza swoją drogę.
30 Нема мудрости, ані розуму, ані ради насу́проти Господа.
Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.
31 Приготовлений кінь на день бо́ю, але́ перемога від Господа!
Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.

< Приповісті 21 >