Дії 3
1 Петр та Йоан ійшли вкупі до церкви на молитву о девятій годинї.
ⲁ̅ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲉⲩⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲛϫⲡⲯⲓⲧⲉ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲙⲡⲉϣⲗⲏⲗ
2 І несено одного чоловіка, що був кривий від утроби матери своєї, котрого кладено що дня перед церковними дверима, званими Гарними, просити милостині в тих, що входили в церкву.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛϭⲁⲗⲉ ϫⲓⲛ ⲉϥⲛϩⲏⲧⲥ ⲛⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲉϣⲁⲩϥⲓⲧϥ ⲡⲁⲓ ⲉⲛⲉⲩⲕⲱ ⲙⲙⲟϥ ϩⲓⲣⲙ ⲡⲣⲟ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲉⲥⲱϥ ⲛⲧⲉ ⲡⲣⲡⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲉⲧ ⲙⲛⲧⲛⲁ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲉⲧⲃⲏⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ
3 Побачивши він Петра та Йоана, що хотїли ввійти в церкву, просив милостині.
ⲅ̅ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲉⲩⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ⲉϯ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲙⲛⲧⲛⲁ
4 Споглянувши ж Петр на него з Йоаном, рече: Подивись на нас.
ⲇ̅ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲓⲱⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲙⲛ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϭⲱϣⲧ ⲉⲣⲟⲛ
5 Він же дивив ся пильно на них, сподіваючись що від них прийняти.
ⲉ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϭⲱϣⲧ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϥⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲉϥⲛⲁϫⲓ ⲟⲩⲗⲁⲁⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧⲟⲩ
6 Рече ж Петр: Срібла та золота нема в мене; що ж маю, се тобі даю. В імя Ісуса Христа Назорея встань і ходи.
ⲋ̅ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲛϩⲁⲧ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲛⲛⲟⲩⲃ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲓ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲁⲓϥ ⲇⲉ ϯⲛⲁⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲕ ϩⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲛⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲙⲟⲟϣⲉ
7 І, взявши його за праву руку, звів угору, і зараз його ноги й колїна окрепились,
ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲛⲟⲩⲛⲁⲙ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲧⲁϫⲣⲟ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥϭⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϯⲃⲥ
8 і підскочивши, став та ходив, і ввійшов із ними в церкву, походжаючи, та скачучи, та хвалячи Бога.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϥⲟϭϥ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ⲁϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲉϥϫⲓϥⲟϭⲥ ⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
9 І видів його ввесь народ ходячого й хвалячого Бога.
ⲑ̅ⲁⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
10 А знали його, що се той, що для милостинї сидїв коло Гарних дверей церковних, і сповнили ся страхом і дивом над тим, що сталось йому.
ⲓ̅ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲛⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉϥϣⲉⲧⲙⲛⲧⲛⲁ ϩⲓⲣⲛ ⲧⲡⲩⲗⲏ ⲉⲧⲛⲉⲥⲱⲥ ⲛⲧⲉ ⲡⲣⲡⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲛϩⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲱϣⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲫⲱⲃ ⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟϥ
11 Як же держав ся сцїлений кривий коло Петра та Йоана, збіг ся до них увесь народ у ходник званий Соломонів, дивуючись.
ⲓ̅ⲁ̅ⲉϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲁⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲁ ⲧⲉⲥⲧⲟⲁ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲁⲥⲟⲗⲟⲙⲱⲛ ⲉⲩϣⲧⲣⲧⲱⲣ
12 І вбачаючи се Петр, озвав ся до народу: Мужі Ізраїльскі, чого ви чудуєте ся сим? або чого так пильно до нас дивитись, мов би своєю силою або побожністю зробили ми, щоб ходив він?
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲏⲗ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲓ ⲏ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲟⲣⲙ ⲛⲥⲱⲛ ϩⲱⲥ ⲛⲧⲁⲛⲣ ⲡⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲉⲛϭⲟⲙ ⲏ ⲧⲉⲛⲙⲛⲧⲉⲩⲥⲉⲃⲏⲥ
13 Бог Авраамів, та Ісааків, та Яковів. Бог отцїв наших, прославив Сина свого Ісуса, що ви видали та відреклись Його перед Пилатом, як судив він відпустити Його.
ⲓ̅ⲅ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲙⲛ ⲓⲥⲁⲁⲕ ⲙⲛ ⲓⲁⲕⲱⲃ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁϥϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲓⲥ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲧⲉⲧⲛⲁⲣⲛⲁ ⲙⲙⲟϥⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲉⲁⲡⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲕⲣⲓⲛⲉ ⲉⲕⲁⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ
14 Ви ні Сьвятого й Праведного відреклись, і просили дарувати вам чоловіка душогубця,
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲱ ⲡⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲁⲧⲉⲧⲛⲁⲣⲛⲁ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲧⲉⲧⲛⲁⲓⲧⲓ ⲉⲕⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲣⲉϥϩⲱⲧⲃ
15 а Князя життя убили, котрого Бог воскресив з мертвих; Йому ми сьвідки.
ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲁⲣⲭⲓⲅⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲡⲱⲛϩ ⲁⲧⲉⲧⲛⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲡⲁⲓ ⲁⲛⲟⲛ ⲉⲛϣⲟⲟⲡ ⲛⲁϥ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉ
16 І через віру в імя Його, сього, що бачите й знаєте, окрепило імя Його, і віра, що через Него, дала йому се сцїленнє перед усїма вами.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲉⲧⲛⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲟϥ ⲁϥⲧⲁϫⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ ⲁⲥϯ ⲛⲁϥ ⲙⲡⲉⲓⲟⲩϫⲁⲓ ⲙⲡⲉⲧⲛⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲧⲛ
17 І тепер, брати, знаю, що через незнаннє зробили ви, як і князї ваші.
ⲓ̅ⲍ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ϯⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲁⲁⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲧⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲑⲉ ⲛⲛⲉⲧⲛⲕⲉⲁⲣⲭⲱⲛ
18 Бог же, що наперед звістив устами всїх пророків своїх про муки Христові, сповнив так.
ⲓ̅ⲏ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲩ ϫⲓⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲧⲁⲡⲣⲟ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉϥⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ϣⲟⲡⲟⲩ ⲁϥϫⲟⲕⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ
19 Покайте ся ж і навернїть ся, щоб очистились од гріхів ваших, як прийде час покріплення від лиця Господнього,
ⲓ̅ⲑ̅ⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ϭⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲕⲉⲧ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩϥⲱⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲛⲛⲟⲃⲉ
20 і пішле наперед проповіданого вам Ісуса Христа,
ⲕ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩϣⲁⲛⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲙⲧⲟⲛ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϥⲉⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲟϣϥ ⲛⲁⲛ ⲡⲉⲭⲥ ⲓⲥ
21 котрого мусїло небо прийняти аж до часу новонастання всього, що глаголав Бог устами всїх сьвятих своїх пророків од віку. (aiōn g165)
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲁⲓ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲉⲩⲟⲉⲓϣ ⲙⲡϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲱⲃ ⲛⲓⲙⲛⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲟⲟⲩ ϫⲓⲛ ⲉⲛⲉϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲧⲁⲡⲣⲟ ⲛⲛⲉϥⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ (aiōn g165)
22 Мойсей бо до отцїв промовив: Що пророка підійме вам Господь Бог ваш із братів ваших, як мене. Сього слухайте у всьому, що глаголати ме вам.
ⲕ̅ⲃ̅ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲉⲛ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲟⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛⲥⲛⲏⲩ ⲛⲧⲁϩⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱϥ ⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϥⲛⲁϫⲟⲟⲩ ⲛⲏⲧⲛ
23 Буде ж, що всяка душа, котра не слухати ме пророка того, погубить ся з народу.
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲥⲉϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲯⲩⲭⲏ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲉ ⲛⲥⲉⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲁⲛ ⲛⲥⲁ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲥⲉⲛⲁϥⲟⲧⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ
24 І всї пророки від Самуїла й після сих, скільки їх промовляло, також наперед сповіщали про днї сесї.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϫⲓⲛ ⲥⲁⲙⲟⲩⲏⲗ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲙⲛⲛⲥⲱϥ ⲁⲩϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ
25 Ви ж сини пророків і завіту, що положив Бог з отцями нашими, глаголючи Авраамові: І в насїннї твоїм благословенні будуть усї народи землї.
ⲕ̅ⲉ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲛⲉ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲙⲛ ⲧⲇⲓⲁⲑⲏⲕⲏ ⲧⲁⲓ ⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲥⲙⲛⲧⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ϫⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲥⲉⲛⲁϫⲓ ⲥⲙⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲙⲡⲁⲧⲣⲓⲁ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲡⲕⲁϩ
26 Вам найперше, піднявши Бог Сина свого Ісуса, післав Його благословити вас, щоб кожен одвернувсь од лукавства свого.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲉ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩϥ ⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲱⲧⲛ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲕⲧⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉϥⲡⲟⲛⲏⲣⲓⲁ
